سرویس سیاست مشرق- در میان انبوهی از گزارشها و تیترهای خبری، در یک بسته کامل با نام «ویژههای مشرق» شما را در جریان مسائل مهم و اثرگذار از نگاه روزنامههای کشور قرار میدهیم.
در این ویژهنامه، نگاهی به آخرین مواضع جناحهای سیاسی و تحولات مهم داخلی، خارجی، اوضاع اقتصادی و اجتماعی کشور انداخته میشود که مخاطبان بامطالعه آن به رهیافتهای مهم، نکات و تأملات از سیر وقایع اثرگذار دست خواهند یافت، در این بخش با ما همراه باشید
************
روزنامههای امروز سه شنبه یکم اسفندماه در حالی چاپ و منتشر شد که تحولات خاورمیانه و معادلات دریای سرخ، کنفرانس ضد امنیتی مونیخ، بازگشت اموال بابک به خزانه و درسهای مهم یک پرونده فساد از خارج به تهران در صفحات نخست روزنامههای امروز برجسته شده است.
اصلاحطلبان جامعه محور که از آنان با عنوان اصلاح طلبان ساختاری و تحریمی نیز یاد می شود بر این باورند که باید فاصله اصلاحطلبی با حاکمیت بیشتر شود تا بتوان پیوند عمیقتری اجتماعی ایجاد کرد. رادیکالهایی چون محسن آرمین معتقدند که شرکت بینتیجه در انتخابات بیاعتمادی جامعه به اصلاحطلبان را تشدید میکند!
در آن سو اصلاحطلبان مشارکتجو، ضمن انتقاد از این استدلال تحریمیها تاکید دارند که این طیف همچنان در توهم اغتشاشات پاییزی در سال ۱۴۰۱ اسیر شده و از دیگر سو اصولا دیدگاههای آنان هیچ نمونه موفقی برای راستیآزمایی ایده خود ندارد و اساسا فاقد دستاورد بوده است.
شکاف میان دو طیف اصلاحطلبان جامعه محور و اصلاح طلبان صندوق محور که این روزها خود را در قالب اصلاح طلبان تحریمی و مشارکت جو به نمایش گذاشتهاند شدت یافته و دامنه آن پس از انتشار بیانیه ۱۱۰ نفر به سطح استانها کشیده شده است. روزنامه آرمان ملی درباره اختلاف میان دو طیف اصلاحات نوشته است:
روزنهگشایی اقدامی نیست که برخی امضاکنندگان نامه سعی دارند با تاکید بر آن، به جلب توجه برای جریان اقلیت خود و تخریب اکثریت بپردازند و عنوان کنند این اقدام ایده آنهاست که برای نخستینبار مطرح و اجرا میشود. نباید فراموش شود اصلاحطلبان واقعی در انتخاباتهای سالهای ۹۲ و ۹۶ با حمایت از کاندیدای غیر اصلاحطلب یا انتخابات مجلس ۹۴ این روزنهگشایی را انجام داده بودند چرا که فضای کشور طالب آن بود اما آیا اکنون هم وضعیت به این شکل است؟ آیا اکنون اکثریت جامعه طالب روزنهگشایی است؟ پاسخ به این پرسش منفی است. اقدام برخی از افراد لیست ۱۱۰ نفره بیش از روزنهگشایی، فرصتطلبی و بهزعم خود ایجاد فضای امن برای خودشان است.
روزنامه هممیهن که مدافع مشارکت در انتخابات است خبر از هشدار در میان اصلاحطلبان به نقل از محسن آرمین داده و مینویسد:
این ایام در محافل سیاسی و رسانههای خبری سخن از حرکتی است که تحت عنوان روزنهگشایی از سوی برخی دوستان ما صورت گرفته است. در جلسهای که من و دکتر شکوری حضور داشتیم، این بحث مطرح شد. گفتم برداشت ما این است که این حرکت، حرکتی است که در صورت تداوم در پایان به انشعاب ختم میشود. این برداشت به کام دکتر جلاییپور پدر خوش نیامد. ایشان برآشفتند و بحثی داغ در آن جلسه درگرفت.
آرمین در ادامه گفته است:
بعداً آقای جلاییپور پسر، در فایلی صوتی با خطاب آقای دکتر که احتمالاً منظورشان من و آقای شکوری هستیم، انتقاد کردند که چرا ما مسئله آغاز انشعاب را مطرح کردیم و ما و اکثریت جبهه اصلاحات را متهم به سانترالیزم اقتدارگرا و عدم احترام به آزادی بیان کردند. گفتند آنچه منتشر شده یک تحلیل است و درباره مبانی تئوریک و علمی این تحلیل به مبالغه سخن گفتند. به جبهه اصلاحات توصیه کردند که وجود دو فراکسیون اقلیت و اکثریت را به اکثریت بشناسند. همچنین بیان کردند که طی نامهای به آقای خاتمی پیشنهاد دادند که خوب است هر دو نگاه زیر چتر رهبری ایشان به رسمیت شناخته شود!
نزاع رسانه ای- راهبردی در جبهه اصلاحات که با بیانیه ۱۱۰ تن از فعالان اصلاح طلب و تاکید آنان بر لزوم مشارکت در انتخابات شکل جدی ای به خود گرفته اما با واکنش اعضای هئیت رئیسه جبهه اصلاحات ایران وارد فاز جدی شده است، بررسی مطالب مطرح شده بین طرفین این نزاع اما در بردارنده نکات و محورهای قابل تاملی است که وضعیت روشن و آشکاری را در جبهه اصلاحات و نزاع های راهبردی به نمایش می گذارد.
نزاع شکل گرفته در جریان اصلاحات نشان می دهد که طیف اصلاح طلبان ساختاری و رادیکال ها یکی از برنامه های خود ایجاد دوگانه اصلاحات جامعه محور- اصلاحات حاکمیت محور قرار داده و می کوشد تا گفتار و راهبردی تقابلی را پیش بگیرد! از سویی رادیکالهای جریان اصلاحات می کوشند تا کاهش پروژه مشارکت را دنبال کنند اما آنان برای پسا انتخابات مجلس نیز برنامه داشته و در صدد هستند تا مشارکت مطلوب را با موضوع سلامت انتخابات به چالش بکشانند!
اسحاق جهانگیری نیز وارد گود شده و از ایجاد کانالهایی برای افزایش مشارکت در انتخابات خبر داده و به روزنامه اعتماد گفته است:
راستش من از ابتدا با اظهاراتی که دوستان اصلاحطلب مطرح میکردند، نمیدانستم چقدر قصد دارند در انتخابات به صورت جدی وارد شوند. آنها راجع به انتخابات گذشته دغدغههایی داشتند و هیچگاه از طرف جریان اصلاحات تقاضایی برای پیگیری از من مطرح نشد. البته افراد اصلاحطلب (به صورت شخصی) از من (پیگیری موضوع را) خواستند، کسانی که برای انتخابات ثبتنام کرده و رد صلاحیت شده بودند، خواستند اگر دسترسی وجود دارد، منتقل شود. من هم تلاش کردم از کانالهایی که به آنها دسترسی داشتم به مراکز تصمیمگیری منتقل کنم.