به گزارش همشهری‌آنلاین، اگرچه عبدالله ویسی قول شرف داده فولاد را در لیگ برتر نگه دارد، در نخستین گام از ۴بازی آخر با یک گل مقابل استقلال شکست خورد. شاید در این مسابقه هم مثل خیلی از دیگر مقاطع فصل در مورد کیفیت بازی استقلال اما و اگر وجود داشته باشد ولی فولاد واقعا حرفی برای گفتن نداشت. این تیم از ابتدا برای دفاع‌کردن و گل‌نخوردن آمده بود و پس از آنکه در میانه‌های نیمه‌دوم دروازه‌اش گشوده شد، عملا دیگر طرح و برنامه و رمقی برای جبران مافات نداشت. حملات پراکنده فولادی‌ها در دقایق پایانی به ندرت منجر به ایجاد موقعیت جدی گلزنی می‌شد. این در حالی است که تیم‌هایی مثل استقلال خوزستان، هوادار، آلومینیوم، شمس‌آذر و... با وجود شکست حداقلی مقابل استقلال، دست‌کم در دقایق پایانی حسابی عرصه را بر این تیم تنگ می‌کردند. شاگردان ویسی اما کار چندانی انجام ندادند و شاید تنها در یک مورد لوسیانو پریرا به شکلی غیرمنتظره صاحب موقعیت گلزنی شد که آن را از دست داد.

فولاد فعلی حقیقتا تیم بد و بی‌کیفیتی است و بعید به‌نظر می‌رسد حتی بازیکنان خود این تیم هم منکر این ماجرا باشند. قطعا نمی‌شود همه کم و کاستی‌ها را به نام ویسی نوشت، چرا که او از میانه‌های نیم‌فصل دوم روی نیمکت فولادی‌ها نشست اما نه نتایجش خوب بوده و نه تأثیر مثبتی روی کیفیت تیم گذاشته است. گناه ویسی مخصوصا از جایی سنگین‌تر می‌شود که به یاد بیاوریم او در نیم‌فصل اول هم سرمربی نفت آبان بود و با عملکرد ضعیفش در این تیم، آنها را هم در منطقه سقوط قرار داد. به‌طور کلی ویسی این فصل در ۲۲بازی هدایت نفت و فولاد را بر عهده داشته که کلا فقط ۲بازی را برده، در ۸مسابقه مقابل رقبا به نتیجه مساوی دست یافته و ۱۲مسابقه را نیز با شکست پشت‌سر گذاشته است. هم‌اکنون ۳تیم از خطه فوتبال‌خیز جنوب ایران یعنی فولاد، نفت و استقلال خوزستان در منطقه سقوط قرار گرفته‌اند و ویسی در مورد ۲تای آنها نقشی غیرقابل چشم‌پوشی داشته است!