به گزارش سایت دیده‌بان ایران؛ پریسا هاشمی، گزارشگر روزنامه هم‌میهن و دیده‌بان ایران در واکنش به ادعای سخنگوی شورای شهر درباره «دستکاری متن مصاحبه» نوشت:

روز 12 آذر با‌ علیرضا نادعلی، سخنگوی شورای شهر تهران درباره حجاب‌بان‌های مترو مصاحبه‌ای گرفتم و آن را جهت تایید برای مسئول رسانه‌ای‌شان ارسال کردم. روز دوشنبه 20 آذر تایید این مصاحبه تایید و در دیدبان ایران منتشر شد. نادعلی در این مصاحبه اعلام کرده بود که نیروهای فعال مردمی ذیل نظارت مجموعه فرهنگی مترو فعال شده است. اما پس از انتشار این مصاحبه در صحن علنی شورای شهر تهران اعلام کرد: «خبرنگار در انتشار این گزارش در دیدبان ایران شیطنت کرده است.» و در ادامه گفت: «آیا ما باز هم باید در خدمت این دوستان باشیم و با هم همکاری کنیم وقتی پیام‌های ما را عوض کرده و متن را کم یا زیاد می‌کنند؟» این در حالی است که هیچ کدام از اعضای شورای شهر تهران طی سال‌ها فعالیت من در حوزه شهری چنین ادعایی را نداشتند و به راحتی با بنده مصاحبه می‌کنند، چرا که  امانت‌داری من به آنها ثابت شده است.

1) در حالی که تمام مدیران شهری و حتی احمد وحیدی، وزیر کشور اعلام کرده بودند که این نیروها خودجوش هستند و فقط تذکر لسانی می‌دهند. اما نادعلی از فعالیت آنها ذیل نظارت مجموعه فرهنگی مترو فعال خبر داد و حالا آن را تکذیب می‌کند آنهم از تریبون پارلمان شهری پایتخت. در حالی که صدای او و متن تایید شده این مصاحبه وجود دارد.

2) استفاده یک طرفه از تریبون شورای شهر تهران که هر جلسه آن 800 میلیون تومان هزینه دارد و این هزینه از عوارض مردمی پرداخت می‌شود، برای چنین اظهارنظری اشکالی ندارد؟ چرا این تریبون در اختیار بنده به عنوان مخاطب سخنگوی شورای شهر قرار نگرفت؟ یک طرفه به قاضی رفتن هم عالم و سرخوشی خود را دارد که دوستان از آن برخوردارند.

3) سخنگوی شورای شهر تهران برای آن که نشان دهد خبرنگار امانت‌دار نیست، گفت: «همین خبرنگار دفعات پیش در روزنامه هم‌میهن خبر دستگیر شدن دو نفر عضو شورای شهر تهران را نوشت که به دروغ بود.» در این مطلب نه تنها از دستگیری، بلکه از احضار اعضای شورای شهر تهران هم خبر ندادم و در آن خبر نوشتم: «سه نفر از اعضای شورای شهر تهران درباره عملکرد خود برای ارائه توضیحات به دستگاه‌های نظارتی مراجعه کردند.» مسئولان باید بدانند؛ «هر چند کمتر از خبرنگاران اما همیشه زیر ذره‌بین نهادهای نظارتی و امنیتی هستند.» حال اگر سخنگوی شورای شهر تهران فرق «دستگیری» را با «مراجعه» نمی‎داند، دیگر حرفی نمی‌ماند.

4)     اگر استفاده از کلمه «حجاب‌بان» در گزارش دوستان را ناراحت کرده، عذرخواهی می‌کنیم. اما این واهمه مدیران شهری برای استفاده از این کلمه قابل درک نیست.

5)  رسانه در لید این گزارش کلمه «حجاب‌بان» را اضافه کرده که بابت آن عذرخواهی می‌کنیم. اما سوال این است که خبرنگاران جایی برای اشتباه ندارند؟ مگر آنها معصوم هستند؟ واقعا این اشتباه رسانه به اندازه خطاهای مسئولان به اختلاس‌ها و تخلفات چند هزار میلیارد تومانی یا 3.7 میلیارد دلاری می‌انجامد؟

6)  برخی مسئولان با یک کلمه «شیطنت خبرنگار» به اهالی رسانه انگ می‌زنند تا صدای انتقاد را خفه کنند. موضوع 17هزار میلیارد تومانی شهرداری که احمد صادقی، اعضای شورای شهر تهران پرسید: «این پول کجاست» را هم در قالب فیلم منتشر کردم و با همین موضع‌گیری‌ها روبرو شدم. محمد آخوندی، دیگر عضو شورای شهر تهران در صحن شورای شهر اعلام کرد که با دادستانی صحبت کرده تا به موضوع این فیلم ورود پیدا کند. فقط به دلیل آن که تیتر فیلم و خبر «17هزار میلیارد در شهرداری گم شده است؟» به مذاق آقایان خوش نیامده است.

7)  پس از استفاده نادعلی از تریبون شورای شهر تهران برای تخریب وجهه یک خبرنگار، دیگر خبرنگاران حاضر در صحن اعلام نارضایتی کردند و سخنگوی این پارلمان به آنها اعلام کرد که «دنبال حذف این خبرنگار از شورای شهر تهران نیستم.» اگر چنین است چرا این موضوع را از تریبون رسمی شورای شهر تهران عنوان کرده است؟ او برای شانه خالی کردن از مسئولیت بخشی از مصاحبه که اعلام کرده «نیروهای مردمی ذیل نظارت مجموعه فرهنگی مترو فعال»  با آبروی من به عنوان خبرنگار بازی کرده است؟