شب‌های قدر (لیلة القدر) شب نوزدهم، بیست و یکم و بیست و سوم ماه مبارک رمضان و از شب‌های رحمت خاص خدا است که معانی مختلفی از جمله شب اندازه‌گیری، شب فرمان، شب ارزش، شب سرنوشت و شب قدرت برای آن ذکر شده است. از لحاظ لغوی در قرآن کریم نیز قدر به معنای منزلت و بزرگی خداوند آمده است. همچنین به دلیل بالا بودن ارزش و فضیلت شب قدر، یکی از سوره‌های قرآن نیز قدر نامیده شده است. از ویژگی‌های مهم این شب که باعث متمایز شدن آن با دیگر شب‌ها می‌شود، می‌توان به نزول قرآن، تعیین سرنوشت انسان‌ها و نزول فرشتگان رحمت در شب قدر اشاره کرد.

اعمال اولین شب قدر به شرح زیر است:

۱. ذکر «اَستَغفُرِاللهَ رَبی وَ اَتوبُ اِلَیه» را ۱۰۰ را بگویید.

۲. ذکر «اَللّهُمَّ العَن قَتَلَةَ اَمیرَالمومنینَ» را ۱۰۰ بار بگویید.

۳. دعای اولین شب قدر

یَا ذَا الَّذِی کَانَ قَبْلَ کُلِّ شَیْ ءٍ ثُمَّ خَلَقَ کُلَّ شَیْ ءٍ
ای آنکه پیش از هر چیز بوده سپس هر چیز را آفرید
ثُمَّ یَبْقَی وَ یَفْنَی کُلُّ شَیْ ءٍ
و او باقی است و هر چیز فانی شود
یَا ذَا الَّذِی لَیْسَ کَمِثْلِهِ شَیْ ءٌ وَ یَا ذَا الَّذِی لَیْسَ فِی السَّمَاوَاتِ الْعُلَی
ای آنکه بمانند او چیزی نیست ای آنکه در آسمان های بلند
وَ لاَ فِی الْأَرَضِینَ السُّفْلَی وَ لاَ فَوْقَهُنَّ وَ لاَ تَحْتَهُنَّ
و نه در زمین های پست و نه بالای آن‌ها و نه در زیر آن‌ها
وَ لاَ بَیْنَهُنَّ إِلَهٌ یُعْبَدُ غَیْرُهُ
و نه در میان آن‌ها معبود به حقی که پرستش شود جز او نیست
لَکَ الْحَمْدُ حَمْداً لاَ یَقْوَی عَلَی إِحْصَائِهِ إِلاَّ أَنْتَ
حمد برای تو است آن سپاس که جز تو کس نتواند آن را شمرد
فَصَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ صَلاَةً لاَ یَقْوَی عَلَی إِحْصَائِهَا إِلاَّ أَنْتَ
پس درود فرست بر محمد (ص) و آل محمد درودی که جز تو کس نتواند آن را شمرد

دومین دعایی که برای این شب توصیه شده است به شرح زیر است:

اللَّهُمَّ اجْعَلْ فِیمَا تَقْضِی وَ تُقَدِّرُ مِنَ الْأَمْرِ الْمَحْتُومِ
بار خدایا مقرر فرما در قضا و قدرت از امر حتمی که (کسی را از آن گریزی نیست و)
وَ فِیمَا تَفْرُقُ مِنَ الْأَمْرِ الْحَکِیمِ فِی لَیْلَةِ الْقَدْرِ
در آنچه جدا کنی از امور حکیمانه در شب قدر
وَ فِی الْقَضَاءِ الَّذِی لاَ یُرَدُّ وَ لاَ یُبَدَّلُ
و در قضایی که تغییر نمی کند و رد و بدل نمی شود
أَنْ تَکْتُبَنِی مِنْ حُجَّاجِ بَیْتِکَ الْحَرَامِ الْمَبْرُورِ حَجُّهُمْ
که بنویسی مرا از حاجیان بیت الحرامت آنان که حجشان قبول
الْمَشْکُورِ سَعْیُهُمْ الْمَغْفُورِ ذُنُوبُهُمْ الْمُکَفَّرِ عَنْهُمْ سَیِّئَاتُهُمْ
و کوشش آنان قدر دانی شود و آمرزیده گردد گناهانشان و جبران شود بدکرداریهایشان
وَ اجْعَلْ فِیمَا تَقْضِی وَ تُقَدِّرُ أَنْ تُطِیلَ عُمْرِی
و مقرر فرما در آنچه قضا و قدر داری که دراز باشد عمرم
وَ تُوَسِّعَ عَلَیَّ فِی رِزْقِی وَ تَفْعَلَ بِی کَذَا وَ کَذَا
و فراخ کنی بر من روزیم را و بفرمایی با من چنین و چنان؛

و به جای «کذا و کذا» حاجت خود را ذکر کنید.