باید نگاه دقیقی به صحنه، صف آرایی‌ها و نقاط قوت و ضعف خود داشته باشیم. جامعه همواره با محوریت «واحد کنشگر و فعال اصلی مؤمن به یک هدف» است که پیش می‌رود و دیگر اقشار اجتماعی را با خود همراه می‌کند. 
اگر این هسته اولیه که از آن به «هسته سخت» یاد می‌کنیم آسیب ببیند، نظام اجتماعی از هم می‌پاشد. جامعه مذهبی و مؤمن به عنوان عنصر پیشران اجتماع باید از چنان قوت و استحکام و قدرتی برخوردار باشد که علاوه بر تأمین نیاز خود جامعه را نیز با خود همراه کند و از عقبه‌های تاریخی عبور دهد. 
مسئله اینجاست که گسترش حملات رسانه‌ای، شناختی، فکری، اجتماعی و تصویرسازی‌های کاذب ازکنون و آینده جامعه موجب شده‌است بخشی از جامعه مذهبی دچار تردید، تزلزل و حتی گاه توقف و عقبگرد شوند. اگر تمام هم و غم ما جذب طرف مقابل و طیف خاکستری و مخالف باشد و این توجه موجب غفلت از جامعه خودی گردد، دچار یک خسران بزرگ خواهیم شد. 
با توجه به این مقدمه باید به راهبردی که آن را راهبرد «قوانفسکم و اهلیکم»، نام می‌گذاریم توجه کنیم. انفس ما جامعه و برادران دینی و مؤمن ما هستند. تمرکز لازم برای حفظ و حراست و ارتقای این جبهه در شرایط فعلی ضروری است. بسیاری از مذهبیون و انقلابی‌ها با دیدن صحنه‌های کشف حجاب احساس می‌کنند انقلاب به پایان رسیده‌است. 
برخی در هجمه سنگین شبهات به تردید و شک افتاده‌اند. از این روی باید برای این نقطه از صحنه وقت کافی گذاشت. امام جمعه که نقش راهبر و رهبر در منطقه خود را دارد با لحاظ اولویت توجه خود را به این نقطه معطوف می‌دارد. 
زاویه دیگر بحث در نسبت به جامعه مؤمنین ارتقای این طیف از مخاطبان است. مسئله حجاب امروز ظرفیتی را پدید آورده‌است تا از رهگذر آن بتوانیم به کاستی‌های خود بیشتر فکر کنیم و در‌صدد ارتقای آن باشیم. این مقطع زمانی می‌تواند زمینه‌ای برای بازسازی جامعه انقلابی و رشد اجتماعی و فکری آن از زوایای گوناگون باشد. پس اقدامات ما باید با رویکرد ارتقای جبهه مؤمنین سامان یابد. 
از سوی دیگر دختران محجبه امروز به نوعی در خط مقدم مبارزه با کشف حجاب ایستاده‌اند؛ دخترانی که با حجاب خود تنگه احد حجاب را حفظ می‌کنند، نمی‌گذارند سنگر حجاب سقوط کند؛ دخترانی که اجازه نمی‌دهند چهره شهر از نماد دینی حجاب خالی و عاری شود، اما این دختران باید دیده‌شوند، حمایت و تقویت شوند تا بتوانند خط را نگه دارند. 
فشار اجتماعی موجود سبب می‌شود دختر نوجوان مذهبی دچار یأس یا سرخوردگی شود. عزم او فروکاهد و به سختی پای حجاب خود بایستد. گمان کند که او در اقلیت است و این در اقلیت بودن فشار روحی فراوانی بر وی تحمیل کند. در چنین وضعیتی ممکن است جمعی از جامعه مذهبی را تحت فشار اجتماعی از دست خواهیم داد. 
در چنین فضایی باید تقویت جامعه دختران محجبه را به عنوان یک سیاست به رسمیت شناخت. این اقدام را ذیل برخی از راهکار‌ها می‌توان پیگیری کرد. 
البته باید توجه داشت جامعه محجبه شامل طیف‌های مختلفی است که اتفاقاً باید به سعه آن توجه داشت. اینجا میدان نشان‌دادن قدرت دین و انقلاب است. هر کسی را که می‌توانست کشف حجاب کند و نکرد ولو شل حجاب است، باید مخاطب این راهبرد دید. 
 برنامه متناسب با طیف مخاطب تعیین می‌شود؛ تازه به تکلیف رسیده‌ها، دختران نوجوان، دختران دانشجو، مادران، طیف‌های شل حجاب. ابعاد رشد، مراحل رشد، طراحی روابط، طراحی شیوه بروز اجتماعی و گستره اقدامات از مواردی است که در برنامه‌ریزی باید موردتوجه باشد.

 پژوهشگر مسائل دینی