پژمان صالحی فر روز چهارشنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا اظهار کرد: اهدا پلاسما در آن مرکز صورت نمی گیرد، بلکه به فروش می رسد، یعنی هزینه ای را به فرد اهدا کننده پرداخت می کنند که بیشتر به عنوان یک شغل محسوب می شود.

وی ادامه داد: به طور طبیعی در فضاهای نسبتا کوچکتری همانند استان قزوین که جمعیت محدود و بیشتر کارگرنشینی دارد این اتفاق با این شرایط اقتصادی جامعه که عامه مردم اطلاعات علمی کمی هم در خصوص سلامت بدن خود دارند، در آینده می تواند تبعات اجتماعی نامناسبی داشته باشد.

صالحی فر ادامه داد: شنیده ها حاکی از این است که مرکز اهدا پلاسمای دیگری نیز در قزوین در حال ساخت است و این ضرورت به وجود می آید که اینگونه مراکز با وجود اخذ مجوز از مرکز غذا و دارو، اما به دلیل اینکه اقتصادی محور هستند باید نظارت و بررسی های بیشتری بر عملکرد این مراکز صورت بگیرد، چرا که با سلامتی افراد جامعه در ارتباط هستند.

به گفته این مسوول، کشورهای مختلف دنیا برای تامین داروهای مشتق از پلاسما یا خود پالایشگاه دارند و یا این داروها را به طور مستقیم از شرکت های تولیدکننده می خرند.

وی با بیان اینکه کشور ما نیز طی چند سال گذشته با همکاری سازمان انتقال خون ایران و در قالب برنامه پالایش قراردادی، اقدام به وارد کردن داروهای مشتق از پلاسمای مورد نیاز خود کرده، یادآور شد: البته تامین داروی های مشتق از پلاسما از محل ارسال پلاسمای ایرانی به کشورهای خارجی بود.

صالحی فر ادامه داد: شرط تاسیس مراکز بخش خصوصی برای تامین داروهای مشتق از پلاسما ایجاد و راه اندازی پالایشگاه بود که این مساله تاکنون محقق و اجرایی نشده است.

این مسوول با بیان اینکه ۵۵ درصد حجم خون انسان را پلاسما تشکیل می دهد، خاطرنشان کرد: از این رو اگر فردی در ماه بیش از ۲ بار پلاسما اهدا کند، باید آزمایشات مخصوصی از وی گرفته شود تا دچار سوء تغذیه و پایین آمدن سطح ایمنی بدن نشود.

مدیرکل انتقال خون قزوین تاکید کرد: پرداخت مشوق‌های نقدی به اهداکنندگان پلاسما این نگرانی را به وجود می آورد که بر اهدای داوطلبانه و بدون چشمداشت اهداکنندگان خون تاثیر منفی بگذارد و نیز موجب ترویج تجاری سازی فرآیند اهدای خون، پلاسما و دیگر اجزای سلولی شود.