پوزه بلند سگ‌ها می‌تواند نشان‌دهنده طول عمر بیشتر آن‌ها باشد.

این یافته بر اساس یک مطالعه جدید منتشرشده در مجله Scientific Reports به دست آمده که عواملی نظیر طول پوزه، اندازه و جنسیت را در رابطه با طول عمر سگ‌ها مورد بررسی قرار داده است.

در این مطالعه نزدیک به ۵۸۵ هزار سگ در بریتانیا مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

این پژوهش نشان داده که طول عمر نژادهایی با پوزه‌ متوسط و بلند مانند داشهوند، پاپیون و شیبا اینو که به طور متوسط ۱۴ سال زندگی می‌کنند، بیشتر از طول عمر سگ‌های پوزه کوتاه است.

نژاد‌های پوزه کوتاه مانند بولداگ انگلیسی و فرانسوی یا ماستیف به طور متوسط حدود ۹ سال طول عمر می‌کنند.

این مطالعه همچنین نشان داد که نژاد سگ‌ها بر طول عمرشان تأثیرگذار است. سگ‌های اصیل تقریباً ۸ ماه بیشتر از سگ‌های دورگه با دو یا چند نژاد عمر می‌کنند.

یافته‌های دیگر شامل این است که سگ‌های کوچک‌تر بیشتر از سگ‌های بزرگ‌تر عمر کرده و سگ‌های ماده به طور متوسط طول عمر بیشتری نسبت به سگ‌های نر دارند.

کریستن مک میلان، نویسنده اصلی این مقاله گفته است:

طول عمر یک سگ نر پوزه کوتاه مانند یک بولداگ نر، حدود یک سوم طول عمر یک سگ ماده کوچک با پوزه بلند است.

این بدان معناست که ممکن است لازم باشد صاحبان نژاد بولداگ فرانسوی به همراهان پشمالوی خود توجه بیشتری داشته باشند.

سگ‌های بولداگ مجبور به غلبه بر مشکلات سلامتی مختلفی از جمله مشکلات تنفسی، پوستی و مفصلی هستند.

برای مثال، در سال ۲۰۲۳ یک سگ بولداگ در Roadogs Rescue در جنوب کالیفرنیا «مشکلات مادرزادی شدید ستون فقرات» داشته است.

با این حال، این مطالعه کاملاً جامع نیست. زیرا عواملی مانند زندگی روزمره سگ با صاحبانش و علت مرگ که اغلب اتانازی بوده، در این پژوهش در نظر گرفته نشده‌اند. مک میلان در مصاحبه‌ای گفته است:

امیدوارم این مقاله قدم مثبتی باشد تا سیاست‌گذاران، دامپزشکان و صاحبان حیوانات خانگی در مورد مرگ این سگ‌ها تامل بیشتری کنند.

پاسخ دادن به این سؤال که چرا سگ‌های پوزه کوتاه عمر زیادی ندارند، دشوار است. اما هر بار با نزدیک‌تر شدن به پاسخ این سؤال، به سمت داشتن سگ‌های بسیار سالم‌تری پیش می‌رویم.