ستاره شناسان سیاره ای در دوردست مشاهده کرده اند که می تواند به طور کامل توسط یک اقیانوس عمیق از آب پوشیده شده باشد.

به گزارش ایسنا، مشاهدات انجام شده توسط تلسکوپ فضایی جیمز وب ناسا (JWST)، بخار آب و نشانه های شیمیایی متان و دی اکسید کربن را در جو این سیاره فراخورشیدی که دو برابر زمین شعاع و حدود ۷۰ سال نوری از ما فاصله دارد، نشان داده است. به گفته محققان دانشگاه کمبریج، این ترکیب شیمیایی با جهان های آبی که در آن ها اقیانوس سراسر سطح سیاره را در بر می گیرد و جوی غنی از هیدروژن دارند، مطابقت دارد.

پروفسور نیکو مادوسودان (Nikku Madhusudhan)، که این بررسی را رهبری میکرد، گفت: اقیانوس این سیاره می تواند تا ۱۰۰ درجه سانتیگراد یا بیشتر دما داشته باشد. او افزود:در فشار اتمسفر بالا، اقیانوسی به این گرمی هنوز می تواند به حالت مایع باقی بماند، اما مشخص نیست که آیا این سیاره قابل سکونت است یا خیر.

این تفسیر در مقاله ای که در مجله Astronomy and Astrophysics Letters منتشر شده است مورد تایید قرار گرفته ولی توسط یک تیم کانادایی که مشاهدات بیشتری از همان سیاره فراخورشیدی انجام داده اند، مورد مناقشه قرار گرفته است. آنها مواد شیمیایی مشابهی را در جو شناسایی کردند، اما استدلال می کنند که سیاره برای داشتن آب به شکل مایع بیش از حد گرم است و احتمالا دمای آن ۴۰۰۰ درجه سانتیگراد است و در عوض دارای یک سطح سنگی است که بالای آن یک جو فوق العاده متراکم از هیدروژن و بخار آب قرار دارد.

فرقی نمی کند کدام دیدگاه در مورد آن پیروز باشد در هر صورت این آخرین مشاهدات جیمز است که درک خیره کننده ای در مورد ماهیت سیارات فراتر از منظومه شمسی (Solar System) ارائه می کند. تلسکوپ جیمز وب نور ستارگان را که از طریق جو سیارات در حال گردش فیلتر شده دریافت می کند تا تجزیه دقیق عناصر شیمیایی موجود را ارائه دهد.

شواهد درمورد اقیانوس سیاره TOI- ۲۷۰ d حاکی از عدم وجود آمونیاک است که براساس شیمی پایه پیش بینی می شود باید به طور طبیعی در یک جو غنی از هیدروژن وجود داشته باشد. اما آمونیاک در آب بسیار محلول است و بنابراین اگر اقیانوسی در پایین جو وجود داشته باشد در جو تخلیه می شود.

شرایط در این سیاره بسیار متفاوت از شرایط روی زمین است.

TOI- ۲۷۰ d از نظر جزر و مدی قفل است، به این معنی که یک طرف آن بطور دائم رو به ستاره خود است و طرف دیگر در تاریکی ابدی غوطه ور است، و این یک کنتراست شدید دمایی ایجاد می کند.

سمت شب به طور بالقوه میتواند میزبان شرایط قابل سکونت باشد. ولی یک جو خردکننده با فشار ده ها یا صدها برابر نسبت به سطح زمین در آن وجود خواهد داشت. آبها احتمالا به عمق ده ها تا صدها کیلومتری می رسند.

دکتر جو بارستو (Jo Barstow)، اخترشناس دانشگاه آزاد که در این مطالعه اخیر شرکت نداشت، می گوید:طیف های این سیارات کوچک که توسط جیمز وب رصد شده اند واقعا هیجان انگیز هستند، زیرا این ها محیط های کاملا جدیدی هستند که ما هیچ معادلی برای آنها در منظومه شمسی نداریم.

بارستو افزود که انجام مشاهدات بیشتر برای تعیین فراوانی بخار آب در جو به روشن شدن احتمال وجود اقیانوس کمک می کند.

زندگینامه ابو حتوف بن حارث انصاری