مردم تایوان امروز ۲۳ دی ماه یک رئیس جدید برای دولت و اعضای مجلس تک‌حزبی قانونگذاری خود انتخاب می‌کنند که به زعم کارشناسان، این انتخابات سیاست این جزیره را در قبال سرزمین اصلی یعنی جمهوری خلق چین مشخص و در ابعادی وسیع‌تر این مساله تاثیر عمیقی بر منطقه شرق آسیا خواهد گذاشت.

به نقل از رسانه‌های خبری، سه حزب اصلی که برای ریاست منطقه تایوان رقابت می‌کنند عبارتند از حزب دموکراتیک مترقی (DPP). کومینتانگ (KMT) و حزب نسبتاً جدید خلق تایوان (TPP). نامزد‌های ریاست دولت تایوان هم ویلیام لای چینگ-ته از حزب دموکراتیک مترقی، هو یو-ایه از کومینتانگ و کو ون-جه از حزب خلق تایوان هستند.

در حالی که رهبران DPP به عنوان حزب پیشتاز در نظرسنجی‌ها به دنبال استقلال، دشمنی با جمهوری خلق چین و بسیار نزدیک به ایالات متحده هستند، دو نفر دیگر به دنبال توسعه تفاهم با سرزمین اصلی چین و حفظ وضع موجود هستند.

به باور کارشناسان، هر کدام از این نامزد‌ها و حزب‌ها اگر پیروز شوند، آن‌ها با چالش‌های حکمرانی در این جزیره رو برو خواهند خواهند شد.

به نوشته نشریه اکونومیست، آمریکا به عنوان حامی اصلی این جزیره علاقه چندانی به هیچکدام از نامزد‌های ریاستی در انتخابات ندارد. اما مقام‌های آمریکایی تاکید کردند که پیروزی برای لای چینگ-ته معاون تسای اینگ- ون رئیس دولت فعلی تایوان و عضو حزب مترقی دموکراتیک با تفکر استقلال تایوان می‌تواند به تنش منجر شود. این در حالیست که وی در نظرسنجی‌ها اخیر در این جزیره پیشتاز انتخابات است.

اکنون سوال اینجاست آیا نتیجه این انتخابات موجبات جنگ را میان تایوان و چین فراهم خواهد آورد؟

پیشینه

به نوشته پایگاه خبری «ضد جنگ»، نتایج برآمده از نظرسنجی مرکز مطالعات انتخاباتی «دانشگاه ملی چنگچی تایوان» نشان می‌دهد که ۸۸.۱ درصد از پاسخ دهندگان تایوانی در برهه کنونی طرفدار حفظ وضع موجود هستند و ۶۰.۷ درصد می‌خواهند وضع موجود در آینده هم تغییری نکند.

در این میان ۳۲.۱ درصد مردم خواهان این هستند که وضع موجود کماکان در تایوان حفظ شود و ۲۸.۶ درصد هم انتخاب کردند تصمیم در مورد وضع موجود در زمان دیگری اتخاذ شود. اما ۲۱.۴ درصد از تایوانی‌ها حفظ وضع موجود با چشم‌اندازی برای «حرکت به سمت استقلال تایوان» را خواستارند و در مقابل ۶ درصد حفظ وضع موجود را در راستای «حرکت به سمت یکپارچگی» با سرزمین اصلی چین می‌خواهند.

از دیگر سو، آخرین بررسی‌های «شورای امور خارجی شیکاگو» حاکی از آن است که همانند بررسی‌های گذشته، بیشتر آمریکایی‌ها (۵۶ درصد) با اعزام نیرو‌های آمریکایی به تایوان برای کمک به دولت این منطقه مخالف هستند.

اهمیت موضوع

به باور کارشناسان، مادامی که دولت چین، تایوان را بخشی جدایی‌ناپذیر از خاک خود می‌داند و تاکید دارد که براساس سیاست «اصل چین واحد» که آمریکا نیز متعهد به آن شده، این جزیره باید تحت حاکمیت پکن قرار داشته باشد، این انتخابات از اهمیت فراوانی برای پکن برخوردار است.

به نوشته رویترز، تایوان، چین را به ایجاد یک کارزار بی‌سابقه نظامی و تجاری برای دخالت در انتخابات و تغییر نتیجه رای‌گیری به نفع نامزد‌های مورد نظر خود متهم می‌کند.

این در حالیست که چین انتخابات تایوان را انتخابی میان جنگ و صلح تلقی می‌کند و می‌گوید اتهام دخالت در انتخابات این جزیره «حقه‌های کثیف» حزب حاکم ترقیخواه دموکراتیک تایوان با هدف جلب حمایت رای‌دهندگان است.

رئیس دفتر امور تایوان در چین در اظهاراتی در تاریخ ۱۲ دی از مردم تایوان خواست تا روند «دوباره متحد شدن مسالمت‌آمیز» را سرعت دهند و گفت: این خواست مشترک مردم دو طرف تنگه تایوان است.

پیام سونگ تائو، که کمتر از دو هفته پیش از برگزاری انتخابات تایوان منتشر می‌شود، به دنبال اظهارات شی جین پینگ رئیس جمهور چین در سخنرانی سال نو خود مبنی بر اجتناب‌ناپذیر بودن «اتحاد دوباره» چین با تایوان منتشر شده است.
سونگ در پیام سال نوی میلادی خود که آن را در وب سایت دفتر خود منتشر کرد، گفت: سرزمین مادری در نهایت یکپارچه خواهد شد و ناگزیر دوباره متحد خواهد بود.

سانگ افزود: این خواسته و ماموریت مشترک مردم دو طرف تنگه تایوان است. مردم تایوان باید روابط بین تنگه‌ای را برای بازگشت به مسیر درست توسعه صلح‌آمیز گسترش دهند و روند «دوباره متحد شدن مسالمت‌آمیز» سرزمین مادری را سرعت بخشند.

این در حالیست که احزاب تایوان می‌گویند که فقط مردم تایوان می‌توانند آینده خود را تعیین کنند.

به گزارش ژاپن تایمز، خطر درگیری نظامی بر سر تایوان سبب افزایش نگرانی‌هایی در میان کشور‌های منطقه شده است.

شی جین پینگ رئیس جمهور چین در جریان دیدار آبان ماه خود در سانفرانسیسکو به جو بایدن رئیس جمهور آمریکا اطمینان داد کشورش با هیچ کس جنگ نخواهد کرد، اما تایوان «حساس‌ترین» موضوع در روابط آن‌ها باقی مانده است.

بایدن بار‌ها مدعی شده است در صورت حمله به تایوان، آمریکا به کمک شریک خود خواهد آمد.

شی جین پینگ، همچنین در سخنرانی سالانه خود را به مناسبت سال نو مجددا مواضع خود را تکرار کرد و گفت چین مطمئناً یکپارچه خواهد شد.

به نوشته رویترز، تسای اینگ ون رئیس منطقه تایوان نیز به تازگی متاثر از بحث‌ها بر سر روابط این جزیره با چین، در سخنرانی سال نوی میلادی از پکن خواست به حفظ صلح در منطقه کمک کند.

تسای اینگ ون گفت همچنین ابراز امیدواری کرد که هر دو طرف تنگه تایوان بتوانند به مبادلات سالم و سازنده بازگردند.

وی افزود: ما تحریک یا تسلیم نخواهیم شد، اما اعتماد جامعه بین المللی را جلب خواهیم کرد. همچنین همکاری خود را با شرکای دموکراتیک تعمیق خواهیم کرد تا بتوانیم با اطمینان و آرامش با جهان و چین روبرو شویم.

تسای همچنین با تکرار سیاست‌های خود را در هشت سال گذشته، از جمله جذب سرمایه‌گذاری خارجی، کاهش وابستگی به تجارت با چین و تقویت دفاع ملی در حالیکه در در کنار لای چینگ ته، معاون و نامزد انتخابات از طرف حزبش صحبت می‌کرد، گفت ارتباط با چین مهم است، اما بهای سنگینی به قیمت حاکمیت ما دارد.

ارزیابی

این اظهارات در حالی مطرح میشود که به باور کارشناسان، دو طرف بایستی از طریق گفتگوی مسالمت آمیز اختلافات خود را حل کنند.

نگاهی به تحولات بین المللی در حداقل یک دهه اخیر پیرامون شکل گیری جنگ‌های داخلی در جهان نشان می‌دهد، بروز هر گونه جنگی هیچ دستاوری جز ویرانی و متشنج کردن شرایط در منطقه نخواهد داشت.

به نوشته یورو نیوز، رشد اقتصادی و نظامی چین در کنار افزایش مداوم حس ملی‌گرایی در تایوان، و روابط پرنوسان پکن و واشنگتن به این معناست که شرایط برای شروع یک بحران فراهم است.

به باور این رسانه اروپایی، انتخابات ریاست و پارلمانی در تایوان همچون یک نقطه عطف بالقوه در تشدید تنش‌ها به شمار می‌آید.

به باور کارشناسان، هر گونه تشدید تنش در منطقه سبب باز شدن پای ایالات متحده و احتمالاً ژاپن، استرالیا و بریتانیا را به جنگ خواهد شد.

از دیگر سو، هزینه‌های بسیار زیاد جانی و مالی وقوع جنگ بر سر حق حاکمیت در تایوان به حدی بالاست که حتی آن‌هایی که از وضعیت موجود هم ناراضی هستند علاقه‌ای به پذیرش چنین ریسک بزرگی ندارند.

براساس برآورد هزینه‌ای که صفحه اقتصادی بلومبرگ در روز از وقوع جنگ در تایوان کرده است، این جنگ بالغ بر ۱۰ تریلیون دلار هزینه در بر خواهد داشت که برابر با ۱۰ درصد از تولید ناخالص داخلی در کل جهان است؛ هزینه گزافی که خسارت‌های ناشی از جنگ اوکراین، همه گیری کووید-۱۹ و بحران مالی جهانی در سال‌های ۲۰۰۷ و ۲۰۰۸ همگی در برابر آن ناچیز هستند.

منبع: ایرنا