«یکی از خود ما». این شعار مهمی است که هواداران تاتنهام همواره در مورد هری کین به کار می‌برند. با این وجود یکی از تاتنهامی‌ها بودن، موجب شده او در این سال‌ها نتایج خوبی را تجربه نکند. هری هرگز موفق نشده یک جام در دنیای فوتبال به دست بیاورد و برای بازیکنی با کیفیت او، این یک فاجعه بزرگ به حساب می‌آید. باشگاه تلاش کرده مربیان بزرگی را به خدمت بگیرد. از مورینیو تا کونته، افرادی به تاتنهام رفته‌اند که تخصص‌شان بردن جام‌های قهرمانی است اما بیشتر از این‌که این مربیان تاتنهام را شبیه خودشان کنند، باشگاه آنها را شبیه خودش کرده است. حالا اسپرز دوباره یک سرمربی جدید دارد و کین از این رفت و آمد‌ها خسته به نظر می‌رسد. او در این چند سال‌ بارها از یونایتد و سیتی پیشنهاد داشته اما تاتنهام به بهانه بازیکن ندادن به تیم رقیب، مانع این انتقال شده است. شاید اگر کین به جای هالند راهی سیتی می‌شد، حالا او مرد محوری سه‌گانه تیم گواردیولا بود. به نظر می‌رسد صبر هری دیگر به پایان رسیده و او خواهان انتقال به بایرن مونیخ است. باشگاهی که این روزها به شکل جدی شرایط این بازیکن را زیر نظر دارد و حتی توانسته به توافق شخصی با این مهاجم انگلیسی نیز دست پیدا کند.

رفتن کین به مونیخ، یک معامله برد-برد برای همه طرف‌های این ماجرا خواهد بود. از زاویه خود کین، این یک اتفاق ویژه است. او در فوتبال آلمان می‌تواند جام‌های زیادی به دست بیاورد و صندوقچه افتخارات دوران فوتبالش را از خالی ماندن در امان نگه دارد. این اصلا جالب توجه نیست که بازیکنی با استانداردهای او با سابقه رسیدن به فینال یورو و نیمه‌نهایی جام جهانی، هرگز روی یک سکوی قهرمانی دیده نشود. از زاویه بایرن هم این خرید بسیار خوبی خواهد بود. آنها بعد از جدایی لوا، دیگر یک مهاجم مرکزی خطرناک نداشته‌اند. البته بایرن گزینه دیگری به اسم ویکتور اوسیمن هم دارد اما این بازیکن گرانقیمت‌تر از کین به نظر می‌رسد و باشگاه ناپولی به سادگی او را از دست نمی‌دهد. در مقایسه این دو بازیکن نیز توماس توخل ترجیح می‌دهد هری کین را به باشگاه بایرن ببرد. او در انگلیس به خوبی با سطح توانایی‌های هری آشنا شده است. از زاویه تاتنهام هم این فرصت بدی نیست. شاید این آخرین فرصت برای فروش کین با یک رقم قابل توجه باشد. در این صورت باشگاه می‌تواند به سراغ جذب مهاجمی برود که بیشتر از کین با تاکتیک‌های سرمربی جدید تیم هماهنگی دارد. هری باید این قفس را ترک کند. او بزرگ‌تر از آن است که در تاتنهام بماند و هیچ‌وقت از این باشگاه جدا نشود. او پتانسیل به مراتب بیشتری از ماندن در اسپرز و جام نگرفتن با این تیم دارد. امسال هم معجزه‌ای در کار نیست و تاتنهام نمی‌تواند رقبای بزرگش را کنار بزند. امسال هم خوشبختی در کار نیست و اسپرز نمی‌تواند همه چیز را عوض کند. پس بهتر است هری قدر این فرصت بزرگ را بداند و در اولین فرصت، به طرف خروجی باشگاه برود.