به گزارش "ورزش سه" لی سئوک مو، خبرنگار Edaily Starin  بعد از باخت تیم ملی کشورش مقابل اردن نوشت: «شانس اینجا به پایان رسید. عملکرد متزلزل در نهایت در نیمه نهایی به فاجعه تبدیل شد. به این فوتبال زامبی لقب داده‌اند، اما زامبی‌ها نمی‌توانند شخصیت اصلی هیچ فیلمی باشند.»

در ادامه این مطلب آمده است: تعداد شوت‌ها در این روز 6 تا 17 بود. این رقمی است که وقتی این تیم در جام جهانی با تیم‌های کلاس جهانی مانند برزیل دیدار می‌کند، مشخص می‌شود. حتی ضربات مؤثر 0-7 بود. این بدان معناست که تیم ما نتوانست یک ضربه مناسب به سمت دروازه اردن بزند. در دقیقه 32 نیمه اول، نزدیکترین اتفاق به گل ضربه سر جائه سونگ لی به تیرک دروازه راست برخورد کرد.

در این روز دفاع تیم ملی کره بدترین حالت را داشت. شکافی که مین جائه کیم به دلیل انباشته شدن اخطارها ایجاد کرد به وضوح آشکار شد. کیم یونگ کوون و جئونگ سونگ هیون یک ترکیب دفاع میانی را تشکیل دادند، اما این برای جلوگیری از سرعت و مهارت‌های فردی مهاجمان اردنی کافی نبود. پارک یونگ وو که در پست هافبک دفاعی بازی می‌کرد نیز به دلیل عدم اعتماد به نفس خود چندین بار برای عبور از این تیم دچار مشکل شد. اگر چندین مهار چو هیون وو دروازه‌بان کره نبود، تعداد گل‌های خورده می‌توانست بیشتر هم شود.

حتی دو گل خورده، هر دو گلی بود که از طریق ضدحملات به دلیل پاس اشتباه بود. اولین گلی که در دقیقه 8 نیمه دوم به یزان عبدالله النعمات داده شد، با مهار پاس افقی پارک یونگ وو به گل خورده منجر شد. گلی که در دقیقه 21 نیمه دوم به موسی التعمری داده شد نیز ناشی از پاس گل هوانگ این بئوم بود.

خط حمله نیز به همان اندازه ناامیدکننده بود. در این روز کلینزمن برای اولین بار در این مسابقات از سیتم3-3-4 استفاده کرد.

با این حال، از آنجایی که هیچ تاکتیک دقیق قابل مشاهده‌ای وجود نداشت، تیم چاره‌ای جز تکیه بر توانایی‌های فردی مهاجمان نداشت. صحنه‌ای که سون هیونگ مین و لی کانگ به عنوان مهمترین نفرات تهاجمی توپ را گرفتند اما مکان مناسبی برای موقعیت ساختن پیدا نکردند، تکرار شد. به نظر می‌رسید بهتر است مانند اردن به سمت جلو بیاییم و انتظار داشته باشیم که سون هیونگ مین مشکل را حل کند.

این امر همراه با کاهش استقامت بازیکنانی که در دو بازی متوالی 120 دقیقه جنگیدند، بدترین عملکرد مسابقات را به همراه داشت.