به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، در مرداد ماه ۱۴۱۰ توده هوای موسمی با ابر‌های مرطوب به جنوب شرق فلات ایران رسید که با بارش‌های شدید استان سیستان و بلوچستان و استهبان فارس را سیلابی کرد و با رسیدن به مرکز در دامنه غربی کوه توچال در شمال غرب تهران در روستای امام زاده داود موجب وقوع سیل گردید.

امسال و در مرداد ماه ۱۴۰۲ هنوز مردم روستا و کسبه بازارچه امام زاده داود، خاطره سیل پارسال را فراموش نکرده اند، سیلی که با باران شدید آمد و گل و لایی و درختانی که در مسیر رودخانه بودند را با خود به همراه داشت و مناطق اطراف و خودرو‌ها را تخریب کرد کهبعد از گذشت یک سال آثار این سیل هنوز مشهود است.

در حالی که حریم ۴ متری رودخانه‌ها باید رعایت بشود، اما ساخت و ساز‌های اطراف وکنار بستر رودخانه احداث شده که مسئولان می‌گویند باید اینجا را ساماندهی بکنیم و طرح‌های کنترل سیلاب را اجرا کرده و در بالادست کار‌های آبخیزداری بکنیم.

در مساحت ۶۲۰ هکتاری حوضه آبخیز روستای امام زاده داود ۴۰ سازه آبخیزداری احداث شده است که حجم خسارات و تلفات سیل را کاهش داده است.

گرشاسبی، قائم مقام پژوهشکده حفاظت خاک و آبخیزداری: ما ۶ هزار و ۱۰۰ متر مکعب بار جامد را گرفتیم که اگر این نبود، موجب می‌شد حجم آن سیل افزایش یابد و قدرت تخریبی سیل چندین برابر می‌شد.

رستمی پژوهشگر مهندسی رودخانه پژوهشکده حفاظت خاک و آبخیزداری: برای افزایش این راندمان، کاهش مخاطرات سیلاب یا کاهش پیک سیلاب باید به تعداد سازه‌ها در این مجموعه اضافه کنیم.

حافظه تاریخی روستا، سابقه وقوع سیل حدود ۷۰ سال پیش در همین زمان را روایت می‌کند که نزدیک به ۲ هزار نفر را سیلاب برد، روایتی که در چرخه طبیعت می‌تواند تکرار شود.