به گزارش شفا آنلاین: کلنگ بیمارستان فوق تخصصی کودکان امید که وابسته به خیریه زنجیره امید است را سال ۹۷ بر زمین زدند تا در جوادیه تهران ساخته شده و به بهره‌برداری برسد. بیمارستانی که محصول توافق سه نهاد بود، دانشگاه علوم پزشکی تهران، خیریه بین‌المللی زنجیره امید و شهرداری تهران. در سال‌های ساخت مطابق گفته‌های مریم مرعشی، مدیرعامل این خیریه دو اتفاق – یکی ملی و دیگری جهانی – مانع سرعت ساخت‌وساز و پایان این پروژه شد. اولی نوسانات ارزی در کشور بود که هزینه‌های تمام شده ساخت‌وساز را بسیار بالا برد و دومی فراگیری بیماری کووید۱۹ که باعث توقف اجباری پروژه شد.
وی در نشست خبری که مردادماه در محل ساخت پروژه بیمارستانی برگزار شد، گفته بود:«درحالی‌که بعد از دوره‌ی سخت و پیچیده‌ی کووید۱۹ زنجیره امید با همت خیرین توانسته بود چرخه ساخت بیمارستان فوق تخصصی ۵۴۰ تختخوابی کودکان که یک پروژه ملی است را تقویت کرده و پیشرفت آن را سرعت بخشیده بود، با ممانعت ساخت از طرف شهرداری تهران روبرو شد که غیرقانونی و خارج از توافقات زنجیره امید با این نهاد و دانشگاه تهران است.»
مرعشی در ادامه گفته بود: «اینکه شهرداری تهران با هماهنگی ریاست دانشگاه تهران اقدام به تعطیلی این مجموعه بزرگ کرده‌اند، یکی از عجیب‌ترین اتفاقات کشور است که خیر و نیکوکار برای ساخت بیمارستانی با این ابعاد در زمینی اقدام کند و مطابق استانداردهای بین‌المللی با پیمانکار گرید یک سازمان برنامه‌وبودجه با تمام مشکلات اقتصادی کشور کارها را سرعت داده و جلو ببرند، اما به‌یک‌باره مانع ادامه کار شوند.»
ساخت‌وساز بیمارستان همچنان متوقف است
در همین روزها که تب‌وتاب روز کودک است، دوباره با مدیرعامل خیریه زنجیره امید تماس گرفتیم و از او شرایط بیمارستان بعد از نشست خبری را جویا شدیم، مریم مرعشی با اشاره به اینکه اقداماتی انجام شده اما هنوز به هیچ نتیجه عملی نرسیده‌ایم، می‌گوید: «واقعاً نمی‌دانم چرا هیچ اقدامی برای حل این مشکل نمی‌شود، ما تمام تلاش خودمان را می‌کنیم تا این مشکل حل شده و هرچه زودتر کار ساخت از سر گرفته شود، اما هیچ خبری از آقایان در شهرداری و دانشگاه تهران نیست.»
وی با اشاره به اینکه زنجیره امید کماکان امیدوار است تا مشکل از طریق گفتگو حل شده و بتواند تعهدی را که دارد به انجام برساند، اضافه کرد: «زنجیره امید یک نهاد خیریه است، ما با پول خیرین و نیکوکاران این مملکت در حال ساخت این پروژه بودیم و برای ریال به ریال هزینه کرد چه در خیریه و چه در ساختمان پرونده داریم و باید به خیرین پاسخگو باشیم، این حق خیرین است که بدانند این پروژه چه سرانجامی‌خواهد داشت. آن‌ها از سر خیرخواهی هزینه کرده و به ما اعتماد کرده‌اند چراکه سابقه ما نشان داده است ما در کار درمان کودکان هیچ کوتاهی نمی‌کنیم و بهترین کیفیت درمان را با بالاترین استانداردهای جهانی به کودکان نیازمند این کشور ارائه می‌کنیم، بدون هیچ تبعیضی. فقط کافی است تا کودکی با سه مشکل قلبی، ارتوپدی و ترمیمی به ما مراجعه کند و شرایط اخذ درمان را داشته باشد تا بهترین خدمات به آن کودک ارائه شود.»
مرعشی تأکید می کند: «خیریه زنجیره امید را خیرین بارها و بارها راستی آزمایی کرده‌اند و نتیجه عملکرد ما با همکاری مجرب‌ترین پزشکان فوق تخصصی کشور، بهبود و نجات جان ۱۵ هزار و ۲۰۰ کودک است.»
هرچقدر تخت فوق تخصصی و درمانی برای کودکان ساخته شود، باز هم نیاز داریم
برای درک شرایط این روزهای بیمارستان فوق تخصصی امید به سراغ رئیس کمیسیون بهداشت و درمان مجلس شورای اسلامی دکتر حسینعلی شهریاری رفتیم، او که دبیر کل مجمع خیرین سلامت کشور نیز هست، درباره بیمارستان فوق تخصصی امید می‌گوید: من از اولین روزهای ساخت این بیمارستان در جریان بودم و روز کلنگ زنی این پروژه نیز حضور داشتم، بحث ساخت این پروژه در دولت قبل و در دوره‌ای که دکتر حسن قاضی‌زاده هاشمی وزیر بهداشت بود و دکتر جعفری ریاست دانشگاه علوم پزشکی تهران را بر عهده داشت، آغاز شد. عقد قرارداد این پروژه به دلیل اهمیت آن زمان برد و مدتی بعد کلنگ ساخت آن بر زمین خورد.
وی درباره شرایط موجود و متوقف شدن پروژه ساخت این بیمارستان، در ادامه می‌افزاید: برای ساخت بیمارستان فوق تخصصی ۵۴۰ تختخوابی امید تا آنجایی که من اطلاع دارم قرارداد قابل‌اعتنا و استنادی منعقد شد که این بیمارستان در جنوب شهر تهران و در منطقه جوادیه توسط خیرین ساخته شود، بعد از کلنگ زنی اقدامات و عملیات ساخت‌وساز انجام شد و کار به‌خوبی جلو رفت. شهریاری تأکید می کند: آن موقع کار ساخت با موافقت دانشگاه علوم پزشکی تهران، وزارت بهداشت و شهرداری تهران شروع شد، نکته این است که بعد از جابجایی دولت متأسفانه کارها متوقف شد. البته این خیریه به دلیل ارائه خدمات بسیاری که به کودکان داشت، انتخاب شد تا این پروژه بسیار بزرگ را پیش ببرد.
نماینده مردم زاهدان در مجلس می‌گوید: زنجیره امید زحمت زیادی برای کودکان بی‌بضاعت این کشور کشیده است، در بخش قلب کودکان مرکز طبی جراحی‌های بسیاری را انجام داده‌اند، همچنین در تمام این سال‌ها کودکان بسیاری از سراسر کشور به تهران می‌آمدند و خدمات رایگان از زنجیره امید برای درمان و عمل‌های فوق تخصصی ستون فقرات (اسکولیوز یا انحنای ستون فقرات)می‌گرفتند و همین‌طور جراحی‌های ترمیمی بسیاری به روی کودکان انجام شد. این خیریه واقعاً خدمات بسیاری را سال‌هاست که به کودکان نیازمند و درگیر بیماری ارائه می‌کند و ساخت این بیمارستان که متأسفانه متوقف شده است می‌توانست دامنه این خدمات را افزایش دهد.
شهریاری با اشاره به اینکه به نظر من شهرداری تهران، دانشگاه علوم پزشکی تهران و وزارت بهداشت باید با خیریه امید می‌نشستند و به یک تفاهم می‌رسیدند تا این پروژه متوقف نشود، اضافه می کند: چراکه ساخت این بیمارستان ۵۴۰ تختخوابی که قرار است توسط خیرین ساخته شود، یک کار بزرگ و خیرخواهانه است. قطعاً ساخت این پروژه چند هزارمیلیارد تومان بودجه و اعتبار می‌خواهد تا به سرانجام برسد. من خودم بسیار متأسفم از اتفاقی که افتاده است و امیدوارم با تفاهم بازگشایی شده تا بعد از عملیات ساخت‌وساز این خیریه بتواند اهداف خودش را پیش برده و به مردم خدمات ارائه کند.
شهریاری در پاسخ به اینکه ساخت چنین بیمارستانی چه ضرورتی دارد و تأثیراتش در طب فوق تخصصی اطفال چه خواهد بود، می‌گوید: همه می‌دانیم فقط در اطراف تهران مناطق محروم بسیاری داریم، این بیمارستان هم که در منطقه جوادیه و پشت راه‌آهن قرار است ساخته شود که می‌تواند کمک بسیار خوبی به بخش درمان کودکان ما در این منطقه باشد، از طرف دیگر کشور ما کشور جوانی است و کودکان در آن عدد قابل‌ملاحظه‌ای دارند ما بیمارستان تخصصی و فوق تخصصی که تخت بالایی داشته باشد در کشور کم داریم. علیرغم مرکز طبی کودکان و بیمارستان مفید و علی‌اصغر بازهم کمبود محسوس است و نیاز به تخت بیمارستانی فوق تخصصی بسیار جدی است. ما نیاز داریم تا بیمارستان کودکان با استانداردهای روز دنیا بسازیم و این بیمارستان نیز قرار بود بر اساس این استانداردها ساخته شود.
وی تأکید می‌کند: به نظر من هیچ مشکلی نباید جلوی ساخت بیمارستانی که خیرین می‌خواهند بسازند و قرارداد آن‌هم قانونی نوشته شده است را بگیرد، اصلاً هیچ مشکلی نباید مانع از کار خیر شود. من واقعاً نمی‌دانم چرا مانع از اتمام عملیات ساخت این پروژه شده‌اند.
∎