به گزارش خبرنگار ورزشی ایرنا، مراسم وداع با پیکر شادروان قوشچی مربی و پیشکسوت فوتبال گلستان و مازندران و دبیر ورزش مدارس گرگان ظهر فردا پنجشنبه در زمین فوتبال مجموعه ورزشی آزادی گرگان برگزار خواهد شد.

این مراسم ساعت ۱۳ برگزار می‌شود و سپس پیکر مرحوم قوشچی بر روی دوش جامعه ورزش گلستان تا امامزاده عبدالله گرگان تشییع و در آرامگاه ابدی‌اش تدفین خواهد شد.

مرحوم پورنیک قوشچی در نخستین روز بهار سال ۱۳۳۳خورشیدی،در محله باغ پلنگ گرگان (هفت دستگاه فعلی) متولد شد، پدرش مرحوم نورالله قوشچی براساس حرف اول نام کوچک دیگر فرزندانش، نام او را پورنیک (پسرخوب) گذاشت.

او خیلی زود قد کشید و به مدرسه ابتدایی راه یافت، که در همان دوران کودکی در محله باغ پلنگ به شکل عجیبی به ورزش و به پیروی از برادران بزرگترش پرویز و پیروز به شدت به فوتبال گرایش پیدا کرد، به گونه‌ای که جدا کردنش از زمین خاکی محله دشوار شده بود.

پورنیک دوره ابتدایی را در دبستان ۱۵بهمن گرگان گذراند.

با سپری کردن دبستان و رشد جسمانی، میزان علاقه‌مندی‌اش به فوتبال نیز افزون‌تر شد و در دوره بعدی در مدرسه ابن‌سینا برای خودش اسم و رسمی پیدا کرد و با هم تیمی‌هایش برای انجام مسابقات دوستانه فوتبال به محلات مختلف گرگان می‌رفت و هر روز ماهرتر می‌شد.

در دوره متوسطه و ورود به دبیرستان بازرگانی به پرسپولیس گرگان پیوست، اما پس از تاسیس باشگاه پاس توسط برادرش پرویز قوشچی در گرگان او نیز به پاس پیوست.

پورنیک آنقدر خوب و با مهارت شده بود که از سوی مربیان وقت، به تیم منتخب گرگان فرا خوانده شد و برغم نوجوانی همانند افراد باتجربه، خوب و پخته در زمین عمل می‌کرد.

از همان روزها تکنیک ناب و مهارت‌هایش به چشم آمد و بسیاری از هم سن و سال‌ها، بزرگان و پیشکسوتان شیفته بازی‌های چشم نواز او شدند که به اعتقاد آنها باید به تیم ملی نوجوانان دعوت می‌شد تا در ادامه نیز به تیم ملی بزرگسالان ایران برسد.

با پایان رساندن دوره متوسطه و برای گرفتن لیسانس در رشته فوتبال به مدرسه عالی ورزش راه یافت و با بسیاری از بزرگان همکلاسی‌اش از جمله محمد مایلی‌کهن به عضویت تیم دانشجویان درآمد و مدت‌ها در تیم‌های دانشگاهی بازی کرد و خوش درخشید.

در همان زمان بازیکنان سرشناسی چون مسعود معینی، ابراهیم آشتیانی و محمد مایلی‌کهن و عمچنین استاد فکری پیگیر پیوستن پورنیک به پرسپولیس یا عقاب تهران بودند که او به علت غرق به گرگان و به احترام برادرش پرویز در پاس گرگان ماند و هرگز راضی به ترک گرگان نشد.

حتی پس از گذشت مدتی، فیروز کریمی نیز خواهان جذب پورنیک و برادرکوچکترش پاشا (اینک در بلژیک بسر می‌رد) در پاس تهران بود که باز هم آنها ترجیح دادند در پاس گرگان و در کنار برادرشان پرویز بمانند که تا پایان دوره بازیکنی هم در گرگان ماندند.

به اعتقاد بسیاری از کارشناسان و مربیان، پورنیک برای رسیدن به تیم ملی فوتبال ایران چیزی کم نداشت.

شاید بزرگ‌ترین عامل خودش بود که زیاد رغبت به پیشرفت و رسیدن به جایگاه بالاتر نشان نداد و بیشتر علاقه‌مند بود در گرگان و کنار خانواده باشد.

پورنیک قوشچی سال ۱۳۵۶ به عنوان دبیر ورزش به استخدام آموزش و پرورش درآمد و در ادامه در مدارس مختلف گرگان،‌ آق قلا و بابل به کار آموزش مشغول بود.

پورنیک هیچگاه دست از فوتبال نکشید و همواره عضو ثابت پاس گرگان بود که در مقاطعی با شاهین و دانشگاه علوم پزشکی گرگان در لیگ مازندران نیز بازی کرد.

سال ۱۳۶۴ در جام فلق کاپیتان تیم مازندران بود و سپس در لیگ قدس نیز به همراه برادرش پاشا برای تیم منتخب مازندران بازی کرد.

پورنیک علاوه بر تکنیک و دریبل‌های جادویی‌اش در مقابل حریفان و دادن پاس‌های بلند به هر نقطه از زمین، خارج از زمین مسابقه نیز مهارت‌های فردی خاصی داشت.

او در حالی که با فرد بغل دستی‌اش صحبت می‌کرد، بارها دور زمین آزادی گرگان (حدود ۴۰۰ متر) روپایی می‌زد و با تسلط از سکوهای تماشاگران بالا و پایین می‌رفت، انگار که با دست توپ را حمل می‌کرد.

مرحوم پورنیک اعجوبه‌ای کم‌نظیر و شاید هم تکرار نشدنی در فوتبال که در زمین‌های خاکی ناهموار و یا نیمه چمن قادر به ارائه ناب‌ترین تکنیک‌ها بود.

شادروان پورنیک قوشچی دوشنبه شب پس از طی دوران نقاهت و مبتلا شدن به آلزایمر دار فانی را وداع گفت.

از مرحوم قوشچی ۲ فرزند دختر به یادگار مانده است.

روحش شاد و یادش گرامی باد.