صاحب‌خبر - محمد محمدی: از اردیبهشت‌ سال جاری و انتشار عکس‌هایی از کاهش شدید وزن آتیلا پسیانی در مراسمی که برای بزرگداشت او در خانه هنرمندان ایران برپا شده بود تا روز جمعه 14 مهر و اعلام خبر درگذشت این هنرمند نام‌آشنا تنها 5 ماه گذشت در حالی‌ که او چند سال بود درگیر بیماری سرطان شده و در حال درمان بود اما هرگز اجازه نداد خبری از ابتلایش به بیماری و مراحل درمانش رسانه‌ای شود تا جایی که حتی همکاران و همبازی‌هایش در پروژه‌های اخیر نیز از وضعیت او مطلع نبودند. شاید در نگاه نخست این رفتار به ‌نوعی پنهان‌کاری به نظر بیاید اما تنها کافی است پسیانی را نه از قاب تصویر و پرده نقره‌ای یا در صحنه تئاتر، بلکه کمی نزدیک‌تر از این قالب‌ها و قاب‌ها بشناسید تا نظرتان عوض شود. او به معنای واقعی و حقیقی کلمه یک هنرمند کاملا حرفه‌ای و متعهد بود و این عدم بازگویی و اطلاع‌رسانی نیز باید ذیل نگاه حرفه‌ای او دیده شود. آتیلا پسیانی هنر را نه از کلاس و دوره‌های آموزشی که از دوران خردسالی و در آغوش مادرش در صحنه‌های تئاتر یاد گرفت. او حرفه‌ای شدن و متعهد ماندن را نه از دوران جوانی و میانسالی که از سال‌هایی یاد گرفت که هنرمندان و بازیگرانش به خاک صحنه ایمان و اعتقاد داشتند. او محصول و نتیجه روزگاری است که اگر اقوام درجه اول، بازیگر حرفه‌ای سینما و تئاتر بودند، شرایط برای یادگیری و آموزش به ‌مراتب سخت‌تر از هنرجویان ساده و عادی سپری می‌شد تا جایی که بسیاری در آن سال‌ها برای آموزش راحت‌تر منکر برخی نسبت‌ها می‌شدند اما او پای مکتب مادرش ایستاد و قد کشید و از همین رو او را هنرمندی از ریشه و تبار اصالت باید نامید. او هنر را نه پول و سرمایه که عشقی کاملا جدی و بدون شوخی می‌دانست. اگر به‌ عنوان یک مخاطب سری به نمایش‌های او ‌زده باشید، حتماً سخنرانی‌های پیش از آغاز نمایش‌هایش را شنیده‌اید. او هر شب و پیش از شروع نمایش به مخاطبانش می‌گفت هر جایی آدابی دارد، همان‌طور که مسجد آداب خودش را دارد و هر کسی وارد این مکان می‌شود موظف به رعایت آن است، سالن تئاتر هم آداب خودش را دارد، پس هر مخاطبی پیش از ورود به این مکان باید آداب آن را رعایت کند. او برای این اعتقادش حتی از نزدیک‌ترین افراد هم نمی‌گذشت، حتی به بهای انصراف از ورود به سالن، آن هم در روزگاری که گروه‌های تئاتری و سالن‌ها برای جذب مخاطب دست به همه کار و ابزاری می‌زنند. رعایت اصولش باعث شده بود همواره آثارش جزو نمایش‌های پرمخاطب باشد؛ چه این سال‌های آخر که غالبا در تماشاخانه ایرانشهر روی صحنه می‌رفت و هنوز هم رکورددار پرمخاطب‌ترین کارگردان این مجموعه مهم تئاتری است و چه در سال‌های دهه 80 و اجراهایش در مجموعه تئاتر شهر که همواره با استقبال و اقبال مخاطبان روبه‌رو می‌شد. در حوزه سینما نیز آتیلا بشدت فردی مقید و جدی بود تا جایی که بسیاری از کارگردان‌ها و دستیاران می‌دانستند وقت اضافه‌ای برای آفیش‌هایش نباید در نظر بگیرند، آن هم در روزهایی که گذران وقت تلف‌شده در یک روز برای بسیاری از هنرمندان امری عادی و خوش‌وبش کردن با گروه بسیار جذاب است اما او به ‌محض ورود به محل فیلمبرداری پشت دوربین می‌رفت و با اتمام کار آنجا را ترک می‌کرد. طی 5 دهه فعالیت حرفه‌ای نه ‌تنها یک خط حاشیه برای او درست نشد که هرگز خود را درگیر مناسبات سیاسی و غیرفرهنگی نیز نمی‌کرد و اگر برای هنرمندی مشکلی به وجود می‌آمد، در جهت رفع آن تلاش می‌کرد. تمام این گفته‌ها و ناگفته‌ها برای هر کسی که تنها دقایقی کنارش قرار گرفته باشد، یک کلاس و کارگاه آموزش تعهد و تجربه است و این رفتارها و اعتقادات است که باعث می‌شود پسیانی را از تبار هنرمندان واقعی این سرزمین بدانیم که بی‌شک از دست ‌دادنش ضایعه و خسران سنگینی را به جامعه هنری کشور وارد کرده است. *** پیام انجمن بازیگران خانه سینما در پی در گذشت آتیلا پسیانی آتیلا پسیانی کارگردان و بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون پس از تحمل یک دوره بیماری دیروز جمعه ۱۴ مهر در ۶۶ سالگی دارفانی را وداع گفت. در همین ارتباط انجمن بازیگران خانه سینما در پیامی اعلام کرد: «با قلبی اندوهگین و دردبار و زبانی الکن به اطلاع می‌رسانیم متاسفانه هنرمند ارزشمند و بی‌بدیل سینما، تئاتر و تلویزیون کشورمان آتیلا پسیانی عزیز پس از دوران سخت و طولانی بیماری، در خارج از وطن از میان ما رفت و به آرامش بیکران پیوست. انجمن صنفی بازیگران سینما این سوگ بزرگ را به خانواده محترم و هنرمند ایشان، خانم فاطمه نقوی، ستاره و خسرو پسیانی و همچنین به همکاران گرامی، جامعه تئاتری کشور و تمام دوستداران ایشان تسلیت عرض می‌نماید. همچنین با هماهنگی‌های انجام گرفته منتظر انتقال پیکر این هنرمند به ایران هستیم و پس از آن متعاقبا زمان و مکان تشییع به اطلاع خواهد رسید». فیلم‌های «کشتی آنجلیکا»، «دو فیلم با یک بلیت»، «مسافران»، «خاکستر سبز»، «هیوا»، «شام آخر»، «فرزند صبح»، «پاداش سکوت»، «آتش‌بس»، «مجردها»، «کما»، «پل چوبی»، «زندگی خصوصی»، «نیمه شب اتفاق افتاد»، «نگار»، «کارگر ساده نیازمندیم» و سریال‌های «محله برو بیا»، «محله بهداشت»، «اولین شب آرامش»، «زیر تیغ»، «پرده‌نشین»، «برف بی‌صدا می‌بارد» و تئاترهای «جنایت و مکافات»، «باغ آلبالو» «مخمل آبی»، «پروفسور بوبوس»، «کالیگولا شاعر خشونت»، «قهوه قجری»، «درد دل با سگ» و «رستخیز» از آثار زنده‌یاد پسیانی است. مراسم هجدهمین دوره شب کارگردانان تئاتر ایران در قالب آیین نکوداشت آتیلا پسیانی اردیبهشت امسال به همت انجمن صنفی کارگردانان تئاتر با حضور جمعی از هنرمندان و بازیگران در خانه هنرمندان ایران برگزار شد. پسیانی چندی پیش برای سفری شخصی، به فرانسه رفته بود که متاسفانه در پی نامساعد شدن شرایط جسمی‌اش به دلیل عوارض بیماری سرطان مجبور شد در بیمارستانی در این کشور بستری شود.∎​