صاحب‌خبر - به گزارش مردم سالاری آنلاین ،روزنامه فاینشنال تایمز روز جمعه به نقل از آنچه یک منبع آگاه نامید،گزارش داد که مایکل چیس،معاون دستیار وزیر دفاع آمریکا برای دیداری وارد تایوان شده؛هرچند وزیر دفاع تایوان در این ارتباط اظهار بی‌اطلاعی کرد.«چیو کو چنگ» به خبرنگاران گفت:تایوان از سفر افرادی که رابطه دوستانه ای با ما دارند استقبال خواهد کرد.چیو کو چنگ درباره اینکه آیا مایکل چیس به این کشور سفر خواهد کرد یا خیر گفت که در این مورد خیلی مطمئن نیست. اگر اخبار در مورد سفر معاون دستیار وزیر خارجه آمریکا به تایوان صحت داشته باشد این بلند پایه‌ترین مقام دفاعی ایالات متحده خواهد بود که از سال ۲۰۱۹ به تایوان سفر کرده است.
چین و آمریکا اخیراً درگیر مناقشه ای جدی در باب بالون های جاسوسی پکن در برفراز آسمان آمریکا بوده اند و چنانچه اخبار در مورد سفر چیس به تایوان درست باشد و یا حکایت از سفر قریب الوقوع این مقام واشنگتن به تایوان داشته باشد، باید منتظر تنشی دیگر میان واشنگتن و پکن و همچنین برخورد نظامی چین با تایوان بود. برخورد قهرآمیز چین و آمریکا نسبت به یکدیگر بر سر تایوان بی سابقه نیست. در سال‌های ۱۹۹۵-۱۹۹۶ و پس از دیدار رئیس‌جمهور وقت تایوان، لی تنگ هوی، از ایالات‌متحده، چین که از این دیدار به خشم آمده بود، موشک‌هایی را به آب‌های اطراف تایوان شلیک کرد و این بحران پس از آنکه ایالات‌متحده دو گروه ناو هواپیمابر جنگی را در حمایت قاطع از تایوان به منطقه فرستاد به پایان رسید.
گفتنی است در مرداد گذشته نیز نانسی پلوسی رئیس مجلس نمایندگان آمریکا به تایوان سفر کرد. این سفر با واکنش جدی مقامات چینی روبرو شد. این اولین باری نبود که رئیس مجلس نمایندگان آمریکا به تایوان سفر می‌کرد. در سال ۱۹۹۷ هم نیوت گینگریچ به این جزیره سفر کرده بود. سفر پلوسی به تایوان با واکنش جدی پکن روبرو شد. وزارت خارجه چین پیش از سفر پلوسی به تایوان در بیانیه ای چنین اعلام کرد: « این دیدار نقض جدی اصل چین واحد و مفاد سه گانه توافق مشترک چین و آمریکا است و تأثیر شدیدی بر بنیان سیاسی روابط چین و ایالات متحده دارد و به طور جدی حاکمیت و تمامیت ارضی چین را نقض می کند. چین همیشه با سفر اعضای کنگره آمریکا به تایوان مخالف بوده و قوه مجریه آمریکا مسئولیت توقف این سفر و تبعات آن را بر عهده دارد».
پس از این سفر نیز سخنگوی وزارت خارجه چین اعلام کرد اگر واشنگتن به پافشاری بر رویکرد اشتباه خود ادامه دهد، باید مسئول عواقب خطرناک آن باشد. سخنگوی وزارت خارجه چین این سفر را یک اقدام تحریک‌آمیز سیاسی دانست و تصریح کرد: ما با اتخاذ تمام تدابیر لازم برای حفاظت از حاکمیت خود به سفر پلوسی به تایوان پاسخ خواهیم داد. چین همچنین بعد از این سفر رزمایشی نظامی را در آبهای اطراف تایوان آغاز کرد و به این ترتیب به مرعوب کردن تایوان پرداخت.
ادعای ارضی چین نسبت به تایوان تاریخی دیرینه دارد. در سال ۱۹۵۰ سران حزب ناسیونالیست بعد از پایان جنگ‌های داخلی چین و پیروزی حزب کمونیست و متعاقب آن تأسیس جمهوری خلق چین به تایوان مهاجرت کرد و تایوان به «چین آزاد» و متحد آمریکا تبدیل شد. دولت تایوان در اوایل دوران جنگ سرد از سوی بسیاری از کشورهای غربی و سازمان ملل متحد تنها دولت مشروع چین شناخته می‌شد. این دولت از اعضای مؤسس سازمان ملل متحد و تا سال ۱۹۷۱ عضو دائم شورای امنیت بود اما در این سال از این سازمان اخراج شده و کرسی این کشور به دولت جمهوری خلق چین واگذار شد. از آن تاریخ تایوان خود را دولتی مستقل؛ اما چین تایوان را یکی از استان‌های خود می‌داند.
از آن زمان دولت آمریکا گرچه متحد تایوان است اما به اصل چین واحد پایبند است. اصل چین واحد تاکید دارد که تنها یک کشور مستقل تحت نام چین وجود دارد که جمهوری خلق چین به عنوان تنها دولت قانونی آن عمل می‌کند و تایوان بخشی از چین است. بر اساس اصل چین واحد هر کشوری که دارای روابط رسمی با پکن است حق ندارد با تایوان روابط رسمی داشته باشد. آمریکا با وجودی که به گفته مقاماتش به اصل چین واحد پایبند است همزمان به روابط غیررسمی اش با تایوان ادامه داده و نماینده‌های غیررسمی به این منطقه می‌فرستد.
به نظر می رسد در سال های گذشته، واشنگتن بیش از همیشه به تعقیب سیاست مهار چین وفادار بوده است. این سیاست می تواند نشان دهنده تهدیدی باشد که ادامه رشد اقتصادی چین همزمان با توسعه بودجه نظامی، نوسازی ارتش این کشور و سیاست های جسورانه تر پکن در دریای جنوبی چین و علیه همسایگان خود باشد. حمایت آمریکا از افزایش بودجه نظامی ژاپن، تشویق کشورهایی مانند ژاپن، هند و استرالیا برای شرکت در گروه بندی هایی که هدف آنها، تحدید نفوذ چین در منطقه بزرگ هندوپاسفیک است، نمونه هایی از تلاش واشنگتن برای صف بندی بین المللی در برابر چین است. تنها استراتژی امنیت ملی دولت بایدن که تاکنون منتشر شده، چین را یک «تهدید شتابان» نامیده که حاکی از عدم تغییر قابل توجهی در دیدگاه دولت بایدن و دولت ترامپ است. به این ترتیب، می توان چین را در لیست معدود مسائلی آورد که هر دو حزب آمریکا بر سر آن اتفاق نظر دارند؛ یعنی کوشش برای مقابله با تهدید چین. این نگاه البته باعث نشده دو کشور تجارت ۶۵۰ میلیارد دلاری خود را رها کنند. با وجود رقابت های تجاری از جمله وضع تعرفه‌های کمرگی و مشاجرات لفظی درباره حقوق مالکیت معنوی، حجم تجارت عظیم دو کشور و توافق اصولی آنها پیرامون حفظ مقررات و رژیم های تجارت آزاد، یکی از دلایل پرهیز پکن و واشنگتن از تشدید تنش های سیاسی است. با این حال، انتظار می رود که وابستگی متقابل اقتصادی دو کشور هم مانعی برای مانورهای سیاسی و دیپلماتیک حول اختلافات امنیتی در دریای جنوبی چین و فراسوی آن نباشد. سفر معاون دستیار وزیر دفاع آمریکا در صورت تحقق، قدم دیگری از سوی واشنگتن در خلال بحران بالون های جاسوسی و مدیریت رقابتی است که به نظر می‌رسد هر روز ابعاد گسترده تری پیدا می کند.
منبع:خبرآنلاین∎​