به گزارش سایت دیدهبان ایران؛ امیر سرتیپ غضنفر آذرفر در سال ۱۳۱۸ در شهرستان الیگودرز به دنیا آمد و در سال ۱۳۳۶ وارد ارتش شد و در دورههای آموزش تکمیلی ارتش، دوره مقدماتی، دوره هوابرد و رنجر و همچنین دوره جنگهای ویژه در شمار دانشجویان عالی قرار داشت.
سرتیپ آذرفر از جمله افسران برجسته ارتش شاهنشاهی در دوره های برای طی دورههای تکاوری به انگلستان اعزام شده بود با صدام همکلاس بود و پس از طی دورههای آموزشی با نمرات بالا موفق شده بود تا انگشتر تکاوری را از دست ملکه انگلستان دریافت کند.
در سالهای نزدیک به پیروزی انقلاب اسلامی، آذرفر با درجه سرگردی به عنوان فرمانده ایرانی نیروهای حافظ صلح سازمان ملل به جنوب لبنان اعزام شد و در راه بازگشت از آنجا که همزمان با حوادث پس از پیروزی انقلاب اسلامی در ایران بود به دستور سرلشکر شهید ولی الله فلاحی فرمانده وقت نیروی زمینی فرماندهی پادگان و تیپ مریوان را بر عهده گرفت.
پس از عملیات فتح المبین، آذرفر مسئولیتهای بسیار مهمی مانند فرماندهی تیپ ۳۰ گرگان مستعد در خوزستان و لشکر ۲۸ کردستان را بر عهده گرفت و نقش بسیار مهمی در عملیات پیروزمند والفجر ۴ ایفا کرد و سپس در تابستان ۶۵ به فرمانده لشکر ۶۴ ارومیه منصوب شد.
وی در سال ۱۳۵۹ بر اثر اصابت ترکش خمپاره ضدانقلاب در پادگان مریوان از ناحیه دو پا مجروح شد.به دنبال پیروزی لشکر ۶۴ ارومیه در عملیات کربلای ۷ در اسفندماه ۱۳۶۵؛ امام خمینی طی تماس بیسیمی به وی تبریک گفت.
امیر سرتیپ آذرفر در دوران فعالیت خود در ارتش مناصبی همچون فرماندهی لشکر ۶۴ ارومیه، فرماندهی لشکر ۲۸ کردستان، فرماندهی لشکر ۸۴ لرستان، فرماندهی قرارگاه غرب را بر عهده داشت.