گروه بین الملل: پس از آنکه هیچ نامزدی در دور اول انتخابات ریاست جمهوری در ۱۴ مه اکثریت مطلق را کسب نکرد، ترکیه در ۲۸ مه به دور دوم انتخابات ریاست جمهوری میرود.
رئیسجمهور رجب طیب اردوغان، و کمال قلیچداراوغلو، نامزد مشترک اپوزیسیون، در اولین دور دوم انتخابات در تاریخ سیاسی این کشور با یکدیگر رقابت خواهند کرد.
قلیچداراوغلو با کم آوردن تقریباً ۵ درصد از آراء و سلطه اردوغان بر اکثر منابع دولتی و رسانهها، وظیفه دلهرهآوری را پیش رو دارد.قلیچداراوغلو از ۱۴ مه و پس از اینکه سنان اوغان، نامزد ملیگرای افراطی بیش از ۵ درصد آرا را در دور اول به دست آورد، به دنبال تغییر پویایی انتخابات با تغییر لحن خود و جلب آرای ملیگرایان بوده است.
بر اساس نتایج اولیه، علیرغم مشکلات اقتصادی بزرگ و عواقب زمینلرزههای ویرانگر در فوریه، اردوغان توانست ۴۹.۵۱ درصد آرا را در دور اول به دست آورد در حالی که قلیچداراوغلو ۴۴.۸۸ درصد آرا را کسب کرد.این نتیجه بسیاری از نظرسنجیهای پیش از انتخابات را به چالش کشید، که برخی از آنها قلیچداراوغلو را از اردوغان جلوتر در نظر گرفته بودند.
با توجه به این واقعیت که قلیچداراوغلو شش حزب در ائتلاف ملت مخالف را گرد هم آورده بود و از سوی سیاستمداران ارشد کرد حمایت شده بود، سهم او از نظر بسیاری قابل قبول به نظر نمیرسید.ابراهیم کالین، سخنگوی ریاست جمهوری به کانال خبری حامی دولت هابر گفت که دور دوم انتخابات «آسانتر» خواهد بود و او انتظار ندارد فاصله حدود ۲.۵ میلیون رأی بین اردوغان و قلیچداراوغلو از بین برود.با این حال، اردوغان از حامیان خود خواست تا آسودهخیالی را کنار بگذارند و قول داد که کار مبارزات انتخاباتی خود را «با همان عزم راسخ» تا ۲۸ مه ادامه دهد.
اکثریتی که ائتلاف خلق اردوغان در انتخابات پارلمانی به دست آورد - کسب ۳۲۲ کرسی از ۶۰۰ کرسی مجلس - ممکن است نقشی کلیدی در تأثیرگذاری بر ترجیحات رأیدهندگان در دور دوم داشته باشد.بدبینی اپوزیسیون نسبت به این کار دشوار همچنین هشدارهایی را در مورد بیانگیزگی رأیدهندگان به قلیچداراوغلو و کاهش احتمالی مشارکت در انتخابات ایجاد کرده است.
هر گونه کاهش چشمگیر مشارکت در میان حامیان قلیچداراوغلو به اردوغان این فرصت را میدهد تا یک پیروزی جامع را در دور دوم کسب کند. مشارکت کلی در دور اول حدود ۸۸.۹ درصد بود.
برک اسن، پژوهشگر دانشگاهی، در ۱۹ مه توییت کرد: «زمان بسیار کمی تا دور دوم باقی مانده است، بنابراین تغییر راهبرد کارزار انتخاباتی تأثیر زیادی بر نرخ آرا نخواهد داشت. سرنوشت انتخابات بر اساس میزانی که دولت و اپوزیسیون میتوانند رأیدهندگان خود را به پای صندوقهای رأی بکشانند تعیین میشود. اپوزیسیون باید در هر صندوقی سازماندهی شود و به رأیدهندگان خود انگیزه دهد.»اردوغان در دور اول با متهم کردن مخالفان به ارتباط با گروههای تروریستی، تبلیغ سرمایهگذاریهای نظامی دولت و تکرار گفتار ضد دگرباش جنسی و ضد غرب، حامیان خود را گرد هم آورد.
پیش از دور دوم، انتظار میرود که او بر اهمیت «ثبات» سیاسی تأکید کند و در عین حال از مناطق آسیبدیده از زلزلههای مرگبار نیز بازدید کند.در مقابل، در تلاشی آشکار برای جلب نظر رأیدهندگان ملیگرا، قلیچداراوغلو استراتژی مبارزات انتخاباتی خود را تغییر داد و لحن تهاجمیتری را درباره مهاجرت و تروریسم برگزید.او در یک سخنرانی در ۱۸ مه گفت: «اردوغان، تو از مرزها و عزت کشور محافظت نکردی. تو عمداً بیش از ۱۰ میلیون پناهنده را به این کشور آوردهای ... به محض اینکه به قدرت برسم، همه پناهندگان را به خانههایشان میفرستم. ختم کلام».
این یک تضاد قابل توجه با گفتهها و مواضع او قبل از ۱۴ مه است، که بسیار فراگیرتر بود و تأکید فوقالعادهای بر مهاجرت نداشت.
اوغان به عنوان تعیین کننده بالقوه برنده انتخابات در دور دوم در نظر گرفته میشود. او بارها گفته است که «خط قرمز» او شامل مبارزه با سازمانهای تروریستی، فاصله گرفتن از احزاب سیاسی که به گفته او توسط گروههای تروریستی حمایت میشوند، و «بازگرداندن» پناهندگان است.در صورت پیروزی مجدد اردوغان در انتخابات، او دومین و آخرین دوره پنج ساله خود را بر اساس سیستم ریاست جمهوری جدید برعهده خواهد گرفت. برنامههای بعدی او مشخص نیست و هنوز پس از بیش از دو دهه قدرت، جانشینی را به طور عمومی معرفی نکرده است.
با این وجود، انتظار میرود اردوغان به متمرکزسازی قدرت خود ادامه دهد، تسلط خود بر نهادهای دولتی را بیشتر تقویت کند و مخالفان را سرکوب کند.انتظار میرود او سیاست خارجی تهاجمیاش را در قبال غرب ادامه دهد و ضمن نزدیک شدن به روسیه و چین با غرب شاخ به شاخ شود.پیروزی غیرمنتظرهای برای قلیچداراوغلو میتواند دشوار باشد چون ریاست جمهوری باید با اکثریت پارلمانی ائتلاف خلق دست و پنجه نرم کند.کانسو کاملیبل، روزنامهنگار وبسایت خبری مستقل T24 در ۱۹ مه نوشت که در صورت پیروزی قلیچداراوغلو، انتظار میرود که «اکثریت پوپولیست جناح راست در پارلمان» مانع از برداشتن هرگونه گامی در جهت دموکراسی شود.اما او هشدار داد اگر او شکست بخورد، این امر «انتقال ترکیه از یک دموکراسی معیوب به یک خودکامگی واقعی را آغاز خواهد کرد.»
رئیسجمهور رجب طیب اردوغان، و کمال قلیچداراوغلو، نامزد مشترک اپوزیسیون، در اولین دور دوم انتخابات در تاریخ سیاسی این کشور با یکدیگر رقابت خواهند کرد.
قلیچداراوغلو با کم آوردن تقریباً ۵ درصد از آراء و سلطه اردوغان بر اکثر منابع دولتی و رسانهها، وظیفه دلهرهآوری را پیش رو دارد.قلیچداراوغلو از ۱۴ مه و پس از اینکه سنان اوغان، نامزد ملیگرای افراطی بیش از ۵ درصد آرا را در دور اول به دست آورد، به دنبال تغییر پویایی انتخابات با تغییر لحن خود و جلب آرای ملیگرایان بوده است.
بر اساس نتایج اولیه، علیرغم مشکلات اقتصادی بزرگ و عواقب زمینلرزههای ویرانگر در فوریه، اردوغان توانست ۴۹.۵۱ درصد آرا را در دور اول به دست آورد در حالی که قلیچداراوغلو ۴۴.۸۸ درصد آرا را کسب کرد.این نتیجه بسیاری از نظرسنجیهای پیش از انتخابات را به چالش کشید، که برخی از آنها قلیچداراوغلو را از اردوغان جلوتر در نظر گرفته بودند.
با توجه به این واقعیت که قلیچداراوغلو شش حزب در ائتلاف ملت مخالف را گرد هم آورده بود و از سوی سیاستمداران ارشد کرد حمایت شده بود، سهم او از نظر بسیاری قابل قبول به نظر نمیرسید.ابراهیم کالین، سخنگوی ریاست جمهوری به کانال خبری حامی دولت هابر گفت که دور دوم انتخابات «آسانتر» خواهد بود و او انتظار ندارد فاصله حدود ۲.۵ میلیون رأی بین اردوغان و قلیچداراوغلو از بین برود.با این حال، اردوغان از حامیان خود خواست تا آسودهخیالی را کنار بگذارند و قول داد که کار مبارزات انتخاباتی خود را «با همان عزم راسخ» تا ۲۸ مه ادامه دهد.
اکثریتی که ائتلاف خلق اردوغان در انتخابات پارلمانی به دست آورد - کسب ۳۲۲ کرسی از ۶۰۰ کرسی مجلس - ممکن است نقشی کلیدی در تأثیرگذاری بر ترجیحات رأیدهندگان در دور دوم داشته باشد.بدبینی اپوزیسیون نسبت به این کار دشوار همچنین هشدارهایی را در مورد بیانگیزگی رأیدهندگان به قلیچداراوغلو و کاهش احتمالی مشارکت در انتخابات ایجاد کرده است.
هر گونه کاهش چشمگیر مشارکت در میان حامیان قلیچداراوغلو به اردوغان این فرصت را میدهد تا یک پیروزی جامع را در دور دوم کسب کند. مشارکت کلی در دور اول حدود ۸۸.۹ درصد بود.
برک اسن، پژوهشگر دانشگاهی، در ۱۹ مه توییت کرد: «زمان بسیار کمی تا دور دوم باقی مانده است، بنابراین تغییر راهبرد کارزار انتخاباتی تأثیر زیادی بر نرخ آرا نخواهد داشت. سرنوشت انتخابات بر اساس میزانی که دولت و اپوزیسیون میتوانند رأیدهندگان خود را به پای صندوقهای رأی بکشانند تعیین میشود. اپوزیسیون باید در هر صندوقی سازماندهی شود و به رأیدهندگان خود انگیزه دهد.»اردوغان در دور اول با متهم کردن مخالفان به ارتباط با گروههای تروریستی، تبلیغ سرمایهگذاریهای نظامی دولت و تکرار گفتار ضد دگرباش جنسی و ضد غرب، حامیان خود را گرد هم آورد.
پیش از دور دوم، انتظار میرود که او بر اهمیت «ثبات» سیاسی تأکید کند و در عین حال از مناطق آسیبدیده از زلزلههای مرگبار نیز بازدید کند.در مقابل، در تلاشی آشکار برای جلب نظر رأیدهندگان ملیگرا، قلیچداراوغلو استراتژی مبارزات انتخاباتی خود را تغییر داد و لحن تهاجمیتری را درباره مهاجرت و تروریسم برگزید.او در یک سخنرانی در ۱۸ مه گفت: «اردوغان، تو از مرزها و عزت کشور محافظت نکردی. تو عمداً بیش از ۱۰ میلیون پناهنده را به این کشور آوردهای ... به محض اینکه به قدرت برسم، همه پناهندگان را به خانههایشان میفرستم. ختم کلام».
این یک تضاد قابل توجه با گفتهها و مواضع او قبل از ۱۴ مه است، که بسیار فراگیرتر بود و تأکید فوقالعادهای بر مهاجرت نداشت.
اوغان به عنوان تعیین کننده بالقوه برنده انتخابات در دور دوم در نظر گرفته میشود. او بارها گفته است که «خط قرمز» او شامل مبارزه با سازمانهای تروریستی، فاصله گرفتن از احزاب سیاسی که به گفته او توسط گروههای تروریستی حمایت میشوند، و «بازگرداندن» پناهندگان است.در صورت پیروزی مجدد اردوغان در انتخابات، او دومین و آخرین دوره پنج ساله خود را بر اساس سیستم ریاست جمهوری جدید برعهده خواهد گرفت. برنامههای بعدی او مشخص نیست و هنوز پس از بیش از دو دهه قدرت، جانشینی را به طور عمومی معرفی نکرده است.
با این وجود، انتظار میرود اردوغان به متمرکزسازی قدرت خود ادامه دهد، تسلط خود بر نهادهای دولتی را بیشتر تقویت کند و مخالفان را سرکوب کند.انتظار میرود او سیاست خارجی تهاجمیاش را در قبال غرب ادامه دهد و ضمن نزدیک شدن به روسیه و چین با غرب شاخ به شاخ شود.پیروزی غیرمنتظرهای برای قلیچداراوغلو میتواند دشوار باشد چون ریاست جمهوری باید با اکثریت پارلمانی ائتلاف خلق دست و پنجه نرم کند.کانسو کاملیبل، روزنامهنگار وبسایت خبری مستقل T24 در ۱۹ مه نوشت که در صورت پیروزی قلیچداراوغلو، انتظار میرود که «اکثریت پوپولیست جناح راست در پارلمان» مانع از برداشتن هرگونه گامی در جهت دموکراسی شود.اما او هشدار داد اگر او شکست بخورد، این امر «انتقال ترکیه از یک دموکراسی معیوب به یک خودکامگی واقعی را آغاز خواهد کرد.»