گروه اقتصادی: در حالی دولت سیزدهم افتخار می‌کند که برنامه هفتم توسعه را آماده اجرا کرده که کارشناسان بسیاری معتقدند این برنامه از هم اکنون شکست خورده تلقی می‌شود و فقط برای نمایش نوشته شده است چراکه به واسطه نداشتن اسناد پشتیبان، در حد و اندازه یک برنامه توسعه‌ای نیست و قابلیت اجرای آن از همین حالا زیر علامت سوال بزرگی رفته است.

به گزارش اقتصاد24، برنامه هفتم، برنامه هدفمند و دقیق برای تغییر یا بهبود وضعیت رفاه، آزادی و عدالت نداشته و نمی‌تواند برنامه توسعه تلقی شود. این نظر بخش زیادی از کارشناسان حوزه اقتصادی کشور است.به گفته این صاحبنظران، برای اینکه بتوانیم برای ۵ سال آینده ایران برنامه‌ریزی کنیم باید بدانیم شاخص‌های توسعه امروز چه نمایشی از وضعیت توسعه ایران ارائه می‌دهند تا بتوان برای حرکت از وضعیت موجود در طول ۵ سال آینده به سمت وضعیت مطلوب برنامه‌ریزی کرد.

از ناتوازنی در توسعه وضعیت رفاه، آزادی و عدالت با حداقل دستمزد‌ها تا سقف بالای مالیات ستانی از مردم و راه فرار بیشتر برای فراریان مالیاتی و نبود برنامه مشخص راهبردی برای بخش تولید کشور، همه ضعف‌ها و چالش‌هایی است که به طور قطع سرانجامی ناخوشایند برای اقتصاد کشور رقم خواهد زد.

برنامه هفتم توسعه قابلیت اجرایی مناسبی ندارد
علی بختیار، نماینده دوره دهم مجلس شورای اسلامی عنوان کرد: به نظر می‌رسد که برنامه هفتم توسعه قابلیت اجرایی مناسبی ندارد و همچنین فاقد خلاقیت لازم برای پیشبرد احکام کشور باشد.وی افزود: برنامه هفتم توسعه به دست شورای نگهبان رسیده است، این برنامه برگرفته از برنامه‌های قبلی توسعه است و بسیاری از احکام سابق در آن تکرار شده است.

بختیار ادامه داد: احکام ذکر شده بد نیستند و برای دوره هفتم نیز کاربرد دارند، اما تعدادی از نمایندگان در کمیسیون تلفیق و یا کمیسیون‌های تخصصی احکام را الحاق کرده و در صحن مجلس نیز این موارد الحاق به کل یا جزء شده است. این ازدیاد الحاقات باعث شده است که انسجام برنامه هفتم بهم ریخته شود و آن نظم مورد انتظار را نداشته باشد.این نماینده سابق مجلس شورای اسلامی اظهار کرد: با وجود تمام این الحاقات، اما به نظر من همچنان برنامه هفتم حاوی خلاقیت و نوآوری مورد نیاز نیست تا بتواند کشور را رو به جلو ببرد و هم اجرایی باشد.

تنها ۶۰ تا ۷۰ درصد برنامه‌های توسعه اجرایی شده است
وی تصریح کرد: اگر با نگاه آسیب شناسی به موضوع نگاه کنیم، برنامه‌های توسعه در خوشبینانه‌ترین حالت حدود ۶۰ الی ۷۰ درصد اجرا شده است. همچنین سطح اجرای برخی از این برنامه‌ها نیز زیر ۵۰ درصد است. قابل اجرا بودن برنامه بسیار حائز اهمیت است و با نکاتی که در برنامه هفتم دیده می‌شود به نظر می‌رسد چندان قابل اجرا نیست.

بختیار تاکید کرد: آسیب غیرقابل اجرا بودن، مختص برنامه هفتم نیست و از برنامه چهارم توسعه دچار این آسیب هستیم. وضعیت اجرای برنامه در تمام این دوره‌ها خوب نبوده؛ چرا که در این دوران برنامه‌ها بسیار آرمان گرایانه نوشته شده است.این نماینده سابق مجلس خاطرنشان کرد: علاوه این آسیب فوق الذکر، به نظر من با تمام بی نظمی که در اثر الحاقات مکرر به برنامه هفتم تحمیل شد، همچنان این برنامه خلاقیت لازم برای راهگشایی در امور کشور را ندارد.