«موشه تردیمان» کارشناس «موسسه خاورمیانه» (MEI) در گزارش تحلیلی خود آورده است که تا قبل از حمله حماس در هفتم اکتبر ۲۰۲۳، وضعیت اسرائیل در دریای سرخ به ظاهر امن‌تر از هر دوره دیگری در تاریخ مدرن بود. تا آن زمان اسرائیل با بیشتر کشورهای حوزه دریای سرخ و خلیج عدن رابطه داشت. پس از توافق های عادی سازی ۲۰۲۰ موسوم به «توافق ابراهیم» که با امارات متحده عربی، بحرین و مراکش امضا شد، کشورهای دیگری هم به فکر عادی سازی روابط خود با اسرائیل افتادند. حتی در ماه‌های قبل از این حمله، روند عادی‌سازی روابط بین اسرائیل و عربستان سعودی نیز با دخالت سنگین ایالات متحده سرعت گرفته بود.

طبق این تحلیل، جنبش حوثی (انصارالله) یمن که با ایران رابطه نزدیکی دارد ۱۹ اکتبر در راستای همبستگی با مردم غزه حمله موشکی و پهپادی به سمت کشتی‌های اسرائیلی در دریای سرخ را در دستور کار خود قرار داد که با واکنش نیروی دریایی آمریکا در منطقه روبرو شد. در هر صورت از آن زمان، حوثی‌ها نه تنها به سمت تعدادی از کشتی‌های مربوط به اسرائیل شلیک کردند بلکه حملاتی را هم به اسرائیل انجام دادند. حملات علیه کشتی‌های تجاری صورت می‌گرفت که به سمت اسرائیل می‌رفتند یا به نوعی با آن ارتباط داشتند. هدف این اقدام آن بود که اسرائیل را به توقف جنگ در نوار غزه مجبور کنند.

کارشناس اسرائیلی این اتاق فکر آمریکایی تصریح دارد «شرایط اسرائیل در دریای سرخ در ماه های اخیر، در حوزه های امنیتی، اقتصادی و دیپلماتیک به شدت دچار چالش شده است». با این حال این رژیم سعی کرده است برای مقابله با این چالش‌ها و تهدیدها، ائتلاف های منطقه‌ای موجود را بکار گیرد.

این گزارش، مهمترین تهدید امنیتی برای اسرائیل را پهپادها و موشک‌های کروز و بالستیکی عنوان کرد که به وسیله انصارالله یمن برای حمله به اسرائیل و همچنین محاصره دریایی آن در دریای سرخ مورد استفاده قرار می‌گیرند. مهمتر اینکه حملات این گروه از دریای سرخ به اقیانوس هند نیز گسترش یافته و ترانزیت دریایی از طریق این پهنه آبی برای اسرائیل را فلج کرده است؛ حجم محموله‌های عبوری از کانال سوئز از نوامبر تاکنون بیش از ۵۰ درصد کاهش یافته است و در عمل حوثی‌ها محاصره دریایی را از جنوب علیه اسرائیل برقرار کرده اند.

نویسنده با تکرار اتهامات همیشگی غرب مبنی بر کمک ایران به انصارالله یمن در انجام این حملات اذعان کرد که پاسخ اسرائیل به این تهدیدهای موشکی و پهپادی از طریق یک پدافند یکپارچه دریایی - زمینی - هوایی و با کمک کشورهای دیگر شکل می‌گرفت.