سرویس استان‌های خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا): مهدی رستگاری از شعرای آئینی هرمزگان به مناسبت سالروز بزرگداشت زبان پارسی و پاسداشت حکیم ابوالقاسم فردوسی توسی (۳۲۹ – ۴۱۶ هجری قمری برابر با ۳۱۹–۴۰۳ هجری خورشیدی) شاعر حماسه‌سرای ایرانی و سرایندهٔ شاهنامه، با یک غزل تازه مخاطبان ما را میهمان کرد.

مهدی رستگاری- شاعر آئینی

او پیر دانای خردورز هنرمندی است

یاد خداوند سخن کردیم در ایران
از او که بخشیده دگر باره به ایران جان

او کاخ شعر پارسی را ساخت و افکند
با صرف عمر خویشتن این شیوه را بنیان

بی شک بر این بنیان، ادب را تا ثریا برد
فردوسی دل زنده در آن عصر بی سامان

او پیر دانای خردورز هنرمندی است
کز جان او جوشیده وصف نور بی پایان

شد زنده ارج مردم ایران به شعر وی
داد او به مردم احترام و عزت و ایمان

بر کرد فانوس خرد را در شب دیجور
تا جان و دل را روشنی بخشد به نور آن

شد داستان‌های ملوک و انبیا تاریخ
همراستا با گفته فردوسی دهقان

او گوهر اندیشه ایرانیان را کرد
رخشنده در تاج سخن بر تارک دوران

دهها هزاران شاعر فرهنگ ساز آمد
در بستر تاریخ از دامان این جریان

او کیمیا را کشف کرد و رایگان بخشید
آن را به مردم تا نماید دردشان درمان

باید فرود آورد سر پیش چنین مردی
کز فرّهی گشته است نامش در جهان تابان

این نام پا بر جا است و هرگز نمی‌میرد
خورشید در آفاق ایرانشهر جاویدان