عصر ایران؛ سروش بامداد- دبیر کارگروه زیست عفیفانه شورای فرهنگ عمومی گفته است: «ابتدا باید با سلبریتی ها و مدیرانی که هویت خودشان را از حاکمیت گرفته اند برخورد شود، سپس به ترتیب با کارمندان دولت، کارمندان شرکت‌های خصوصی، اصناف، کسبه و در آخر مردم عادی که ارتباطی خاصی با حاکمیت جز شهروندی ندارندبرخورد شود.»
ایشان همچنین خواستار تبعید زنان بی‌حجاب شده است! تصور کنید از یک طرف به نقل از بزرگان و به درستی می‌گویند «بهشت زیر پای مادران است» و از جانب دیگر خواستار تبعید زنانی می‌شوند که بسیاری از آنها مادرند.
فهرست کسانی که برای برخورد قطار کرده هم بلند بالاست و هر چند سنگ بزرگ علامت نزدن است و ماشاء‌الله هیچ کس را هم از قلم نینداخته اما خالی از لطف نیست بدانیم گوینده این سخنان و واجد مسوولیت بالا شخصی است به نام آقای مهدی بیاتی و بسیار جوان است به این بهانه می‌توان پرسش و نکته‌ای را با او مطرح کرد:
پرسش این است: شما دروس حوزوی خواندید و لباس روحانیت پوشیدید که تبلیغ کنید یا تهدید به برخورد؟ چون اگر قرار بر تهدید به برخورد باشد باطوم پلیس بیشتر می‌ترساند تا یک سخن یک روحانی جوان که علی‌الظاهر ابزار اجرایی در اختیار ندارد.
نکته اصلی مورد نظر هم این است که ایشان ظاهرا ملتفت نیست که درباره آدم‌ها و شهروندان زن صحبت می‌کند ولی جوری می‌گوید بی حجاب ها که انگار شهروند نیستند.
حتی برخی حقوق‌دانان با به کار بردن تعبیر اراذل و اوباش برای متخلفان هم موافق نیستند و می‌گویند قاضی برای فرد مجازات تعیین می کند و نمی توان بر انسان ها انگ زد. هر چند در این فقره نظر جامعه با دیدگاه پلیس هم سوست و مزاحمین مستمر در مزاحمت و آزار و اذیت را اراذل و اوباش می نامند ولی داستان پوشش این گونه نیست و به همین خاطر باید به آقای دبیر کار گروه زیست عفیفانه یادآور شد: درباره آدم حرف می زنید نه شیء یا هندوانه. ( ربط هندوانه قافیه آن با عفیفانه است!).
راستی! اسم این سرزمین ایران است و ۵ هزار سال تاریخ و پیشینه دارد. آیا قبل از تشکیل این کارگروه مردمان این سرزمین فرهنگ عمومی و زیست عفیفانه نداشتند؟! توهین تا چه حد آخر؟