به گزارش گروه فرهنگی ایسکانیوز، شعبان یکی از ماه‌های قمری و پرفضیلت است که جایگاه بسیار والایی نزد مسلمانان دارد چرا که این ماه بسیار شریف منسوب به پیامبر گرامی اسلام است و ایشان این ماه را به عنوان ماه خودش معرفی کرده است.

ولادت امامان حسین، حضرت ابوالفضل (ع)، حضرت سجاد (ع) و مهدی موعود در ماه شعبان بوده است، بنابراین ماه شعبان ماه پر خیر و برکتی برای مسلمین است. با آغاز ماه شعبان شما را با اعمال روز و شب اول ماه شعبان آشنا خواهیم کرد.

خداوند در روز اول شعبان به درهای بهشت امر می‌کند که باز شوید و به شاخه‌های درخت طوبی امر می‌کند که شاخه هایش را نزدیک این دنیا بیاورد، هر کس دری از خیر و نیکی را در این روز فرا گیرد، هر که نماز مستحبی در این روز ادا کند، هرکه در این روز، روزه بگیرد، هر که میان زن و شوهرش یا پدر و فرزندش یا خویشاوندانش یا مرد و زن همسایه اش یا مرد و زن بیگانه صلح برقرار کند، کسی که طلبی از کسی دارد از او کم کند، کسی که قرضی را که صاحبش از بازگشت آن مأیوس شده به یادآورد و آنرا ادا کند، کسیکه کفالت یتیمی را بر عهده بگیرد، کسیکه قرآن یا چیزی از آنرا بخواند، کسیکه خدا را به یاد آورد و نعمت‌های او را بشمارد و او را شکر کند، کسیکه مریضی را عیادت کند، کسی که به پدر و مادر یا یکی از آن‌ها نیکی کند، کسی که جنازه‌ای تشییع کند، کسی که مصیبت زده را تسلیت گوید، کسی که کار خیر انجام دهد. حتماً به شاخه‌ای از درخت طوبی آویخته می‌شود.

همچنین اگر دری از شرّ و گناه را در این روز فرا گیرد، کسی که در ادای نمازش کوتاهی کند و آنرا ضایع کند، کسی که فقیری در نزد او بیاید و او قادر بر تغییر حالش باشد و به وی نرسد، ولی او را کمک نکند، کسی که بدکاری از او عذرخواهی نماید، امّا او عذر او را نپذیرد بلکه او را بیشتر از بدی او عقوبت کند، کسی که میان زن و شوهرش، پدر با فرزندش یا میان دو همسایه جدایی اندازد، کسی که بر تنگدستی سختگیری بگیرد، کسی که بر یتیمی جفا کند و به او آزار رساند و همچنین مال او را تباه نماید، کسی که خوانندگی کند و در آن خواندن بر معاصی و گناهان برانگیزند، کسی که کارهای قبیح خود را در جنگ‌ها و انواع ستم‌های خود را بر بندگان بشمارد و بر آن‌ها افتخار کند، کسی که به عیادت مریض خود نرود، کسی که جنازه‌ای را تشییع نکند به دلیل خوار و پست بودن آن فرد در نظرش، کسی که از مصیبت زده دوری نماید و به او به خاطر حقارت و کوچکی جفا کند، کسیکه پدر و مادر خود یا یکی از این دو را عاق کند، حتماً به شاخ‌های درخت زقّوم آویخته می‌شود البته منافقین، بیشتر به شاخه‌های او آویخته می‌شوند. (مفاتیح الجنان، ص ۲۶۷؛ بحارالانوار، ج ۷۳، ص ۳۵۷، باب ۶۷ و ج ۹۴، ص ۶۱)

روزه گرفتن

از اولین اعمال توصیه شده در ماه شعبان، روزه گرفتن است. تأکید بسیاری برای روزۀ روز نخست ماه شعبان شده است و پاداش بسیار بزرگی برای عمل کنندگان به آن وعده داده شده است.

اللَّهُمَّ هَذَا عَهْدِی عِنْدَکَ إِلَی یَوْمِ الْقِیَامَهِ

خداوندا، این نماز سپرده‌ی من به تو تا روز قیامت است

حُفِظَ مِنْ إِبْلِیسَ وَ جُنُودِهِ وَ أَعْطَاهُ اللَّهُ ثَوَابَ الصِّدِّیقِینَ‌

از شر ابلیس و لشکریان او محفوظ مانده و خداوند ثواب صدیقان را به او عطا می‌کند.

بهترین دعاها و ذکرها در ماه شعبان استغفار است.

از امام رضا (علیه السلام) سوال می‌شد کدام دعا در ماه شعبان جایگاه بالایی دارد؟ ایشان در جواب پاسخ می‌هند:

فَقَالَ الِاسْتِغْفَارُ إِنَّ مَنِ اسْتَغْفَرَ فِی شَعْبَانَ کُلَّ یَوْمٍ سَبْعِینَ مَرَّةً کَانَ کَمَنِ اسْتَغْفَرَ فِی غَیْرِهِ مِنَ الشُّهُورِ سَبْعِینَ أَلْفَ مَرَّةٍ قُلْتُ فَکَیْفَ أَقُولُ قَالَ قُلْ أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ وَ أَسْأَلُهُ التَّوْبَةَ (فضائل الأشهر الثلاثة، ص:۵۶)

استغفار، همانا کسی که در ماه شعبان هر روز ۷۰ مرتبه استغفار نماید همانند کسی است که در سایر ماه‌ها ۷۰ هزار بار این ذکر را گفته باشد.

صدقه

امام صادق (علیه السلام):

مَنْ تَصَدَّقَ بِصَدَقَةٍ فِی شَعْبَانَ رَبَّاهَا اللَّهُ جَلَّ وَ عَزَّ لَهُ کَمَا یُرَبِّی أَحَدُکُمْ فَصِیلَهُ حَتَّی یُوَافِیَ یَوْمَ الْقِیَامَةِ وَ قَدْ صَارَتْ لَهُ مِثْلُ أُحُد. (امالی شیخ صدوق، صفحه ۶۲۸)

هر کس در ماه شعبان صدقه دهد، خداوند آن صدقه را رشد دهد، همچنان که یکی از شما شتر تازه متولد شده‌ای را تربیت می‌کند تا آن که در روز قیامت به صدقه دهنده برسد در حالتی که به اندازه کوه اُحُد شده باشد.

مناجات شعبانیه

شعبان المعظم از بهترین ماه‌ها برای دعا به درگاه الهی است. در این ماه خواندن «مناجات شعبانیه» حضرت امیر (ع) شاهراه دعا و درخواست و عمل به آیه شریفه «ادْعُونِی أَسْتَجِبْ لَکُمْ» است.

این مناجات تکان دهنده با این مفاهیم عظیم از برکات حضرت محمّد (ص) و خاندان اوست که قدر و عظمت آن را کسی نمی‌داند که صاحب دل آگاه و قلبی آکنده از محبت کوی دوست باشد، چون در قرآن به صراحت بیان شده است برای کسی که قلبی آگاه و گوشی شنوای از حقیقت دارد شهادت و گواهی را به همراه می‌آورد «إنَّ فی ذلک لَذکری لِمَن کان له قَلْبٌ أوْ ألْقی السَّمع و هو شهید». (سوره ق، آیه ۳۷)

انتهای پیام/