سپاهان در حالی در جام حذفی به مصاف ملوان می‌رود که بدون هیچ اغراقی، این تورنمنت آخرین بخت مورایس برای ماندگاری در ایران است

اگرچه پرسپولیس و استقلال از مسابقات جام‌حذفی کنار رفته‌اند، طبیعتا جذابیت این تورنمنت همچنان پابرجاست؛ مخصوصا که تیم‌های بزرگ و پرهزینه‌ای مثل تراکتور و سپاهان بعد از ناکامی در لیگ برتر، برای بی‌حاصل‌نماندن کل فصل به قهرمانی در این رقابت‌ها چشم دوخته‌اند و در غیاب پرسپولیس و استقلال، زمینه را برای این مهم فراهم‌تر می‌بینند. صد‌البته بقیه تیم‌ها هم انگیزه‌های خاص خودشان را دارند، مثلا آلومینیوم که در آن بازی جذاب و فراموش‌نشدنی، پرسپولیس را اوت کرد و به قول مدیرعامل باشگاه «غول آخر» فوتبال ایران را برد. آیا ممکن است چنین تیمی به آسانی قید قهرمانی در مسابقات حذفی را بزند؟ با این همه شاید اگر قرار باشد این بازی‌ها را به‌مثابه «شیشه عمر» فقط برای یک نفر توصیف کنیم، چنین تعبیری در مورد ژوزه مورایس از همه سزاوارتر خواهد بود.

هیچ توضیح اضافه‌ای برای تعریف شرایط خاص مورایس روی نیمکت سپاهان لازم نیست؛ بازنده بزرگ این فصل که با پرستاره‌ترین تیم لیگ به جایی نرسید، با 2شکست 3گله مقابل الهلال از لیگ قهرمانان آسیا اوت شد و این اواخر سنگری غیر از طعنه‌پراکنی و به زبان آوردن جملات عجیب و غریب برایش نمانده است. سپاهان در نیم‌فصل دوم بسیار بد نتیجه گرفته و حتی در آستانه از‌دست‌دادن رتبه سومی لیگ برتر است. کار چنان بیخ پیدا کرده که تماشاگران در ورزشگاه خانگی سپاهان هم با الفاظ شدید به مورایس تاخته‌اند. از قرارداد او یک فصل دیگر مانده اما ادامه کار در این فضا تقریبا ناممکن است.

سپاهان در جام‌حذفی قرعه نسبتا خوبی داشته؛ ابتدا در خانه شمس‌آذر قزوین را با 3گل شکست داده، سپس در اهواز با یک گل در وقت‌های اضافی از سد استقلال ملاثانی گذشته و حالا هم در یک‌چهارم نهایی میزبان ملوان است؛ تیمی سختکوش که این اواخر خاطرات خوشی را از نقش‌جهان سوغات برده اما به هر حال برگزاری بازی در اصفهان به سود سپاهان خواهد بود. اگر سپاهان از جام حذفی اوت شود، واقعا احتمال اینکه مورایس را فصل بعد هم آنجا ببینیم، بسیار کم خواهد شد.