صاحب‌خبر - پایگاه خبری بلومبرگ روز چهارشنبه گزارش کرد که «باراک اوباما» رئیس‌جمهور آمریکا آزادی عمل سیاسی زیادی برای تمدید مذاکرات هسته‌ای در صورت عدم رسیدن به توافق ایران و 1+5 تا مهلت 30 ژوئن (10 تیرماه) دارد.

به گزارش فارس طبق این گزارش، امکان تمدید چند روزه مذاکرات و نه بیشتر بسیار محتمل است زیرا ایران و اکثر طرف‌های درگیر در مذاکرات ابراز تردید کرده‌اند که بتوانند در مهلت تعیین شده 30 ژوئن به توافق نهایی دست پیدا کنند.

یکی از مشاوران سابق دولت اوباما، یکی از معماران تحریم‌های پامریکا علیه ایران و یکی از قانونگذاران با نفوذ آمریکا همگی گفتته‌اند که مهلت تعیین شده 30 ژوئن در مقابل نتیجه مذاکرات اهمیت چندان زیادی ندارد.

«جان کربی» سخنگوی وزارت خارجه آمریکا به خبرنگاران اعلام کرده است: «رسیدن به توافق مناسبب بهتر از خود ضرب الاجل معین است.»

طبق این گزارش، مانعی که در حال حاضر وجود دارد این است که کنگره چه واکنشی به از دست رفتن یک ضرب الاجل دیگر نشان می‌دهد و ممکن است با تحمیل تحریم‌های بیشتر علیه ایران واکنش نشان دهد.

بلومبرگ ادامه داد، از آنجایی که بسیاری از منتقدان توافق با ایران نگران هستند که اوباما برای توافق در مهلت تعیین شده، امتیازاتی را به ایران بدهد، رفتارهای خود را تغییر داده‌اند.

«دنیس راس» مشاور سابق اوباما در خصوص ایران اعلام کرد که اگر لازم باشد که طرفین مذاکره‌کننده ایران و 1+5 برای رسیدن به یک توافق قابل قبول زمان بیشتری داشته باشند، کنگره اجازه زمان بیشتری به مذاکره کنندگان برای مذاکرات را می‌دهد.

راس در مصاحبه روز سه‌شنبه خود گفت: «مهم است که تحت تأثیر ضرب الاجل قرار نگیریم. مهم است که به محتوا اهمیت دهیم.»

طبق این گزارش، سناتور «باب کورکر» رئیس کمیته روابط خارجی سنا که لایحه نظارت کنگره بر هرگونه توافق هسته‌ای را ارائه داده بود، نیز اخیراً اعلام کرده است که فکر نمی‌کند کنگره درباره مهلت تعیین شده 30 ژوئن فشار آورد.

ایران و 1+5 در حال مذاکره در وین هستند. جان کری وزیر خارجه آمریکا و همتایان وی قرار است پایان این هفته برای تکمیل توافق هسته‌ای و ضمایم فنی پیچیده به وین سفر کنند.

بلومبرگ در خصوص سناریوهایی که ممکن است وجود داشته باشد، نوشت که یک سناریو این است که مذاکرات چند روز بعد از مهلت تعیین شده نیز ادامه داشته باشد؛ همانطور که در پایان مهلت مارس چنین اتفاقی افتاد.

یک سناریوی دیگر این است که مذاکره‌کنندگان برای تعطیلات 4 جولای در آمریکا به خود یک استراحت بدهند و سپس مذاکرات را برای یک دوره زمانی توافق شده ادامه دهند. ∎​