به گزارش مشرق، فرانتس بکن‌باوئر که به عنوان یکی از بهترین فوتبالیست‌های تمام دوران شناخته می‌شود و یکی از تنها ۳ نفری که به عنوان بازیکن و سرمربی جام‌جهانی را برده است، در سن ۷۸ سالگی درگذشت.
وی در ۱۱ سپتامبر ۱۹۴۵ یعنی دقیقاً ۹ روز پس از اعلام پایان جنگ‌جهانی دوم در گیزلینگ، یک محله طبقه کارگر مونیخ به دنیا آمد. بکن‌باوئر بعد از تولد به عنوان یکی از طرفداران مونیخ ۱۸۶۰ بزرگ شد. وی حدود دو دهه بعد با قدرت‌های بزرگ دنیای فوتبال جنگ جهانی به راه انداخت و در دنیای موازی فوتبال این بار آلمان بود که بر متفقین پیروز می‌شد.
او در اصل یک مهاجم بود و اولین بازی خود را برای بایرن مونیخ در سال ۱۹۶۴ انجام داد، اما مدتی هم به عنوان وینگر چپ بازی کرد. بعدها وی به پست هافبک میانی رفت و ضمن کمک به بایرن برای صعود به بوندسلیگا، پیش از فصل ۱۹۶۸-۱۹۶۹ کاپیتان شد و در اولین قدم آنها را به عنوان قهرمانی رساند. به این ترتیب او تبدیل به یک چهره الهام‌بخش و ثابت برای بایرن شد و آنها را به هت‌تریک عناوین داخلی بین سال‌های ۱۹۷۲-۱۹۷۴ و همچنین ۳ قهرمانی اروپایی بین سال‌های ۱۹۷۴-۱۹۷۶ رساند. او یکی از بهترین مدافع تاریخ فوتبال در پست دفاع میانی بود و او بود که پست لیبرو را معنا کرد.
بکن‌باوئر به عنوان کاپیتان و سرمربی قهرمان جام جهانی شد. او مدافعی گلزن بود که دوست داشت در زمین بازیسازی کند و به همین دلیل در ۴۳۹ بازی توانست ۶۴ گل بزند. در جام جهانی ۱۹۷۴ و در بازی آلمان مقابل ایتالیا، ژرمن‌ها از دو تعویض قانونی خود استفاده کرده بودند که کتف بکن‌باوئر در رفت، اما او با کتف بانداژ شده به زمین مسابقه برگشت. آلمان در آن بازی در وقت‌های اضافه با نتیجه ۴ بر ۳ باخت، اما صحنه حضور او در زمین مسابقه با کتف بانداژ شده تا ابد از ذهن‌ها پاک نخواهد شد.
بکن باوئر نمادی از فوتبال آلمان بود که ۱۰۴ بازی ملی برای تیم ملی کشورش انجام داد و ۱۴ گل ملی هم به ثمر رساند. او که ملقب به «قیصر» بود، پس از اتمام دوران بازی با چند اتهام جدی روبرو شد؛ به طوری که این پیرمرد ۷۱ ساله در مارس ۲۰۱۷ توسط دادستان سوئیسی به دلیل مظنون به فساد مرتبط با جام جهانی ۲۰۰۶ که در آلمان برگزار شد، مورد بازجویی قرار گرفت؛ اگرچه این اتفاقات دوره‌ای تاریک در زندگی بکن‌باوئر ثبت کرد، اما او در سایر دوران، زندگیِ موفق و باشکوهی داشت.
وی پس از کسب چندین افتخار از جمله توپ طلا در سال‌های ۱۹۷۲ و ۱۹۷۶ و پس از حضور در نیویورک کاسموس در لیگ فوتبال آمریکای شمالی در سال ۱۹۸۴ از دوران بازی کناره‌گیری کرد. در همان سال او علیرغم اینکه سابقه مربیگری نداشت، سرمربی آلمان غربی شد و کشورش را به فینال جام جهانی ۱۹۸۶ و سپس به جام جهانی ۹۰ ایتالیا رساند. بکن باوئر همچنین سابقه ریاست در بایرن و نایب رئیس اتحادیه فوتبال آلمان را داشت.
او همیشه با افتخارات و موفقیت‌هایش شناخته می‌شد؛ جایی که قهرمانی در جام جهانی، لیگ قهرمانان اروپا، جام ملت‌ها، جام بین قاره‌ای و بوندسلیگا در کارنامه این اسطوره فقید به چشم می‌خورد. او همچنین همراه با بایرن مونیخ ۲ بار برنده توپ طلا و ۴ بار بهترین فوتبالیست سال آلمان شد.
بکن‌باوئر طی سال‌های پایانی عمر با مشکلات قلبی، عفونت چشم، پارکینسون و زوال عقل دست‌وپنجه نرم می‌کرد.