به گزارش خبرنگار سایت افغانستان خبرگزاری فارس، پایگاه خبری دیپلمات در گزارشی با عنوان « چرخش غنی به سمت پاکستان هموار می‌شود» به بررسی مذاکرات دولت کابل با طالبان و نقشی که اسلام‌آباد می‌تواند در این راستا ایفا کند، پرداخت.
دراین گزارش آمده است: با شکل‌گیری دولت وحدت ملی در سپتامبر 2014 توسط «اشرف غنی» روابط افغانستان و پاکستان بهبود بی‌سابقه‌ای یافت و امیدها برای مذاکرات صلح با طالبان افغانستان افزایش یافت.
کاسه صبر غنی لبریز شده است
دیپلمات نوشت: با گذشت چند ماه، در اواسط ژوئن 2015 غنی نامه شدید الحنی به مقامات پاکستانی نوشت که نشان می‌داد کاسه صبر غنی عزیز شده است.
غنی در این نامه از اسلام‌آباد خواسته بود که طالبان را به میز مذاکره با کابل بکشاند و پناهگاه‌های این گروه تروریستی در پاکستان را از بین ببرد.
رئیس‌جمهور افغانستان یک اولتیماتوم سه هفته‌آی به اسلام‌آباد داد داد تا تعهدات خود در قبل دولت کابل را اثبات نماید. این در حالی است که تاکنون هیچ گونه اقدام خاصی در این زمینه انجام نداده است.
غنی: همکاری کابل و اسلام‌آباد؛ پایانی برای خشونت‌های طالبان در افغانستان
بنابر این گزارش، غنی در ابتدای به قدرت رسیدن اطمینان داشت که جنگ اعلام نشده پاکستان با افغانستان منجر به درگیری طالبان با دولت کابل شده است و اگر دو کشور بتوانند با یکدیگر همکاری نمایند جنگ قطعاً پایان خواهد یافت. در حالی که این شیوه تفکر غنی، انتقاد نخبگان سیاسی افغانستان را به دنبال داشت، پاکستان از این طرح ابتکاری وی استقبال کرده و وعده داد که تمام تلاش خود را به منظور صلح بین دو کشور انجام دهد.
این گزارش می‌افزاید: در 22 ژوئن، «سرتاج عزیز» مشاور امنیتی «نوازشریف» نخست‌وزیر پاکستان اعلام کرد که پیشرفت‌های چشمگیری در روند صلح افغانستان طی چند ماه اخیر حاصل شده است.
عزیز هم چنین ادعا کرد که 3 تن از اعضای طالبان شامل «ملاعبدالجلیل»، «محمدحسن رحمانی» و «ملاعبدالرزاق» در می 2015 در «ارومچی» چین با اعضای شورای عالی صلح افغانستان دیدار کردند و احتمال برگزاری جلساتی این چنینی در آینده‌ی نزدیک نیز وجود خواهد داشت.
آیا پاکستان قادر به برقراری صلح میان طالبان و افغانستان خواهد بود؟
دیپلمات افزود: اگر چه مشاور امنیتی نواز شریف ادعا کرده که پیشرفت چشمگیری در روند صلح افغانستان و طالبان به وقوع پیوسته اما همچنان توانایی پاکستان برای تسهیل مذاکرات طالبان و کابل به دیده تردید نگریسته می‌شود.
این گزارش با اشاره به این که دفتر طالبان در قطر مذاکرات مخفیانه در ارومچی را رد کرد، نوشت: طالبان در مذاکرات غیررسمی خود با مقامات افغانستانی در اسلو ، قطر و امارات متحده عربی به طور مستقیم و نه به واسطه یک شخص ثالث در خصوص تلاش‌های دولت کابل برای ادامه مذاکرات صلح با پاکستان مذاکره کرد.
دیپلمات در ادامه عدم پذیرش جلسه ارومچی توسط دفتر طالبان در قطر نشان دهنده این موضوع دانست که به احتمال زیاد گروه‌های دیگر از جانب طالبان جلساتی را با مقامات افغانستان داشته‌اند که یکی از جلسات با حمایت پاکستان صورت گرفته و بقیه به صورت مستقلانه انجام گرفته است، و نوشت: اگر این قضیه درست باشد، می‌توان گفت که پاکستان به دنبال این است که اعضای خاصی از طالبان را به میز مذاکره با دولت کابل بکشاند و بقیه را به حاشیه می‌کشاند و این با تعهدی که این کشور به غنی داده بود منافات دارد.
حضور نظامیان آمریکایی در افغانستان، خط قرمز طالبان در مذاکرات صلح
بنابر این گزارش، مشارکت اندک طالبان در نظام سیاسی افغانستان و دوری جستن این گروه از اعمال خشونت‌‌بار ممکن است از این لحاظ که قابلیت‌های این گروه در میدان نبرد را تحت‌‌الشعاع قرار دهد برای دولت کابل سودمند باشد اما نمی‌تواند به معنای اطمینان از ایجاد ثبات در این کشور باشد چرا که طالبان با هر گونه مذاکرات صلح در حضور نیروهای آمریکایی و ناتو در افغانستان مخالف است. نمایندگان طالبان در قطر در جلسات اخیر خود با مقامات افغانستانی این موضوع را روشن ساختند.
افغانستان خواهان مذاکره با تمامی اعضای طالبان است
این پایگاه خبری-تحلیلی می‌افزاید: برای دولت افغانستان این موضوع اهمیت دارد که پاکستان تمامی اعضای طالبان را به غیر مذاکره بکشاند و علاوه بر این تمام تلاش خود را به منظور از بین بردن پناهگاه‌های این گروه تروریستی در خاک خود را بکند .این در حالی است که پاکستان ادعا می‌کند که نفوذ کمی بر طالبان دارد و به همین دلیل نقش محدودی در مذاکرات صلح کابل و طالبان ایفا می‌کند.
«طارق فاطمی» دستیار ویژه نخست‌وزیر پاکستان در تاریخ 15 ژوئن صریحا اعتراف کرد: پاکستان قادر نخواهد بود طالبان را به میز مذاکره با کابل بکشاند و آنها را تشویق به امضای قرارداد صلح با افغانستان کند.
چین مخالف بازگشت طالبان به قدرت است
دیپلمات نوشت: غنی همچنین به دنبال این است که چین را وارد این برنامه صلح سازد تا ازی این طریق پاکستان تمامی گزینه‌های پیش روی خود در آوردن طالبان به میز مذاکره را امتحان کند چرا که این گروه تهدیدی برای کشورهای منطقه است.
این گزارش با تاکید بر این که چین مخالف بازگشت طالبان به قدرت است اما از مشارکت این گروه در نظام سیاسی افغانستان که منجر به کاهش درگیری در این کشور خواهد شد، طرفداری می‌کند، نوشت: برای چین مذاکرات به عنوان عامل بازدارنده‌ای که منطقه مسلمان‌نشین «اویغور» را تهدید می‌کند، نگریسته می‌شود. اما به نظر می‌رسد تمایل چین برای میانجی‌گری بین طالبان و دولت افغانستان به دلیل گسترش روابط خود با کابل و اسلام‌آباد باشد.
پاکستان تنها راه ثبات در افغانستان؟
دیپلمات در پایان گزارش خود نوشت: مقامات پاکستان این ادعای غنی را که دو کشور در یک جنگ اعلام نشده قرار دارند را رد کرده و اظهار داشتند: این طالبان است که در حال جنگ با افغانستان می‌باشد.
طالبان همچنین خواهان خروج کامل نیروهای آمریکایی از افغانستان به وقوع پیوستن 17 اصلاحات در قانون اساسی این کشور است. به همین دلیل غنی می‌داند که پاکستان تنها راه ثبات در افغانستان نمی‌باشد.
هفته گذشته وزیر کشور افغانستان به دلیل حمله انتحاری که در مقابل پارلمان این کشور رخ داد و سازمان اطلاعاتی پاکستان مورد اتهام قرار گرفت، سفر خود به اسلام‌آباد را که از قبل برنامه‌ریزی شده بود، لغو کرد.
انتهای پیام