ایرنا نوشت: کارول موره لو مقاله نویس روزنامه واشنگتن پست، تحلیلی را به ارزیابی دیپلماسی شخصی وزرای امور خارجه ایران و آمریکا در فرآیند گفت وگوهای هسته ای ایران اختصاص داد و نوشت: اگر توافق هسته ای ایران بدست آید، نام جان کری و  محمد جواد ظریف و رییسان جمهوری دولتهای متبوعشان در کتب تاریخی جهان ثبت خواهد شد.

مقاله نویس روزنامه واشنگتن پست افزود: کری و ظریف دارای ابعاد شخصیتی متناقضی هستند. از حیث ظاهر در توصیف این دو می توان ابراز کرد، کری مردی بلند قامت با مویی نقره ای رنگ ، پیراهن راه راه و کراوات و کفش هایی نوک تیز؛ به زیبایی چهره یک دیپلمات نجیب زاده آمریکایی را به تصویر می کشد.

این روزنامه آمریکایی ادامه داد: ظریف نیز مردی است کوتاه قامت، قوی هیکل با سری کم مو و پیراهنی ساده و سفید رنگ به تن که طبق عرف دیپلماتیک ایران بدون یقه بوده و دکمه هایش تا زیر گردن بسته است و کفش هایی به رنگ مشکی به پا دارد.

واشنگتن پست ادامه داد: تفاوت این دو منحصرا در تصویر ظاهر آنها نیست؛ شخصیت آنها نیز کاملا مغایر با یکدیگر است. از حیث رفتار و اخلاق، کری اصولا فردی است که معمولا هیجانات خود را در انظار عموم کنترل می کند، اما حس خوشحالی ظریف همواره علنی است .

نویسنده این مقاله تصریح کرد: او (ظریف) فردی است خوشرو و خوش برخورد اما لحظاتی هم هست که از فرط خشم صدایش بلند می شود. ظریف خود نیز به این رفتارش اذعان دارد و می گوید رهبر عالی ایران هم به او توصیه کرده است که بیشتر لبخند به لب داشته باشد و کمتر فریاد بزند .

این روزنامه آمریکایی افزود:' این دو با وجود وجوه شخصیتی و منش متمایز و نگرش و دیدگاه جهانی متفاوت، از قبل فرآیند (پروسه) گفت وگوهای هسته ایران به آنچنان صمیمیتی رسیده اند که یکدیگر را با نام کوچک خطاب می کنند. در لوای این صمیمیت، این دو موفق شده اند یک نوع رابطه کاری فیمابین را بنیان نهند که بر محور احترام متقابل استوار است .'

نویسنده واشنگتن پست نوشت: ' این دستاورد در حالی بدست می آید که این دو هر یک نماینده دو کشوری هستند که چندین دهه است بین شان خصومتی عمیق و بعضا خونین حاکم است و تقریبا در همه موضوعات جهانی کاملا در نقطه مقابل یکدیگر جای می گیرند .'

این روزنامه آمریکایی در عین حال مدعی شد: 'نظر دیپلماتها این است تا زمانی که میان دو کشور ایران و آمریکا رابطه ای گرم برقرار نشود، توافق هم نتیجه بخش نخواهد بود.'

واشنگتن پست ادامه داد: 'حال در آستانه نتیجه دادن گفت وگوهای هسته ای ایران، سزاوار است الگوی رفتاری که این دو دیپلمات بنیان آن را ریختند، سرمشقی برای پیشرفت در روابط آینده دو کشور باشد.'

در این زمینه 'تریتا پارسی' رییس 'شورای ملی ایران - آمریکا' که مشغول انتشار کتابی پیرامون گفت و گوهای هسته ای ایران است ، توضیح می دهد: 'این دو دیپلمات یا هر دو می برند یا هر دو می بازند.'

وی توضیح می دهد: 'رویه معمول سیاست در گذشته بر این منوال بود که اعتماد سازی میان دو کشور انجام می گرفت ... اما امروز لازم است این اعتماد در ابتدا میان دو فرد ساخته شود. '

به گزارش واشنگتن پست، کری 71 ساله و ظریف 55 ساله همان دو فرد هستند که مبنای اعتماد سازی را گذاشتند اما تنها افرادی نیستند که در این جایگاه دوستانه ایستادند.

' دو کشور دارای دهها متخصص در زمینه فناوری و دانش هسته ای و موضوع تحریم هستند که ماههاست با یکدیگر در پایتخت های اروپایی بحث و گفت گو می کنند. این فن سالاران و دیپلماتها در عرض این مدت روزها و مناسبت های بسیاری از سال را که لازم بوده است در کنار خانواده باشند، فرسنگها دور از خانواده مشغول بحث و مذاکره بوده اند.'

نویسنده واشنگتن پست نوشت: 'جان کری در مدت 2.5 سال تصدی پست وزارت خارجه آمریکا ، بیشترین وزیر خارجه ای که با او ملاقات رو در رو داشته ، ظریف بوده است. این دو پیش از گفت وگوها هم دیدارهایی با یکدیگر داشتند اما نمی توانند مکان آنها را به یاد آورند.'

وی تصریح کرد: ' کری قبل از تصدی پست وزارت خارجه امریکا رییس کمیته روابط خارجی سنا بود اما هنگامی که احساس شد گفت وگوها در حال از هم پاشیدن است، وی یکی از عناصر اصلی گشایش کنگره آمریکا به سمت ایران بود .'

این روزنامه آمریکایی ادامه داد: ''کری در سال 2011 سفری اعلام نشده به کشور 'عمان' داشت و با سلطان 'قابوس بن سعید ' پادشاه این کشور دیدار و باب گفت وگوی سری میان آمریکا و ایران را فتح کرد؛ با این هدف که این گفت وگوهای پنهانی راه دست یابی به تفاهم در موضوع هسته ای را بگشاید.''

واشنگتن پست اضافه کرد: ''کری دارای یک داماد آمریکایی - ایرانی است و با پاره ای از مقولات فرهنگی ایران هم آشناست. و اما ظریف هم دارای سابقه دیپلماتیک مجربی است. او بین سالهای 2007-2000 نماینده ایران در سازمان ملل بود و بارها در این کسوت با سیاستمداران آمریکایی از جمله با 'جو بایدن ' و 'چاک هیگل' در زمان سناتوری آنها گفت وگو کرده بود.''

این روزنامه آمریکایی اضافه کرد: ''ظریف نیمی از دوران بزرگسالی خود را در آمریکا گذرانده و فارغ التحصیل دانشگاه ایالتی 'سانفرانسیسکو' و دانشگاه 'دنور' است . فرزندان او متولد آمریکا هستند .''

بر اساس این گزارش، ''نخستین ملاقات رسمی کری و ظریف سال 2013 در مجمع عمومی سازمان ملل در یکی از اطاقهای کوچک خارج از اطاق اصلی 'شورای امنیت' برگزار شد. این دیدار که صرفا جنبه احوالپرسی و آشنایی و تعارفات دیپلماتیک داشت تنها 20 دقیقه به درازا کشید .'

بر پایه این گزارش، یکی از دستیاران کری می گوید: ' وزیر خارجه به قدرت دیپلماسی شخصی، اعتقادی محکم دارد و معتقد است که برای پیشرفت کار باید در اطاقی نشست و یک رابطه کاری ایجاد کرد و برسر موضوعات سخت وشوار با هم کار کرد'.

به گزارش واشنگتن پست، هر دو در داخل کشورهایشان با مخالفتهایی سرسختانه مواجه اند و هردو به خوبی ملاحظه این تعارضات داخلی را دارند . از این رو معاونان هردو همواره کیفیت روابط فیمابین در گفت وگوها را 'احترام آمیز' خطاب می کنند.

این روزنامه آمریکایی نوشت: ظریف در اعلام چارچوب توافق در ماه آوریل ظریف از کری بابت توجه خاص و بیش از حد به مذاکرات تشکر و این تعامل را 'توأم با احترام متقابل' بیان کرد.

'معاون دوم کری در این باب می گوید: اینطور نیست که این دو در هر فراز و فرود گفت وگوها دوست یکدیگرند، بلکه نوعی احترام متقابل میان این دو حاکم است. دستیار کری گفته است: این تنها یک رابطه کاری است و هرگز تلاشی در راه برقراری یک پیوند دوستانه نیست.'

وی می افزاید: ' این دو به رغم اختلافاتی که روی میز مذاکره با یکدیگر دارند، یکدیگر را درک می کنند و در مجموع تنها هدفشان در حال حاضر رسیدن به توافق است'.

بر اساس گزارش واشنگتن پست، یک مقام ایرانی حاضر در گفت وگوها هم در همین زمینه عنوان می کند: ' منافع این دو یکسان است اما هرگز این منافع ؛ شخصی نیست.'

به نوشته این روزنامه آمریکایی، تعامل این دو با یکدیگر غالب اوقات فوق تبادلات رایج دیپلماتیک است . در 31 مه 2015(10خرداد) که کری به دنبال دیدار با ظریف دچار شکستگی پا شد، یک پیام ایمیل از ظریف دریافت کرد که در آن آرزوی بهبودی سریع کری شده بود.

واشنگتن پست نوشت: اما این دیپلماسی شخصی حاکم بر روابط کری - ظریف، نوعی سوء ظن را در داخل کشورهای این دو به خصوص در ایران علیه ظریف باعث شده است. مصداق آن؛ پیاده روی کری و ظریف در حاشیه گفت وگوها در ماه ژانویه گذشته در ژنو بود که به پیشنهاد کری که ذوق زده شده بود، برگزار شد. این پیاده روی در ساحل رودخانه انجام شد.

این روزنامه آمریکایی نوشت: عکاسان فرصت طلب هر دو طرف ، فرصت را از دست ندادند و لحظات ناب گپ و گفت این دو را در این پیاده روی شکار کرده و آتش خشم منتقدان را در ایران علیه ظریف به خروش آوردند.

واشنگتن پست افزود: این آتش خشم به حدی سوزان بود که شماری از نمایندگان مجلس ایران بابت این پیاده روی، ظریف را به مجلس احضار کردند تا راجع به آن توضیح دهد. یکی از منتقدان دولت هم ابراز صمیمیت با دشمن را یک خطا دانست.

بر اساس این گزارش، با توجه به هجمه انتقادی منتقدان دولت از ظریف در داخل کشور، رهبر عالی ایران آیت الله علی خامنه ای بارها در سخنرانی هایش ظریف را تحسین کرده است.

'تریتا پارسی' هم در این زمینه معتقد است: بسیاری از شکاکان عرصه سیاست ایران نسبت به ظریف بدبین هستند و می گویند که او بیش از حد با آمریکایی ها صمیمی شده و بیهوده زمان زیادی را به آنها اختصاص داده است. حتی بسیاری می گویند که ظریف بابت همین رفتار قابل اعتماد نیست.

واشنگتن پست در پایان اشاره می کند: هرگاه کری و ظریف، پستهای خود را تحویل دهند ؛ احتمالا هرگز فرصت در کنار هم نشستن آنها تکرار نخواهد شد.