نزديک به دو هفته از شروع اعتراضات دانشجويان دانشگاه‌های آمريكا عليه كشتار مردم مظلوم غزه توسط اسرائيل می‌گذرد. دانشگاه‌های كلمبيا، ييل، مينه سوتا، بوستون، لوس‌آنجلس، كاليفرنيا، تگزاس، پنسيلوانيا و ... شاهد تظاهرات گسترده و برپايی کمپین و چادرهای اعتراضی در همكاری جوامع آكادميک آمريكا با رژيم صهيونيستی هستند.
طبق آمار اعلام شده تاكنون دو هزار نفر از معترضان توسط پليس دستگير شدند و برای برخورد شديدتر و تنبيه اين دانشجويان، كنگره آمريكا هم در پی قانون جديدی، اعتراض‌های اين دانشجويان را مصداق يهودستيزی تلقی می‌كند تا زمينه محروميت و جريمه‌های سنگين‌تر برای اين دانشجويان فراهم شود. اين در حالی است كه رسانه‌های غربی تاكنون در قبال شهادت 35 هزار نفر از مردم مظلوم غزه كه بيشترشان را كودكان و زنان را تشكيل می‌دهند، سكوت كردند و سعی دارند اين بار جنبش آزادی‌خواهانه دانشجويان را با تعابير مختلفی فاقد اهميت و اصالت نشان دهند.
اتهام‌زنی؛ استراتژی رسانه‌ها در انحراف افکار عمومی
در جديدترين اظهار نظر، نشريه نيويورک پُست، جنبش بزرگ دانشجويان را كه به نوعی الهام‌بخش ساير كشورها شده است، حركتی كم‌اهميت توصيف كرد كه جورج سوروس، سرمايه‌دار يهودی آن را به راه انداخته است و «به دانشجويان افراطی پول می‌دهد تا آنها به اعتراضات نفرت‌انگيز عليه اسرائيل دامن بزنند» و با انتشار عكس فعالان اين جنبش به آنها لقب «معترضان پولی» داده است. دانشجويان حامی عدالت در فلسطين در پاسخ به اتهامات نشريه نيويورک پست، در بيانيه‌ای دريافت هرگونه كمک مالی از جورج سوروس را انكار كردند. نكته جالب توجه اين است كه حتی گروه «صدای يهودی برای صلح» كه خود از منتقدان سرسخت سياست‌های وحشیانه رژيم صهيونيستی محسوب می‌شود، در ساماندهی اين تظاهرات سراسری در آمريكا نقش پررنگی دارد.
نخستین رویارویی آشکار جنبش دانشجویی با صهیونیسم
پيش از اين نيز جنبش‌های دانشجويی، اعتراضات گسترده‌ای را درخصوص جنگ‌افروزي آمريكا در ويتنام، عراق، افغانستان و ليبی ترتيب داده بودند و برخی از آنها چنان مؤثر بود كه سبب توقف جنگ ويتنام شد اما به جرئت می‌توان گفت اين جنبش از حيث مخالفت صريح و آشكار با سياست‌های رژیم صهيونيستی بی‌نظير است.
شايد در دهه‌های قبل، وقتی صحبت از هژمونی رسانه‌ای صهيونيسم می‌شد، كسی باور نمی‌كرد كه روزی اين چنين تمام حاكميت نظام‌های غربی همت كنند تا صدای آزادی‌خواهان عالم در کشور بزرگترين حامی اسرائيل به گوش جهان نرسد اما وعده خداوند در نابودی ظالم نشان داد كه اوضاع به هيچ‌وجه برای حاكميت اين كشور، مطلوب پیش نمی‌رود و روز به روز بر دامنه اعتراضات در كل عالم افزوده می‌شود.
شهدای ایرانی؛ پیشقراولان مبارزه با اسرائیل
نكته‌ای كه در اين بين شايد به آن كمتر پرداخته می‌شود، پيشگامی مسلمانان ايران زمين در ترتيب دادن جنبش‌های دانشجویی در مبارزه با رژیم صهيونيستی و حاميان آن است؛ دانشجويان و اساتيد خط‌‍‌شكنی همچون شهيد چمران كه نخستين بار در سال 1340 تظاهرات دانشجویی را در آمريكا به خاطر سفر محمدرضا پهلوی به اين كشور ترتيب داد. عكس‌های برخورد خشن پليس آمريكا در برخورد و دستگيری شهيد چمران كه در روزنامه‌های آن زمان منتشر شد، يادآور برخورد امروز مدعيان دروغين آزادی بيان و پليس آمريكا در مواجه با دانشجويان معترض به جنايات اسرائيل در غزه است. فراموش نكنيم كه بلندنظری و مجاهدت‌های آزادگانی همچون شهيد چمران بود كه در آن روزگار، پرچم مبارزه با استكبار را روشن كرد و نتايج آن ده‌ها سال بعد در بيداری مردم دنيا در قبال جنايات صهيونيست‌ها خود را نشان داده است.
خون شهدا جنبش ضدصهیونیسم را جهانی می‌کند
همانطور كه مجاهدت‌های امثال شهيد طهرانی مقدم، پدر موشكی ايران امروزه خود را در وعده صادق و فروريختن هيمنه پوشالی قدرت نظامی اسرائيل نشان داده، مجاهدت‌های مظلومانه شهيد مصطفی چمران نيز امروزه در بيداری مردم دنيا به بار نشسته و شاهد اعتراض جهانی مردم به سياست‌های سبوعانه صهيونيسم هستيم.
بر مزار پدر موشكی ايران نوشته است: «اينجا مدفن كسی است كه می‌خواست اسرائيل را نابود كند». اگر هر يك راكت و موشكی كه در پاسخ به حملات اسرائيل به سمت اراضی اشغالی شليک می‌شود و ترس بر اندام صهيونيست‌ها می‌اندازد، سبب شادی روح شهيد طهرانی مقدم است، هر نوع ايستادگی دانشجويان در آمريكا و سراسر دنيا نيز سبب شادی روح شهيدچمران و تمام شهدای مدافع از آرمان والای آزادی قدس شريف خواهد بود.
وعده صادق قرآن کریم
به گواه آيات قرآن، شهدا زنده هستند و بشارت به ثمر نشست مبارزان در راه آرمان‌های مقدسشان را لحظه به لحظه از جانب خداوند دريافت می‌كنند و از آن خوشنود می‌شوند: «وَلَا تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ أَمْوَاتًا بَلْ أَحْيَاءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ، فَرِحِينَ بِمَا آتَاهُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ وَيَسْتَبْشِرُونَ بِالَّذِينَ لَمْ يَلْحَقُوا بِهِمْ مِنْ خَلْفِهِمْ أَلَّا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ، يَسْتَبْشِرُونَ بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَفَضْلٍ وَأَنَّ اللَّهَ لَا يُضِيعُ أَجْرَ الْمُؤْمِنِينَ» (هرگز كسانى را كه در راه خدا كشته شدهاند مرده مپندار بلكه زندهاند كه نزد پروردگارشان روزى داده مى‌شوند. به آنچه خدا از فضل خود به آنان داده است شادمانند و براى كسانى كه از پى ايشانند و هنوز به آنان نپيوستهاند شادى مى‌كنند كه نه بيمى بر ايشان است و نه اندوهگين مى‌شوند. بر نعمت و فضل خدا و اينكه خداوند پاداش مؤمنان را تباه نمىگرداند شادى مى‌كنند.)
یادداشت از سيد ميلاد اوصيا
انتهای پیام
نظر شما