شناسهٔ خبر: 66189692 - سرویس فرهنگی
نسخه قابل چاپ منبع: ایمنا | لینک خبر

هشتم شوال و بغضی به وسعت یک قرن؛

اینجا «بقیع»؛ سند مظلومیت دیرینه شیعه

می‌گویند بقیع بهشت روی زمین است، اما این بهشت هشتم شوال ۱۳۴۴ هجری قمری به‌دست حکومت وهابی، به دلایل واهی تمام گنبدها و قبه‌هایش تخریب شد و وسایل قیمتی داخل ضریحش به غارت رفت و این روزها تنها یادگار حرم بقیع، ضریح فولادی آن است.

صاحب‌خبر -

به گزارش خبرگزاری ایمنا، امروز هشتم شوال یکی از تلخ‌ترین روزهای تاریخ شیعه است؛ روزی که قبرستان بقیع توسط وهابیت تخریب شد؛ به «یوم الهدم» معروف است، چرا که مظلومیت اهل بیت عصمت و طهارت را بار دیگر به رخ جهانیان کشید.

قبرستان بقیع یکی از قدیمی‌ترین قبرستان‌های تاریخ و از مکان‌های مقدس و مورد احترام مسلمانان به‌شمار می‌رود که در اهمیت آن، احادیث و روایاتی نیز از ائمه معصومین (ع) وجود دارد، به طور مثال پیامبر اکرم (ص) فرموده‌اند: «از بقیع هفتاد هزار نفر که صورتشان مانند ماه چهارده شب است، محشور خواهند شد و بدون حساب وارد بهشت می‌شوند.» در روایتی دیگر از آن حضرت آمده است که روز قیامت، هفتاد هزار تن با صفات نیکو از بقیع محشور می‌شوند، ایشان به کسانی که در بقیع دفن شوند، بشارت داده‌اند که شفاعت خواهند شد.

اهمیت بقیع از آنجایی مطرح می‌شود که می‌توان آن را اولین مزاری دانست که به دستور رسول اکرم (ص) توسط مسلمانان صدر اسلام ایجاد شده است و درباره معنای لغوی آن نیز ابن اثیر می‌گوید: بقیع در لغت به محل وسیعی که دارای درخت یا ریشه درخت باشد، گفته می‌شود و چون مکان بقیع پیش از آن دارای درخت غرقد و ریشه‌های آن بود، پس از قطع این اشجار نیز به همان اسم معروف شد.

در کتاب «آثار اسلامی مکه و مدینه» نوشته رسول جعفریان آمده است که نام قبرستان بقیع پیش از ظهور اسلام جنةالبقیع یا بقیع الغَرقَد بوده است و پیامبر اکرم (ص) توجه خاصی به این مکان که مهم‌ترین قبرستان مسلمانان در مدینه بود داشته‌اند؛ همچنین در این کتاب آمده است که: قبرستان بقیع علاوه بر محل دفن چهار تن از امامان معصوم، آرامگاه بسیاری از صحابه و تابعین است.

میرزا حسین فراهانی در سفرنامه خود می‌نویسد: «چهار ائمه اثنی‌عشر در بقعه بزرگی که به صورت هشت‌ضلعی ساخته شده است، واقعند و گنبد اندرون آن، سفیدکاری است.»

ریچارد بورتون (Sir Richard Burton) جهانگرد غربی نیز در سال ۱۲۷۶ هجری قمری، گنبد ائمه بقیع را چنین معرفی می‌کند: «این قبه که در دست راست واردین به بقیع قرار گرفته، بزرگ‌تر و زیباتر از همه قبه‌ها است.»

این جبیر، جهانگرد معروف در سال ۶۱۴ هجری قمری می‌گوید: «آن، قبه‌ای است مرتفع و سر به فلک کشیده که در نزدیکی درب بقیع واقع شده است.»

اینجا «بقیع»، سند مظلومیت دیرینه شیعه

بقیع، بهشتی در دل مدینه

می‌گویند بقیع بهشت روی زمین است، چرا که علاوه بر مزار چهار امام شیعیان یعنی امام حسن مجتبی (ع)، امام زین‌العابدین (ع)، امام محمد باقر (ع) و امام جعفر صادق (ع) تعدادی از دختران و عمه‌های رسول الله (ص)، قبر حضرت ام‌البنین (س) و قبر حضرت اسماعیل بن جعفر الصادق، قبر حضرت ابراهیم فرزند رسول الله (ص) و قبور تمام اصحاب و تابعین و ارحام و ازواج رسول الله (ص) و تعداد زیادی از بزرگان و صحابه اسلام نیز در آن وجود دارد.

اما باید بدانیم که قبرستان بقیع از ابتدا مانند تصاویری که این سال‌ها می‌بینیم نبوده است، چرا که در قبرستان بقیع و سایر اماکن متبرکه حجاز پیش از تخریب، بر قبور ائمه و بزرگان اسلام گنبدها و بناهایی قرار داشت که سرانجام هشتم شوال ۱۳۴۴ هجری قمری حکومت وهابی، به دلایل واهی تمام گنبدها و قبه‌های موجود را تخریب کرد و وسایل قیمتی داخل ضریح به غارت رفت، تنها یادگار حرم بقیع، ضریح فولادی آن است که آن را هشت قسمت کردند و هم‌اکنون، دور قبور شهدای احد قرار گرفته است.

یکی از جهانگردان غربی به نام مستر ریتر (Riter) که به فاصله چند ماه از ویرانی این حرم بقیع را دید، آن را اینگونه وصف می‌کند: «چون وارد بقیع شدم، آنجا را همچون شهری دیدم که زلزله شدیدی به وقوع پیوسته و به ویرانه‌ای، مبدلش ساخته است، زیرا در جای جای بقیع، به جز قطعات سنگ و کلوخ در هم ریخته و خاک‌ها و زباله‌های روی هم انباشته و تیرهای چوبی کهنه و شیشه‌های درهم شکسته و آجرها و سیمان‌های تکه‌تکه شده، چیز دیگر نمی‌توان دید… ولی این ویرانی‌ها و خرابی‌ها، نه در اثر وقوع زلزله یا حادثه‌ای طبیعی، بلکه با عزم و اراده انسان‌ها به وجود آمده و همه آن گنبد و بارگاه‌های زیبا و سفید رنگ که نشانگر قبور فرزندان و یاوران پیامبر اسلام بود، با خاک یکسان شده است، چون برای مشاهده بیشتر این آثار که نشانگر قبور مسلمانان صدر اسلام و تاریخ سازان روزگار است در سنگ و کلوخ حرکت می‌کردم، از زبان راهنمایم می‌شنیدم که از شدت ناراحتی این جملات را تکرار می‌کرد: استغفرالله، استغفرالله، لا حول و لا قوة الا بالله»

اینجا «بقیع»، سند مظلومیت دیرینه شیعه

جریان تکفیری امروز یک مصیبت واقعی برای اسلام است

رهبر معظم انقلاب دوم اردیبهشت سال ۱۳۹۲ طی سخنانی با اشاره به حادثه تلخ و غم‌انگیز تخریب قبر صحابی جلیل‌القدر، جناب حجر بن عدی و اهانت به پیکر آن شخصیت بزرگوار اسلام تأکید کردند: آنچه که تلخی این حادثه را مضاعف می‌کند، وجود برخی افراد دارای افکار پلید، متحجر و عقب‌مانده در میان امت اسلامی است که تجلیل از بزرگان و برجستگان و چهره‌های نورانی صدر اسلام را شرک و کفر می‌دانند.

ایشان وجود چنین تفکر خرافی را یک مصیبت برای اسلام و مسلمانان دانستند و افزودند: این افراد کسانی هستند که گذشتگان آن‌ها قبور ائمه اطهار را در بقیع ویران کردند و اگر قیام سراسری مسلمانان بر ضد آنان نبود، مرقد مطهر پیامبر اسلام (ص) را نیز ویران می‌کردند.

رهبر انقلاب اسلامی خاطرنشان کردند: چنین انسان‌های بداندیش که حضور در مزار بزرگان و طلب رحمت خداوند برای آن‌ها و همچنین طلب رحمت کردن برای خود را شرک می‌پندارند، دارای تفکری باطل و روحیه‌ای پلید هستند؛ شرک آن است که افرادی آلت دست سیاست‌های سرویس‌های جاسوسی انگلیس و آمریکا شوند و با اقدامات خود مسلمانان را غم‌دار کنند.

ایشان خاطرنشان کردند: این چگونه تفکری است که اطاعت و عبودیت و خاکساری در مقابل طواغیت زنده را شرک نمی‌داند، اما احترام به بزرگان را شرک می‌شمارد؟! جریان تکفیری خبیث که از پشتیبانی‌های مالی و غیرمالی برخوردار است، امروز یک مصیبت واقعی برای اسلام به‌شمار می‌رود.

اینجا «بقیع»، سند مظلومیت دیرینه شیعه

و اینک بقیع به‌عنوان یک سند زنده، مظلومیت ۱۴۰۰ ساله شیعیان را به تصویر می‌کشد و شیعیان همچنان چشم‌انتظار موعود هستند تا غبار غربت از آن رخت بربندد.

نظر شما