به گزارش ایرنا، بشیر ناصری متولد سال ۱۳۶۱ در شهر پاوه استان کرمانشاه و یکی از اساتید برجسته مجسمه سازی کشورمان است که تاکنون چندین مجسمه از شخصیت های مهمی ادبی و شاعران کردستان را ساخته است.

ساخت مجسمه‌ شخصیت های مانند ماموستا هیمن، استاد حسن زیرک و قاله مره در بوکان، عبدالله په‌شیو، بختیار علی و جلال الدین بدریخان و میزاعبدالقادر پاوه ای در کنار ده‌ها مجسمه انتزاعی و المان بخشی از فعالیت های استاد بشیر ناصری در چند سال اخیر است.

این استاد برجسته مجسمه سازی کشورمان برای شرکت در نخستین سمپوزیوم مجسمه سازی مفاخر مهاباد به این شهرستان سفر کرده و خبرنگار ایرنا در مهاباد گفت و گوی کوتاه با این استاد برجسته مجسمه سازی مشغول ساخت مجسمه ماموستا هیمن به شرخ زیر انجام داده است.

ایرنا: کمی بیشتر خودتان را برای مخاطبان ایران معرفی بفرمایید:

بشیر ناصری: متولد سال ۱۳۶۱ در شهر پاوه استان کرمانشاه و اکنون در شهر سنندج ساکن هستم، با توجه به عشق و علاقه ای که به هنر دارم از دوران کودکی به کار هنری بویژه نقاشی مشغول بودم و چون دیگر اعضای خانواده ام از جمله پدرم که خوشنویس بود، برای ادامه هنر ترغیب شدم.

در سال ۱۳۸۳ در رشته هنر (نقاشی) دانشگاه هنرهای زیبا تهران قبول شدم و در کنار نقاشی و از روی علاقه کار مجسمه را نیز شروع کردم چون این ۲ رشته بسیار به هم نزدیک هستند.

ایرنا: جایگاه مجسمه سازی در کردستان چگونه است؟

بشیر ناصری: مجسمه سازی در کردستان جایگاه بسیار خوبی دارد و در بسیار از شهرها مجسمه مفاخر و شخصیت های مختلف نصب شده است و شهروندان می توانند هر روز ایبن آثار را ببینند و از طرفی دیگر طبیعت خاص کردستان باعث شده که نقاشی و مجسمه به فرهنگ بصری مردم این منطقه تبدیل شود.

حضور اساتید برجسته در زمینه مجسمه سازی مانند استاد هادی ضیاالدینی کردستان را به یکی از قطب های مهم مجسمه سازی در کشور تبدیل کرده است و من نیز برای قرار گرفتن در کنار این توانمندی‌های این استان در زمینه هنر در سنندج ساکن شدم.

ایرنا: تاکنون مجسمه چند شخصیت مشهور منطقه را ساختید؟

بشیر ناصری: ساخت مجسمه‌ شخصیت های مانند ماموستا هیمن، استاد حسن زیرک و قاله مره در بوکان، عبدالله په‌شیو، بختیار علی و جلال الدین بدریخان مولوی تازه گوزی و میزاعبدالقادر پاوه ای در کنار ده‌ها مجسمه انتزاعی و المان بخشی از فعالیت های من در چند سال اخیر است.

ایرنا : در مورد مجسمه ماموستا هیمن و مجسمه ای که در دست ساخت دارید بیشتر توضیح بفرمایید:

بشیر ناصری: محمدامین شیخ الاسلامی مُکری ملقب به ماموستا هیمن یکی از شخصیت های و چهره‌های مشهور ادبی در این منطقه است و ساخت مجسمه وی بسیار سخت و دشوار است نه از این جهت که مجسمه آن مشابه تصاویر موجود باشد بلکه مجسمه وی باید با شعرها و شخصیت چند وجهی وی نیز منطبق باشد و حتی مردم بتوانند با آن ارتباط برقرار کنند.

ماموستا هیمن در کنار شخصیت ادبی و اجتماعی والایی که دارد یکی از نازک خیال ترین شاعران کُرد است و به همین دلیل ساخت مجسمه وی نیز نیاز به نکته بینی و دقت زیادی دارد و امیدورم بتوانم این اثر گویای بخشی از بزرگی های ماموستا هیمن باشد.

بحث نامیدی و مشقات زندگی در اشعار ماموستا هیمن بویژه در کتاب «ناله جدایی» به اوج می‌رسد و در یکی از اشعارش خود را گیاه ریحانه به دور از آب و پژمرده معرفی می کند و این شهر توسط بسیاری از شاعران و خوانندگان مورد استقبال قرار گرفته است.

در قسمتی از این مجسمه چند شاخه گل ریحان نیز آوردم که نشان دهم ماموستا هیمن اکنون ریحان دور از آب نیست و یاد و خاطر وی در بین مردم این منطقه همجنان زنده است.

به گزارش ایرنا، استاد محمدامین شیخ الاسلامی مُکری ملقب به ماموستا هیمن(متین) ماموستا، شاعر، مترجم و نویسنده کرد ایرانی است که در روستای شیلان آباد از توابع مهاباد در شمال غرب ایران متولد شد.

از ماموستا هیمن چندین کتاب شعر از جمله «ناله جدایی»، «تاریک و روون»، «پاشه رۆک»، مجموعهٔ نظم و نثر، ترجمه «توحفهٔ موزه ففه‌رییه»، ترجمه«ئه‌فسانه کوردییه‌کان»، «چه‌پکێک گوڵ و چه‌پکێک نێرگز»، «شازاده و گه‌دا»، «قه ڵای دمدم» و «هه واری خاڵی» چاپ شده است.

ماموستا هیمن مدیرمسوول فصل نامه سروه در ارومیه بود و در سن ۶۵ سالگی و بر اثر سکته قلبی در ۲۹ فروردین سال ۱۳۶۵ در گذشت.