وزیر خارجه تشکیلات خودگردان فلسطین با اشاره به عضویت اسرائیل در سازمان ملل با وجود نقض شروط آن، خواستار عضویت فلسطین و به رسمیت شناخته شدن این کشور از سوی طرفهایی شد که به راهحل دوکشوری باور دارند.
به گزارش ایسنا، به نقل از خبرگزاری «وفا»ی فلسطین، ریاض مالکی، وزیر خارجه تشکیلات خودگردان فلسطین در سخنرانی که به مناسبت گذشت ۷۵ سال از سالروز «نکبت» به نمایندگی از فلسطین در شورای امنیت داشت، گفت: عملیات کوچاندن و جابهجایی فلسطینیها با یک هدف که در روز روشن دنبال میشود، در دست اجرا است و آن هدف هم الحاق است و زمان پایان یافتن «نکبت» فرا رسیده است.
المالکی در شورای امنیت اظهار کرد: «نکبت» فلسطین طولانی شده و این طولانیترین دوره سلب حقوق ملی، جمعی و فردی در جهان است که طولانیترین دوره اشغال در تاریخ مدرن را رقم زده است.
وزیر خارجه تشکیلات خودگردان فلسطین در ادامه تاکید کرد: کل ساختار حاکم بر قوانین بینالمللی بر دو اصل اساسی استوار است: یکی حق ملتها در تعیین سرنوشت خود و دیگری غیرمجاز بودن کنترل با زور بر سرزمین آنها و هیچ نقضی در مورد این اصول بزرگتر از تجاوز و الحاق نیست.
همچنین او تاکید کرد: اگر تعهد به منشور سازمان ملل وجود داشته و قطعنامههای شورای امنیت اجرا میشدند، صلح از مدتها قبل بر فلسطین حاکم شده بود و اشغالگری و آپارتایدی وجود نداشت، این تمام چیزی است که ما میخواهیم، تعهد به منشور سازمان ملل و اجرای قطعنامههای سازمان ملل.
المالکی در ادامه گفت: چند نفر از مسؤولان اسرائیلی بابت جنایات شهرکسازی در سرزمین ما، کوچاندن اجباری، حملات کورکورانه علیه غیرنظامیان، تخریب خانهها و ساختمانها به هر نحوی محاکمه شدند و با چه مجازاتهایی مواجه شدند؟ البته که هر ساله صدها و هزاران فلسطینی اشتباهی به قتل نمیرسند و دلیل کم ارزش شمردن زندگی فلسطینیها و تلاش برای تسلیم کردنشان و کنترل بر آنها این است که اسرائیل سیاست تیراندازی به قصد قتل را تصویب کرد.
او تاکید کرد: یک اصل ساده وجود دارد که پایه تمامی قوانین بینالمللی و عدالت بینالمللی است: بازدارندگی تنها راه برای جلوگیری از تکرار است و تنها مسالهای که شایسته بررسی است، این است که چگونه میتوانید پاسخی جمعی داشته باشید به شکلی که تمامی افراد را از نقض قوانین بینالمللی باز دارد و تضمین کند همه در گفتار و عمل پایبند باشند.
المالکی افزود: تا زمانی که اسرائیل نتیجه اشغالگری خود را برداشت میکند و ما هزینه آن را میپردازیم، الحاق و آپارتاید تنها واقعیت باقیمانده برای ما است.
وزیر خارجه تشکیلات خودگردان فلسطین در ادامه نیز خواستار به رسمیت شناختن کشور فلسطین شد و گفت: چگونه کشوری که از راهحل دوکشوری و صلح حمایت میکند، میتواند به رسمیت نشناختن کشور فلسطین تا الآن را که بدون آن راهحل دوکشوری وجود ندارد، توجیه کند ؟ اگر اکنون که کشور فلسطین با تهدیدی حیاتی مواجه است، به رسمیت شناخته نشود، جامعه بینالملل چه زمانی این کار را انجام خواهد داد؟
این مسؤول فلسطینی در پایان گفت: چرا این شورا که دههها است خواستار (اجرای) راهحل دوکشوری است، درخواست عضویت کشور فلسطین در مجمع عمومی را نمیدهد؟ آیا راهی برای به نمایش گذاشتن حمایت بینالمللی از راهحل دوکشوری بهتر از بازگرداندن کشوری که از سال ۱۹۴۸ از عضویت در سازمان ملل محروم شده، وجود دارد؟ چرا اسرائیلی که شروط عضویتش یعنی قطعنامههای ۱۸۱ و ۱۹۴ را نقض کرده و به نقض منشور سازمان ملل ادامه میدهد، حق عضویت دارد و ما که به منشور سازمان ملل احترام میگذاریم، از آن محروم هستیم؟
نظر شما