شناسهٔ خبر: 64380172 - سرویس ورزشی
نسخه قابل چاپ منبع: مشرق | لینک خبر

آلن ویتل: پرسپولیس، منچستر یونایتد ایران بود

فارس

بازیکن انگلیسی سال‌های دور پرسپولیس به روزنامه «دیلی میل» گفت: اگر امکان داشت فردا راهی تهران می‌شدم تا همبازی‌هایم را یک بار دیگر ببینم.

صاحب‌خبر -

به گزارش مشرق، نشریه انگلیسی «دیلی میل» چندی قبل با «آلن ویتل» مهاجم قدرتمند سال‌های دور پرسپولیس مصاحبه‌ای انجام داد.

آلن ویتل اینک ۷۲ سال دارد و در بحبوحه پیروزی انقلاب اسلامی در تهران به همراه همسر و فرزندش زندگی می‌کرد. وی همبازی علی پروین، محمود خوردبین، محمد صادقی، یقوب فاطمی مقدم، وازگن صفریان، محمد زادمهر و... بود. ویتل ۱۷ ماه را در باشگاه پرسپولیس سپری کرداست.او اولین انگلیسی بود که در ایران فوتبال بازی کرد.

وی با یادآوری روزهای حکومت نظامی در تهران گفت: همه چیز تعلیق بود، ما هیچ بازی نداشتیم و از ساعت ۶ بعدازظهر تا ۶ صبح روز بعد در منع آمد و شد بودیم من چند بار بیرون رفتم. یکبار اسلحه به سمتم نشانه گرفتند. من متوجه شدم که زندگی ما ممکن است در خطر باشد. مجبور شدیم تهران را ترک کنم.

البته خروج از آن روزهای ایران به این راحتی هم نبود. با بسته شدن بانک‌ها و تسهیلات پولی در آینده، ویتل باید ترتیبی می‌داد که از انگلستان برای بلیط هواپیما خانواده‌اش پول ارسال شود. همسرش، «ژان» نیز مدارک لازم را نداشت.

ویتل می‌گوید: این یک آرامش بود. من نمی خواستم بروم. از آن زمان دیگر برنگشتم، اما اغلب به تیمم، فکر می‌کنم. اگر امکان داشت فردا برمی‌گشتم تا آنها را ببینم.

ویتل، ۲۰ ساله، در سال ۱۹۷۰ با اورتون قهرمان لیگ برتر انگلیس شده بود از پرسپولیس به عنوان «منچستر یونایتد ایران» یاد کرد.

وی در خصوص زندگی در ایران گفت: آنها آدم‌های خوبی بودند. آنها به من و خانواده‌ام لطف داشتند. آن‌ها به فوتبال نیز واقعا علاقه داشتند. ویتل از ۳۴ بازی در ایران ۱۶ گل به ثمر رساند.

آلن ویتل گفت: ایر انی‌ها ۴۰ سال پیش بازیکنان خوبی داشتند. اینک آنها در سراسر اروپا بازی می‌کنند. ایرانی‌ها استعدادهای خوبی دارند.

علی عبده، مالک نخست باشگاه پرسولیس سال‌ها قبل در باره ویتل گفت: آلن ویتل تحولی اساسی در خط حمله تیم پرسپولیس پدید آورد .اگر ما از شروع فصل ویتل را در اختیار داشتیم خیلی راحت حداقل با اختلاف ۶ امتیاز پاس را عقب می‌گذاشتیم و قهرمان جام پنجم تخت جمشید می‌شدیم.

نظر شما