فیضالله عربسرخی سیاستمدار اصلاحطلب و عضو شورای مرکزی سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی ایران فضای کنونی کشور و رابطه دولت-ملت را بررسی کرد.
به گزارش رویداد24، مهمترین بخشهای گفتگوی فیضلله عربسرخی را میخوانید:
- مهمترین مشکلی که امروز حاکمیت در برابر با مردم با آن مواجه است مساًله عدم اعتماد عمومی به نظام حکمرانی و کارآمدی آن است. عدم اعتمادی که باعث میشود سخنان حاکمان از جانب جامعه مورد قبول قرار نگیرد. دستاوردهای حتی اگر تأثیرگذار و مفید هم باشند، مورد استقبال عمومی قرار نمیگیرند.
- البته این روزها دستاورد مثبتی که دولت بتواند به مردم عرضه کند وجود ندارد.
- مردم بیاعتماد هستند و اگر حاکمیت بخواهد قدمی برای ایجاد اعتماد بردارد اولین اقدام بازگشت پاسخ مثبت به مطالبات و انتظارات مردم برای اعتماد عمومی است.
- اصلاحیه قانون عفاف و حجاب موید این است که بین مسئولان توجهی به خواست مردم وجود ندارد و بنای بازگشتی به سمت مردم مشاهده نمیشود بنابراین انتظار اینکه مردم به سیستم اعتماد کنند، چندان بهجا نیست.
- با یک نظر سنجی میتوان بسیاری از مطالبات و انتظارات مردم را به دست آورد تا اگر بنای بازگشت به مردم جدی باشد، راهکارهای لازم در نظر گرفته شوند. اما هیچ اتفاقی در راستای جلب اعتماد مردم نمیافتد.
- با نگاهی اجمالی به فضای صداوسیما میتوان گفت هیچ نسبتی با عامه مردم ندارد و همه چیز در جهت تمایل یک اقلیت ده درصدی است.
- فضای حاکم بر مجلس و دولت با آنچه مورد انتظار و توقع جامعه است زمین تا آسمان فرق دارد. در واقع اگر مردم طالب آزادی بیشتر هستند، مقرراتی که وضع میکنند، همه در جهت محدود کردن آزادیهای مردم است.
- نگاه حاکمیت را به اینترنت ببینید، نگاه به فضای مجازی ببینید تا بدانید اساساً آنچه در دست اجرا و اقدام است، نگرشهای هستهِ سخت و یک جمع خاص در حاکمیت است. معلوم است در چنین وضعیتی هیچ انتظاری از مردم برای اعتماد به تصمیمگیران نمیشود داشت.
- اساساً حاکمیت نماینده مردم است و باید منتخب مردم باشد و اقدامهایش باید در راستای مطالبات جامعه باشد. اصلاً این تصور که حکومت مورد اعتماد جامعه نباشد، چه معنی و مفهومی میتواند داشته باشد؟
- در واقع حکومت جز نمایندگی مردم موضوعیت و سرمایهای ندارد و اگر فاقد این سرمایه باشد، تعریف حکومت و دولت درباره آن بلاوجه است.
- *معتقدم حکومت میتواند با بازگشت به مطالبات و انتظارات جایگاه خود را بازسازی کند. البته به این شرط که «تحقق مطالبات مردم» را اصل بدانیم، نه اندیشه و تفکر و ایدهآلهای شخصی، جمعی، گروهی یا باندی را.
- آنچه میتواند یک حکومت را موفق کند، در گام اول حمایت مردم و در گام دوم کارآمدی است.
- وقتی که حکومت به جای اینکه خودش را نسبت به مردم، جامعه، کشور و مطالبات مورد انتظار متعهد بداند، خودش را نسبت به اندیشههای جمعی و گروهی و ایدئولوژیک متعهد بداند، اتفاقی میافتد که امروز در کشور ما افتاده است.
- البته نه اینکه در شعار جایی نداشته باشد که در شعار خیلی هم پررنگ است و وعده ساخت یک میلیون مسکن در یک سال، وعده اصلاح بورس، تزریق ۳۰۰ میلیون دلار به بازار ارز و کاهش قیمت ارز، مهار تورم و کنترل گرانی و ایجاد شغل را میدهند و وعدههای پرطمطراق دیگر! اما ذرهای از کدام یک از این وعدهها در عالم واقع اتفاق افتاده است؟
- هیچ کدام! چون اصلاً بنا نیست اتفاقی بیفتد؛ بنابراین با این روند بیاعتمادی مردم به حاکمیت و دلت مستقر همچنان گسترش خواهد یافت.
نظر شما