شناسهٔ خبر: 66361507 - سرویس علمی-فناوری
نسخه قابل چاپ منبع: مفدا | لینک خبر

برگزاری کارگاه مدیریت هیجان

به همت مرکز مشاوره مبتنی بر سبک زندگی اسلامی ایرانی دانشگاه علوم پزشکی مشهد کارگاه مدیریت هیجان برای دانشجویان رشته پزشکی توسط ملیحه فتحعلی زاده برگزار شد.

صاحب‌خبر -

به گزارش مفدا مشهد، مرکز مشاوره مبتنی بر سبک زندگی اسلامی ایرانی دانشگاه علوم پزشکی مشهد کارگاه مدیریت هیجان برای دانشجویان رشته پزشکی توسط ملیحه فتحعلی زاده را برگزار کرد. فتحعلی زاده در این کارگاه به تعریف، اهمیت، انواع و کارکرد هیجان، تنظیم هیجان و عوامل مؤثر بر آن پرداخته شد.
فتحعلی زاده افزود: به عنوان بزرگسال، از ما انتظار می‌رود که احساسات خود را به شیوه‌هایی که از نظر اجتماعی قابل قبول است مدیریت کنیم و به ما کمک می‌کند تا زندگی خود را هدایت کنیم. وقتی احساسات ما را تحت تاثیر قرار می‌دهند، می‌توانند مشکلاتی را ایجاد کنند. عوامل زیادی می‌توانند از تنظیم هیجانی جلوگیری کنند. اینها شامل باورهای ما در مورد احساسات منفی یا فقدان مهارت‌های تنظیم هیجانی است. گاهی اوقات، موقعیت‌های استرس‌زا می‌توانند احساسات بسیار قدرتمندی را برانگیزند. یکی از راه‌هایی که نوسانات عاطفی می‌تواند به ما آسیب برساند، تأثیری است که می‌تواند بر روابط ما با دیگران بگذارد. به عنوان مثال، زمانی که نمی‌توانیم خشم خود را به درستی تعدیل کنیم، احتمالاً چیزهایی می‌گوییم که اطرافیانمان را آزار می‌دهد و از ما دور می‌کند. ممکن است از چیزهایی که گفته‌ایم پشیمان شویم یا مجبور باشیم برای ترمیم روابط وقت زیادی بگذاریم. ناتوانی در کنترل احساسات، علاوه بر تأثیر منفی بر روابط ما، می‌تواند به خودمان نیز آسیب برساند. احساس غم و اندوه طاقت فرسا می‌تواند رفاه را کاهش دهد و باعث رنج شود.
در پایان فتحعلی زاده به راهبردهای تنظیم هیجان پرداخت: ۱. محرک‌ها را شناسایی و کاهش دهید، شما نباید سعی کنید از احساسات منفی اجتناب کنید یا از آنها بترسید. اما همچنین مجبور نیستید خود را در موقعیتی قرار دهید که احساسات ناخوشایندی به همراه داشته باشد. شروع به جستجوی الگوها یا عواملی کنید که در هنگام شروع احساسات قوی وجود دارند. احساسات قوی اغلب از ناامنی‌های عمیق ما سرچشمه می‌گیرند. وقتی این محرک‌ها را شناسایی کردید، می‌توانید شروع کنید به بررسی اینکه چرا وزن زیادی دارند و آیا می‌توانید اهمیت آنها را کاهش دهید.

۲. با علائم فیزیکی هماهنگ شوید، به احساس خود توجه کنید، از جمله اینکه آیا احساس گرسنگی یا خستگی می‌کنید. این عوامل می‌توانند احساسات شما را تشدید کنند و باعث شوند که احساسات خود را قوی‌تر تفسیر کنید. اگر بتوانید به مشکل اساسی (مانند گرسنگی، خستگی) رسیدگی کنید، می‌توانید واکنش عاطفی خود را تغییر دهید. ۳. داستانی را که برای خودتان تعریف می‌کنید در نظر بگیرید، بیشتر ما در صورت نبود اطلاعات، جاهای خالی را با جزئیات خود پر می‌کنیم. شاید بعد از اینکه از یکی از اعضای خانواده چیزی نشنیده‌اید، احساس طرد شدن می‌کنید. شما معتقدید به این دلیل است که آنها دیگر به شما اهمیت نمی‌دهند. قبل از بیان این اسناد، از خود بپرسید: چه توضیحات دیگری ممکن است وجود داشته باشد؟ ۴. درگیر خودگویی مثبت باشید، زمانی که احساسات ما طاقت فرسا باشد، خودگویی ما می‌تواند منفی شود: “من دوباره بهم ریختم” اگر با خود با همدلی رفتار کنید، می‌توانید برخی از این صحبت‌های منفی را با نظرات مثبت جایگزین کنید. ۵. در مورد نحوه پاسخگویی انتخاب کنید، در اکثر مواقع، ما یک انتخاب در مورد نحوه پاسخ دادن داریم. اگر تمایل دارید به احساسات خشم با سرزنش دیگران پاسخ دهید، احتمالاً متوجه تأثیر منفی آن بر روابط خود خواهید شد. همچنین ممکن است متوجه شوید که احساس خوبی ندارید یا در حال حاضر احساس خوبی دارید، اما عواقب آن دردناک است.
دفعه بعد که احساس خشم یا ترس کردید، متوجه شوید که باید انتخاب کنید که چگونه می‌خواهید پاسخ دهید. این شناخت قدرتمند است. آیا می‌توانید به جای سرزنش کردن، پاسخ دیگری را امتحان کنید؟ آیا این امکان وجود دارد که به کسی بگویید که عصبانی هستید نه اینکه با او تند صحبت کنید؟ ۶. به دنبال احساسات مثبت باشید، انسان‌ها به طور طبیعی وزن بیشتری را به احساسات منفی نسبت می‌دهند تا احساسات مثبت. این مسأله به عنوان سوگیری منفی شناخته می‌شود. احساسات منفی مانند انزجار، خشم و غم و اندوه وزن زیادی را به همراه دارند. احساسات مثبت مانند رضایت، علاقه و قدردانی آرام‌تر هستند. عادت کردن به توجه به این تجربیات مثبت می‌تواند انعطاف‌پذیری و آرامش را افزایش دهد. ۷. به دنبال یک درمانگر باشید، مدیریت احساسات توسط خودمان می‌تواند دشوار باشد و نیاز به سطح بالایی از خودآگاهی دارد. زمانی که در شرایط سختی قرار می‌گیریم، خودتنظیمی هیجانی آسیب می‌بیند. گاهی اوقات ما به شریکی مانند یک درمانگر نیاز داریم که به ما کمک کند مهارت‌های خودتنظیمی بهتری را یاد بگیریم.

نظر شما