طبق برآوردها ۸۳ درصد کودکان خیابان از اتباع هستند که بین آنها فراوانی افغانستانی‌ها بیشتر است و بیش از ۶۰ درصد از آنها اتباع غیرمجاز هستند.

برخی از کارشناسان بر این باورند نبود نظارت کافی بر انبوه اتباع غیرمجاز و اینکه آنها به طور عمده از اقشار پایین هستند، بر شمار کودکان کار افزوده است. این اتباع اعتقادی به دوره کودکی ندارند و این فرهنگ بین آنها رایج است که فرزند از کودکی باید برای خانواده درآمد کسب کند. از سوی دیگر داشتن فرزند زیاد بین اتباع خارجی سبب‌شده نتوانند مخارج روزانه خود را تامین کنند.

بر اساس آخرین آمار اعلام شده از سوی سازمان بهزیستی کشور بیش از ۴۴ یا ۴۵ درصد از کودکان کار با بُعد خانوار بین ۴ تا ۶ نفر هستند. ۲۰ نهاد دولتی و غیردولتی در کشور متولی احقاق حقوق کودکان هستند اما رویکرد نادرست یا ترک فعل آنها سبب شده ساماندهی کودکان کار تا به این اندازه طولانی شده و ۲۰ سال به درازا کشیده است؛ طرح‌های جمع‌آوری یا ساماندهی کودکان تاکنون موفق عمل نکرده‌اند زیرا برخورد هدفمندی با کودکان اتباع و خانواده‌های آنها صورت نمی‌گیرد.

به گفته «آرزو فتحی» معاون اورژانس اجتماعی مرکز اورژانس اجتماعی، پیشگیری از آسیب‌های اجتماعی و باز توانی اعتیاد سازمان بهزیستی کشور، ۱۳ هزار و ۶۷۱ نفر از کودکان کار و خیابان در مراکز نگهداری روزانه و شبانه، خدمات متنوع این سازمان را دریافت می‌کنند. ۶۳ مرکز نگهداری روزانه و ۲۹ مرکز نگهداری شبانه‌روزی کودکان کار و خیابان در کشور فعالیت دارد.