این روایت شفاهی من است که همزمانی تاسیس حوزه علمیه قم توسط آیتالله موسس (حائری) و جمعیت شیر و خورشید ایران به چه سبب بود. آقای حائری که اهل فضل بود و خود در کتابخانه مجلس بود، میگفت که این نهاد علمی و آن نهاد مددرسان هر دو در شکلگیریاش، آیتالله موسس نقش داشت. وی از موسسین جمعیت شیر و خورشید سرخ بودند. به روز عید غدیر، آقای دکتر امیرخان اعلم اعلان داشتند که جمعیت مددرسان با شعار تعاونو علی البر ایجاد میشود. گویا بر سر اسم اختلاف بود که آیتالله حائری علما فرمودند که ما زیر صلیب نمیرویم و البته هلال هم نماد دولت عثمانی است و شیر و خورشید سرخ بدون تاج و با درونمایه جمعیتهای مردمی کمکرسان که علی (ع) را نماد مددرسانی میدانستند و از عصر صفوی شکل رسمی پیدا کرده بودند، نام این نهاد باشد. شیر نماد حضرت امیرالمومنین، اسدالله الغالب بود. خورشید هم از دیر باز نماد هور یا آفتاب و اهورا که بعدها تحریف و استفاده گرتهای از آن توسط پهلوی اول به تقلید جفاکارانهای صورت گرفت که مدنظر علما نبود و بیشتر نماد مذهبی شیعه بود و به قولی تنها آرم و نشان شیعی در جهان که معالاسف با مخالفت با شیعهگری و احکام پهلوی نمیساخت. باری، دین و دنیا دو نهاد رسمی مردمنهاد و غیردولتی در ایران پیدا کردند. در این ۱۰۲ سال، خدمات با خاطرات همراه مردم بوده است. در هنگامه سیل اخیر و در خاطرات هر روز رنج مردم، یک نهاد کاهش رنج و آلام ایرانیان و در سطح جهان اتحادیه جمعیتهای مردمی آن، پررنگ تر است. به نوعی افکار عمومی جهان به دلیل رنج غزه، خواستار اجرای کنوانسیونهای لازمالاجرای چهارگانه ژنو است. این ندا نخستینبار از نهاد بیطرف و بیغرض و انسانگرای ملی ایران که رنگ و خون و نژاد در آن تفاوتی میان رنجدیدگان و مددجویان نمیگذارد برخاست. تخصص هلالاحمر، کاهش رنج به اشکال مختلف است. زلزله و سیل یک نمونه است و هزاران خدمت روزانه این نهاد شیعی بنیان در ایران، مختصر به این دو نیست. اگرچه سوانح، خبر پررنگتری دارند. به نظر راقم، دوران اگر پررنج است، عصر نهاد کاهش رنج و تقویت آن رسیده است. چراکه ایجاد صلح و مدارا نیز از مسوولیتهای این نهاد غیرسیاسی و غیردولتی است.
پرچم هلالاحمر ایران در درون و بیرون ایران مورد احترام است و در سرحدات ایران موجب آرامش است.
دردها گسترده و سرزمین وسیع و نهاد فعلی در حد مقدورات، ایثار میکند. امید است توان آن را افزایش دهند و دولت و نظام در این توانافزایی، نقش برجسته مردمی بودن را پررنگتر کند.
۱۸ اردیبهشت روز احترام به امدادگران و داوطلبان و پرسنل این نهاد خدوم است. گرامی باد کاهش رنج و توانیابی جامعه ایران توسط مردمان شریف.