به گزارش ایکنا، زنان مسلمان بسیاری در سالهای اخیر و در حوزههای مختلف ظهور کردهاند که باعث شده چهره زن مسلمان که بهطور کلیشهای در رسانهها و باورهای مردم به عنوان زنی فاقد هنر و دور از اجتماع تصور شود، به طور کامل تغییر پیدا کند.
این فعالیتها حوزههای مختلفی را در بر میگیرد: علوم مختلف، فناوریهای نوین، تجارت، کارآفرینی، ورزش، فعالیتهای اجتماعی مانند خیریه و حوزههای دیگر.
منال رُستُم(Manal Rostom) یکی از زنان مسلمانی است که در حوزه ورزش بسیاری از اولینها را به خود اختصاص داده است: اولین مصری که پنج مسابقه از شش مسابقه ماراتن جهانی را به پایان رسانده است. رُستُم 43 ساله (متولد 30 اکتبر 1979) که قبل از شهرت به عنوان دکتر داروساز فعالیت داشت، مدرک کارشناسی ارشد خود را از دانشگاه اسکندریه گرفته و به برخی از بلندترین قلههای جهان از مونت بلان تا قله کلیمانجارو صعود کرد.
در سال 2020 رستم توسط نشریه فوربس آفریقا به عنوان 50 زن برتر آفریقا انتخاب شد.
موفقیتی به نام صعود به اورست
سال گذشته منال رُستُم موفق شد که به قله اورست به عنوان بلندترین قله جهان صعود کند.
خود منال قبل از این موفقیت در گفتوگویی با Design Museum در سال 2017 گفته بود: در سطح ورزشی، دوست دارم اولین زن مصری باشم که به اورست و به هفت کوه مرتفع هر قاره صعود کرده است. در سطح اجتماعی هم آرزو دارم که به نماد الهام دختران جوان و عرب تبدیل شوم تا به آنها نشان دهم که اگر از ترس و احساس حقارت دست بردارند، چه چیزی میتوانند باشند و چه چیزهایی میتوانند به دست آورند.
وی تصریح کرد: پس از اینکه فهمیدم مصر تنها یک کوهنورد دارد و در واقع میتوان به ورزشی پرداخت که برای فرهنگ و محیط شما بسیار عجیب است، عاشق کوهنوردی شدم. من از «عمر سمره»، کوهنورد مصری بسیار الهام گرفتم و از سال 2007 کارهای او را دنبال کردم.
این فعال اجتماعی تصریح کرد: کوهنوردی استقامت، مناظر و فرصتی زیبا برای ارتباط شما با طبیعت میدهد و قبل از هر چیز برای شما آرامش در کوهستان را به ارمغان میآورد. من کلیمانجارو را به عنوان اولین کوه در سال 2012 فتح کردم و از آن زمان به نوعی وابسته به این ورزش شدم.
رُستُم در اوایل ماه مِی 2022، به بالاترین قله جهان رسید و در این زمان ویدئویی در رسانههای اجتماعی درباره افکار و ترسهای خود در آستانه صعود نهایی با دیگران به اشتراک گذاشت.
حجاب زنده است
اما این شاهکارها تنها چیزهایی نیستند که او انجام داده است. این ورزشکار که در کویت بزرگ شده و در حال حاضر در دبی زندگی میکند، همچنین به دلیل تصمیم خود برای پوشیدن حجاب مجبور به مقابله با تبعیض علیه زنان محجبه شد و این باعث شد او در 2014 جامعه آنلاین فیسبوکی را به نام «حجاب زنده است»(Surviving Hijab) راهاندازی کند که اکنون تقریباً یک میلیون نفر عضو دارد و در حوزه دفاع از حق زنان مسلمان برای داشتن حجاب فعالیت میکند.
در سال 2018، رُستُم برنده جایزه رهبری جامعه فیسبوک و برنده 50000 دلار شد تا فعالیتهای گروه خود را تقویت کند و جامعه فیسبوک خود را بهطور مؤثر از طریق منابع مورد نیاز رهبری کند.
منال در گفتوگویی که در سال 2020 با یورونیوز داشت در مورد این جامعه فیسبوکی میگوید: احساس میکردم بالاخره جامعه قرار است هویت را به خودم دیکته کند، زیرا جامعه، من و زنان دیگر را از چیزهای مختلفی ممنوع میکند. نمیخواستم با این جریان پیش بروم. تصادفاً ایدهای برای راهاندازی یک انجمن و یک پلتفرم در فیسبوک به ذهنم رسید. گروهی که من نامش را گذاشتم: «حجاب زنده است». 80 دختر را با دست خودم اضافه کردم. آن را یک گروه خصوصی کردم و حرف دلم را زدم. برای ملحق شدن لازم نیست مسلمان باشید و همچنین مجبور نیستید حجاب داشته باشید، دیدن زنانی که از زنان دیگر حمایت میکنند بسیار خوب است زیرا آنها مبارزههای یکدیگر را درک میکنند.
وی در این گفتوگو درباره تجارب خود در این جامعه فیسبوکی میگوید: دختران کوچک با من تماس میگیرند و از طریق «حجاب زنده است» ترسناکترین سؤالها را از من میپرسند. مثلاً میپرسند: من 19 ساله یا 17 ساله هستم. یک قهرمان بسکتبال هستم. به فینال رفتم. اما به خاطر حجاب به من اجازه بازی نمیدهند پس حجابم را بردارم یا ورزش را کنار بگذارم؟ در جواب به آنها تنها چیزی که میخواهم بگویم این است که باید برای حق خود برای بازی با حجاب به مبارزه ادامه دهید. بنابراین به او نمیگویم که دست از کار بکشد. فقط سعی میکنم درک جهان را در مورد اینکه یک زن محجبه کیست تغییر دهم.
این فعال مصری گفت: من با این ایده و کلیشههایی که روی زنان مسلمان گذاشته شده بود بزرگ شدم. میدانید، اگر او پوشیده باشد یا حجاب داشته باشد، احتمالاً غیرقابل دسترس، بیسواد، کسل کننده یا بیروح تلقی میشود و من در واقع از این کلیشهها متنفر شدم. در 7 آوریل 2001 تصمیم گرفتم حجاب داشته باشم. این تصمیم همه را شوکه کرد. وقتی تصمیم گرفتم فقط پیش پدرم رفتم و گفتم «تصمیم گرفتهام که محجبه باشم.»
منال در بخش دیگری از این مصاحبه گفت: فکر میکنم باید آموزشهای بیشتری انجام شود. حجاب ظلم نیست. میدانید که جامعه با ممنوعیت ما ظلم میکند. آنها وظایف خود را انجام نمیدهند. در مقابل ما آموزش میدهیم که حجاب بپوشیم، چگونه آن را بپوشیم و اینکه چرا باید اجازه داشته باشیم آن را بپوشیم.
ترجمه: محمدحسن گودرزی
انتهای پیام
نظر شما