خبرگزاری میزان - تهدید‌های زیادی برای امنیت غذایی جهان وجود دارد که از جمله آن‌ها می‌توان به درگیری‌های مسلحانه، اختلال در زنجیره تامین، فقر و تغییرات آب و هوایی آن اشاره کرد.
اکنون و در شرایط جاری در جهان همه این موارد با هم ترکیب شده و باعث افزایش تعداد افرادی شده است که غذای کافی ندارند.
در واقع از سال ۲۰۱۹، بیش از ۱۲۲ میلیون نفر دیگر به دلیل درگیری‌ها، بیماری‌های همه‌گیر و شوک‌های آب و هوایی مکرر با گرسنگی روبرو هستند.
شهر سمرقند در ازبکستان به تازگی میزبان چهارمین کنفرانس بین‌المللی امنیت غذایی بود.
«یرلان بایدولت»، مدیرکل سازمان اسلامی امنیت غذایی، معتقد است که دلیل ناامنی شدید غذایی کنونی در کشور‌هایی مانند افغانستان و یمن، تغییر اقلیم و بی‌ثباتی اجتماعی و اقتصادی است.
اعلامیه سمرقند که در این کنفرانس به تصویب رسید بیان می‌کند که تا سال ۲۰۳۰، طبق پیش‌بینی‌های فعلی، حدود ۶۷۰ میلیون نفر همچنان گرسنه خواهند بود.
«علی ابوصابعه»، مدیرکل مرکز بین‌المللی تحقیقات کشاورزی در مناطق خشک، میگوید بررسی راه‌هایی برای افزایش درآمد کشاورزان و دیگرانی که در مناطق روستایی زندگی می‌کنند، از طریق تنوع بخشیدن به معیشت و ایجاد فرصت‌ها بسیار مهم است.
در ادامه به دلایل اصلی گرسنگی در سطح جهان اشاره شده است.
فقر
«کانسرن ووراید»، کارشناس غذایی در مقاله‌ای میگوید که فقر و گرسنگی رابطه تنگاتنگی با یکدیگر دارند.
به گفته وی، خانواده‌هایی که در چرخه فقر به دام افتاده‌اند معمولا نمی‌توانند غذای مغذی بخرند، که این موضوع به سوءتغذیه منجر می‌شود. سوءتغذیه کسب درآمد بیشتر را برای مردم دشوار می‌کند تا بتوانند غذای سالم تهیه کنند.
ای کارشناس، معتقد است خانواده‌هایی که در فقر زندگی می‌کنند نیز ممکن است دام یا ابزار خود را برای تکمیل درآمد خود بفروشند. این امر موجب تسکین کوتاه مدت می‌شود، اما الگوی طولانی مدت گرسنگی و فقر را که اغلب از والدین به فرزندان منتقل می‌شود، تداوم می‌بخشد.
کمبود مواد غذایی
در سراسر مناطقی مانند ساحل و شاخ آفریقا، خانواده‌های کشاورز دوره‌هایی را قبل از برداشت تجربه می‌کنند که به عنوان «فصول گرسنگی» شناخته می‌شوند.
این باعث می‌شود که خانواده‌ها مجبور شوند هر روز یک (یا چند) وعده غذایی را در دوره قبل از برداشت بعدی حذف کنند.
جنگ و درگیری
یورونیوز نیز در گزارشی ضمن اشاره به حرکت جهان به سمت ناامنی غذایی، میگوید که درگیری و گرسنگی چرخه معیوب دیگری را تشکیل می‌دهد.
به طور مثال، در سودان جنوبی، جنگ داخلی به آوارگی گسترده و شکل‌گیری مزارع متروکه منجر شد. این موضوع ۷.۲ میلیون نفر در این کشور را در معرض گرسنگی قرار داده است.
تغییر آب و هوا
کشور‌هایی مانند زامبیا از صلح نسبی و ثبات سیاسی برخوردارند. با این حال، آن‌ها همچنین به دلیل تغییرات آب و هوایی گرفتار گرسنگی هستند. بارندگی بسیار کم می‌تواند برداشت‌ها را از بین ببرد یا میزان مراتع حیوانات را کاهش دهد. این نوسانات از سوی سیستم آب و هوای «ال نینو» وخیم‌تر شده و احتمالا به دلیل تغییرات آب و هوایی افزایش می‌یابد.
بانک جهانی تخمین می‌زند که تغییرات اقلیمی این قدرت را دارد که بیش از ۱۰۰ میلیون نفر را در دهه آینده به فقر بکشاند.
تغذیه نامناسب
گرسنگی فقط عدم دسترسی به غذا نیست؛ بلکه عدم دسترسی به مواد مغذی مناسب است. برای رشد، انسان به طیف وسیعی از مواد غذایی نیاز دارد که انواع مختلفی از فواید سلامتی ضروری را ارائه کند.
خانواده‌هایی که در فقر زندگی می‌کنند اغلب به فقط یک یا ۲ غذای اصلی (مانند ذرت یا گندم) متکی هستند؛ به این معنی که به اندازه کافی ویتامین‌های حیاتی دریافت نمی‌کنند و ممکن است همچنان از اثرات گرسنگی رنج ببرند.
اقتصاد ضعیف
مانند چرخه فقر-گرسنگی، تاب‌آوری اقتصادی یک کشور تأثیر مستقیمی بر انعطاف‌پذیری تغذیه‌ای مردم آن دارد.
برای مثال، مشکلات اقتصادی کلی کشور لیبریا پس از شیوع ابولا در سال ۲۰۱۴ عمیق‌تر شد. حال با گذشت هشت سال از پایان همه‌گیری، ۵۰ درصد زیر خط فقر زندگی می‌کنند.
اسراف مواد غذایی
در همین حال یک گزارش برنامه جهانی غذا میگوید که یک سوم کل مواد غذایی تولید شده، یعنی بیش از یک میلیارد تن از آن، هرگز مصرف نمی‌شود.
انتهای پیام/