پوشیدن پیراهن تیم‌ملی افتخار بزرگی است که نصیب هر کسی نمی‌شود. این موضوع در همه کشور‌ها اهمیت دارد و به آن احترام گذاشته می‌شود. با اینکه ورزشکاران ایرانی سال‌های سال برای موفقیت تیم‌های ملی در رشته‌های مختلف با تمام وجود به میدان آمده و اصطلاحاً صد خود را برای افتخارآفرینی با پیراهن کشورمان گذاشته‌اند، اما در فاصله اندک باقیمانده تا لیگ ملت‌های والیبال، برخی از نفرات دعوت شده با مطرح‌کردن دلایلی عجیب و دور از ذهن، دست رد به تیم‌ملی زده‌اند!
انتظار می‌رفت بعد از تغییر کادرفنی و انتخاب سرمربی خارجی، تیم‌ملی والیبال رنگ آرامش را ببیند و بدون حاشیه برای اعزام به لیگ ملت‌ها آماده شود، ولی انصراف چهار ملی‌پوش دعوت شده به اردو حاشیه‌ساز شده است. محمد موسوی، امیر غفور، مهدی مرندی و محمد فلاح چهار نفری هستند که به رغم دعوت رسمی به اردو قصد حضور در تمرینات را ندارند. مرندی و فلاح روز گذشته از طریق فضای مجازی مصدومیت را علت اصلی تصمیم خود اعلام و پوشیدن پیراهن تیم ملی را یک افتخار بزرگ عنوان کردند. موسوی و غفور، دو بازیکن باتجربه ایران، نه در تمرینات حاضر شده و نه علت غیبت‌شان را توضیح داده‌اند. اخیراً مرادی نایب‌رئیس فدراسیون در گفت‌وگویی تأکید کرده که موسوی و غفور هنوز برای حضور در تیم‌ملی به جمع‌بندی لازم نرسیده‌اند. رفتار بازیکنان و همچنین اظهارنظر مدیران و مماشات فدراسیون در قبال ناز کردن‌های غیرحرفه‌ای نشان می‌دهد اوضاع چندان هم آرام نیست. 
زمانی که بهروز عطایی، سرمربی بود حاشیه کم نداشتیم و آن زمان هم حرف آمدن یا نیامدن برخی‌ها مطرح بود. تصور می‌شد با آمدن پائز حداقل در این مورد حاشیه‌ای ایجاد نشود، ولی قبل از اینکه پای سرمربی خارجی به کشورمان برسد چند بازیکن به تمرینات نیامده‌اند، درحالی‌که اردو‌ها شروع شده و بقیه نفرات زیرنظر اکبری، دستیار ایرانی پائز تمرینات را شروع کرده‌اند. لیگ ملت‌ها رویداد بسیار مهمی برای والیبال و حتی ورزش کشور خواهد بود. از ابتدای خردادماه تیم‌ملی والیبال آخرین شانس خود را برای کسب سهمیه المپیک پاریس امتحان خواهد کرد تا شاید ورزش ایران در یک رشته تیمی بازی‌های ۲۰۲۴ نماینده داشته باشد. با توجه به رقابت تنگاتنگ بهترین تیم‌های جهان بر سر کسب سهمیه المپیک، تیم کشورمان باید با تمام ظرفیت خود و بهترین تدارکات پا به مسابقات بگذارد. در این صورت باز هم کار سختی پیش‌روی تیم پائز است. با این‌حال گویا برخی ترجیح می‌دهند در این شرایط سخت تیم‌ملی را تنها بگذارند. غفور که هیچ دلیلی برای نیامدن به اردو اعلام نکرده و موسوی هم در این زمینه حرفی نزده و آن دو بازیکن دیگر نیز حرف از مصدومیت زده‌اند! باور بحث مصدومیت کمی سخت است، چراکه قاعدتاً فدراسیون و کادرفنی باید از آسیب‌دیدگی بازیکنان مطلع باشند. دعوت از بازیکن مصدوم به اردو، آن هم در این شرایط حساس بسیار عجیب به نظر می‌رسد و عجیب‌تر اینکه مرندی و فلاح با تأخیر به بهانه مصدومیت انصراف‌شان از حضور در لیگ ملت‌ها را اعلام کردند. 
در سخت بودن لیگ ملت‌ها شکی نیست و همه می‌دانند شانس تیم ایران در حضور قدرت‌های والیبال برای کسب سهمیه زیاد نخواهد بود، ولی درست و حرفه‌ای نیست بازیکنان، به‌ویژه قدیمی‌ها در این اوضاع دست تیم‌ملی را در پوست گردو بگذارند. فدراسیون باید در این خصوص شفا‌ف‌سازی کند تا معلوم شود علت کناره‌گیری برخی نفرات مصدومیت، دلخوری یا ترس از شکست بوده یا نه. عجیب اینکه تقوی، رئیس جدید فدراسیون حرف از پاداش ویژه هم زده، ولی این وعده‌ها نیز حلال مشکلات نبوده است. کشیدن ناز سرمایه‌های ورزش باید تا حدی باشد که شأن و جایگاه تیم‌ملی زیر سؤال نرود و زیر پای تیم‌ملی در شرایط حساس خالی نشود.