دکتر رضا رباطی، متخصص پوست و مو، استاد رشته پوست و رئیس مرکز تحقیقات پوست دانشگاه شهید بهشتی در پاسخ به اینکه  آیا حلزون تراپی، پایه علمی دارد می گوید:  در حال حاضر حلزون تراپی بیشتر در مراکز زیبایی و آرایشگاه‌ها به صورت غیرمجاز انجام می‌شود. زیرا پایه علمی ندارد و پزشک متخصص پوست و مو تن به انجام این‌کار نمی‌دهد. مراکز طبی و علمی معتبر و دارای مجوز در ایران عمل حلزون تراپی را انجام نمی‌دهند. من بعید می‌دانم در این مراکز پزشکی وجود داشته باشد. زیرا پایه‌های علمی این عمل زیبایی بسیار سست است.

وی در خصوص تفاوت حلزون تراپی با زالودرمانی می گوید: ما از دوران بسیار قدیم تا کنون درمان با زالو را داشته‌ایم و توسط گذشتگان از آن استفاده می‌شد اما بازهم در حد تبلغات عمومی نیست. استفاده از زالو در درمان سنتی برخی از بیماری ‌ها شواهد بیشتری داشته است. اما حلزون درمانی دارای شواهد بسیاری محدودی است که نمی‌توان به آن تکیه کرد.

این متخصص در خصوص آموزش ادعای حلزون درمانی می گوید: در ایران آموزش‌هایی که درباره طب و درمان است زیر نظر وزارت بهداشت  انجام می‌شود. اگر شخصی یا آموزشگاهی بخواهد حلزون درمانی را آموزش دهد باید مجوز داشته باشد. در ایران مجوزی برای آموزش حلزون تراپی وجود ندارد که کسی آن را دریافت کرده باشد. بنابراین هرشخصی که به عنوان حلزون تراپ یا مربی حلزون تراپی قصد آموزش این عمل را داشته باشد بدون مجوز و پایه علمی اینکار را انجام می‌دهد. بهتر است افراد گول این اشخاص را نخورند. برخی از این آموزش‌های درمانی نیازمند دوره تحصیلی تخصص و فوق تخصص است و برخی دیگر از آموزش‌های مهارتی هم در چهارچوب، طبق قواعد خاص و توسط افراد متخصص می‌گیرد. مرکز رسمی در ایران که مجوز حلزون درمانی داشته باشد وجود ندارد.

رئیس مرکز تحقیقات پوست دانشگاه شهید بهشتی اضافه می کند:حلزون هنگامی که روی صورت و بدن انسان حرکت می‌کند می‌تواند بیماری‌های پوستی و ویروسی یک فرد را جذب کرده و به فرد دیگر منتقل کند. هروسیله‌ای بخواهد به صورت مشترک بین دو یا چند نفر مورد استفاده قرار بگیرد احتمال انتقال آلودگی به صورت میکروب یا ویروس را دارد. به عنوان مثال اگر فردی دارای ویروس زگیل باشد می‌تواند آن را به فرد دیگری منتقل کند. حالا اگر یک حلزون در مراکز حلزون تراپی بین یک یا چند نفر مورد استفاده قرار بگیرد می‌تواند بیماری‌ها را از فردی به فرد دیگر منتقل کند. برخی از موجودات خودشان عامل بیماری‌ هستند.

حلزون یک ارگانیسم زنده است و ممکن است هزار میکروب و آلودگی داشته باشد. هرموجود زنده‌ای می‌تواند هزاران میکروب داشته باشد. ممکن است که میکروب موجود در موجود زنده برای خودش مضر نباشد اما برای انسان مضر باشد. برای استفاده حلزون برای پوست آن حلزون باید بهداشتی باشد. برخی از مراکز ادعا می‌کنند که حلزون‌هایی که استفاده می‌کنند بهداشتی است. آیا گواهی برای اثبات این ادعایشان دارند؟ در حال حاضر هرنوع دارو که وارد بازار می‌شود باید مراحلی را طی کند و توسط مراکز و ارگان‌های مربوطه تأیید شود تا بتواند مجوز تولید و فروش بگیرد؛ آیا این حلزون‌های پرورش یافته این مراحل را طی کرده‌اند؟ آیا برای فروش مجوزی دارند؟ حلزونی که برای پوست مورد استفاده قرار می‌گیرد باید کاملا در محیط تمیز، بهداشتی و استریل  پرورش یافته باشد. هر نوع دارو و درمانی که بخواهد برای انسان مصرف شود باید مراحل تأیید سلامت و مراحل اثر بخشی را طی کند تا وزارت بهداشت اجازه پرورش و حلزون تراپی را به آن‌ها بدهند. بسیاری از تبلیغات تلوزیونی درباره کرم‌ها و صابون‌های حلزون یا تبلیغات حلزون تراپی صرفاً جنبه تجاری دارند.