خضر عدنان اسیر فلسطینی پس از ۸۶ روز اعتصاب غذا در پی بی توجهی و مسئولیت ناپذیری رژیم صهیونیستی در اجرای مقررات جهانی در قبال اسرا، به شهادت رسید. این جنایت علیه بشریت توسط صهیونیست‌ها در حالی رقم خورده است که آشکارا می توان آن نمادی از رسوایی و برملا شدن چهره واقعی مدعیان حقوق بشر غربی ارزیابی کرد. اعتصاب غذای خذر عدنان در اردوگاه اسرا ۸۶ روز بوده است حال آنکه در این مدت کشورهای غربی مدعی حقوق بشر، شورای حقوق بشر و سازمان ملل در برابر این مسئله به رغم هشدارهای گسترده فلسطینی‌ها در باب وضعیت جسمی او، سکوت کرده و با رفتار خود عملا در جنایت رژیم صهیونیستی مشارکت کرده‌اند.
اکنون این سوال مطرح است که این مدعیان حقوق بشر که در قبال زندانی شدن و اعدام قاچاقچیان مواد مخدر اشک تمساح می ریزند و یا ساعت‌ها برنامه و نشست حقوقی و فلسفه بافی قضایی با ادعای رسیدگی به وضعیت افرادی معلوم الحال که در پازل غرب علیه امنیت کشورها انقلابی و نماد ازادی معرفی و با ساختن ویدئو‌های احساسی از آنها به دنبال تحریک افکار عمومی هستند و در نهایت نیز واهی بودن ادعاها و هالیوودی بودن ویدئوهایشان مشخص می شود، چگونه است که در برابر اعتصاب غذای حقیقی خضر عدنان و صدها اسیر فلسطینی سکوت کرده‌اند. رفتاری که مشابه آن را در عملکرد این مدعیان آزادی و دموکراسی، در قبال شهادت شیرین ابوعاقله زن خبرنگاری که با شلیک مستقیم و تعمدی نظامیان رژیم صهیونیستی به شهادت رسید می‌توان مشاهده کرد که به سادگی از کنار آن گذشتند. مدعیانی که با ادعاهای واهی و ساختگی به پرونده سازی و معرفی گرازشگر ویژه علیه برخی کشورها پرداخته و هر ساله گزارش‌های توهمی و خود نوشته علیه آنها تهیه می‌کنند تا به امروز از تشکیل چننی گزارشگران ویژه‌ای برای اسرای فلسطینی و مسئله فلسطین خودداری کرده‌اند که خود نشانگر دورغین بودن ادعاهای حقوق بشری و البته همدستی آنها با نسل کشی فلسطینی‌ها توسط رژیم صهیونیستی است.
رفتارهای یک بام و دو هوا و کاسبکارانه مدعیان حقوق بشر و رسانه‌های غربی از جمله فارسی زبانان بیگانه که شعار ازادی و دموکراسی سر داده و حتی نسخه اغتشاش و اشوب برای رسیدن به آن تجویز می‌کنند، در قبال شهادت خضر عدنان و سایر اسرای فلسطینی پرده‌ای دیگر از ماهیت حقیقی آنها بر می‌دارد.

^{علی تتماج}