درایفس با صراحت درباره این قوانین گفت: «آنها مرا وادار به استفراغ می‌کنند. هیچ‌کس نباید به من به عنوان یک هنرمند بگوید که باید تسلیم جدیدترین ایده‌ها درباره اخلاقیات باشم. چه چیزی را به خطر می‌اندازیم؟ آیا واقعا در خطر صدمه زدن به احساسات مردم هستیم؟ شما نمی‌توانید درباره آن قانون‌گذاری کنید. باید بگذارید زندگی، زندگی باشد. فکر نمی‌کنم اقلیت یا اکثریتی در کشور وجود داشته باشد که به این شکل به آن پرداخته شود. این استانداردها مثل این است که با مردم مثل یک کودک رفتار شود.» طبق مقررات جدید آکادمی که برای اسکار ۲۰۲۵ اجرایی می‌شود، فیلم‌هایی که به دنبال نامزدی بهترین فیلم هستند باید از چهار شرط، دو مورد را داشته باشند. الزامات شامل داشتن حداقل یک شخصیت اصلی در فیلم است که از یک «گروه نژادی یا قومی کمتردیده‌شده» باشد، حداقل ۳۰ درصد از کل گروه بازیگران از حداقل دو گروه اقلیت (زنان، اقلیت‌های قومی، جنسیتی یا افراد دارای معلولیت) باشد یا تمرکز موضوع فیلم روی یکی از آن گروه‌ها باشد.
از نود و ششمین دوره جوایز سینمایی اسکار که در سال ۲۰۲۴ برگزار می‌شود، فیلم‌ها باید حداقل دارای دو استاندارد از چهار استاندارد اعلام‌شده باشند تا واجد شرایط رقابت در شاخه بهترین فیلم اسکار شوند. این بازیگر ۷۵ساله در ادامه به دفاع از لارنس اولیویه، هنرپیشه انگلیسی، پرداخت که در سال ۱۹۶۵ در فیلم بریتانیایی اقتباسی از نمایشنامه شکسپیر اُتللو، صورت خود را سیاه کرده بود. سیاه‌کردن چهره توهین‌آمیز تلقی می‌شود، زیرا اجراکنندگان سفیدپوست برای اولین بار در قرن نوزدهم شروع به استفاده از آن برای تمسخر سیاه‌پوستان برده‌دار در نمایش‌های خنده‌دار نژادپرستانه در سراسر ایالات متحده کردند. «درایفس» در این باره گفت: «لارنس اولیویه آخرین بازیگر سفیدپوستی بود که نقش اتللو را بازی کرد و این کار را در سال ۱۹۶۵ انجام داد. او این کار را با چهره سیاه انجام داد و به طرز درخشانی نقش یک مرد سیاهپوست را بازی کرد».