ارتقاي آگاهي و اطلاع رساني درجوامع به گونه اي گسترده و سريع درحال رشد است و تبادل اطلاعات موجب موجب افزايش سطح دانش افراد به صورت فردي و جمعي گرديده است. اما اين افزايش دانش با انتقال به حوزه هاي اجتماعي موجب اثربخشي و توان افزايي در بسياري از اموري گرديده است كه بعضاً دستگاه ها و نهادهاي رسمي از انجام آن ناتوانند و يا به سبب قوانين دست و پاگير و بوروكراسي اداري سرعت عمل لازم را ندارند.
اما مهمترين موضوع در انجام موثر امور به دست اقشار جامعه مربوط به اولويت دهي هايي است كه جامعه نسبت به مسائلي دارد كه مورد توجه بدنه اجرايي كشور قرار نمي گيرد. اين موضوع را مي توان در حوزه هايي همچون محيط زيست، خيريه، آموزش، درمان و ... مشاهده كرد و بر اين امر صحه گذاشت كه جداي از خدمات ارگاني و رسمي، ميزان و حجم و كيفيت خدمات مردمي در اين عرصه اگر بيشتر نباشد، كمتر نيست.
درحوزه محيط زيست امروز شاهد نابودي گسترده جنگل ها در سراسر كشور هستيم و بسياري از ارگان ها و سازمان هايي كه در اين حوزه وظيفه و مسئوليت رسمي دارند نتوانسته اند در مقابل اين موضوع اقدامات موثر قابل توجهي انجام دهند چرا كه چنين موضوعاتي نياز به امر فرهنگي سازي و اقدامات اجتماعي دارد.
امروز مي بينيم كه در حوزه جنگل داري بسياري از دوستداران محيط زيست با راه اندازي تشكيلات غيررسمي و دروني در جمع خودشان گروه هاي چندهزار نفري را در سراسر كشور تشكيل داده اند و به رسيدگي در امر محافظت از جنگل ها اقدام مي كنند. هرچند كه اقدامات اين گروه ها اغلب در حوزه فعاليت هاي مدني محسوب مي شود اما توانسته است نگرش و فرهنگ عمومي را در اهميت دادن به محيط زيست بسيار بيشتر از بدنه رسمي جا بيندازد.
يا در حوزه گسترش و ترميم جنگل ها مي بينيم كه برخي گروه هاي مدني اقدام به خريد نهال و تامين هزينه هاي كاشت و نگهداشت در دامنه هاي زاگرس نموده اند كه تمام هزينه هاي آن از جيب مردم و با رضايت خودشان انجام مي شود و امروز مي بينيم هزاران نهال در دامنه زاگرس كاشته شده و بخشي از نابودي آن به دست قاچاقچيان چوب و آتش سوزي ها را جبران كرده اند.
بارها تاكيد شده است كه توان عمومي و مردمي بايد در جريان اقدامات و تصميم گيري ها دخيل داده شود. چرا كه از يكسو  انگيزه ها نه از باب تأمين منافع مالي كه از سر احساس مسئوليت انساني و اجتماعي است و ديگر اينكه تأمين هزينه ها از جيب
بخش خصوصي خيلي سريعتر و مفيدتر انجام مي شود و هزينه كرد آن نيز شفاف تر است و در پيچ و خم هاي اداري دچار مفسده نمي گردد.
جنگل داري اجتماعي با حضور مردم نمونه اي سازنده از اهميت نقش حضور مردم تأمين منافع ملي مي باشد. مي توان اين الگو را در عرصه ها و حوزه هاي ديگر نيز فراهم ساخت و بدون دخالت در انجام امور براي مردم راه را صاف و تسهيلاتي غير مستقيم براي انگيزه آفريني و بالابردن سطح آگاهي عمومي استفاده كرد.