خبرگزاری میزان – علیرضا صمدی کارگردان «روایت ناتمام سیما» در ابتدای نشست گفت: در نگاهم به سینما سعی دارم فقط نسبت به خودم چند گام جلوتر بروم. ادعای چندانی در فیلمسازی ندارم و فکر می‌کنم اگر بشود قصه ای تعریف کرد که مخاطب سالن را ترک نکند، کارم را انجام داده ام.

وی اضافه کرد: من سه فیلم ساخته ام. «صحنه زنی» اکران آنلاین خوبی داشت و در کل سعی کرده‌ام فیلم‌هایم فضای متفاوتی داشته باشد و ژانرهای مختلف را تجربه کنم. تجربه در ژانرها برای من مسأله است.

این کارگردان درباره فضای مجازی که محور فیلم بود، گفت: فضای مجازی بخشی از روزمره ماست. موبایل از زندگی ما جدا نمی شود و تمام زندگی ما را تحت تاثیر قرار داده است. باید کنشی که در فضای مجازی هست را در نظر داشت. برایم این سوال وجود داشت که آیا نسبتی بین گناه، جرم و مکافات عمل وجود دارد؟ فضای مجازی در این فیلم بیشتر برایم یک مک کافین است. آدمی که در گذشته خطایی کرده و این گذشته مثل بومرنگ به او برمی گردد.

وی اضافه کرد: فیلمنامه را دو سال پیش نوشتم و با موج‌هایی که در این چند وقت راه افتاده بود، فکر کردم این فضا به ایران هم می رسد.

صمدی در پاسخ به این سوال که با ساخت این اثر قصد انتقال چه پیامی را به مخاطب داشته است، گفت: آنقدر فرد مهمی نیستم که بخواهم پیامی داشته باشم.

وظیفه ملودرام این است که مخاطب را تا پایان نگه دارد

کارگردان درباره اینکه در فیلم تحت تاثیر اثری بوده است یا خیر گفت: نمی توانم بگویم تحت تأثیر فیلمی نبوده ام یا از ملودرام های جهان تاثیر نگرفته ام. وظیفه ملودرام این است که مخاطب را تا پایان نگه دارد. من که نمی خواهم سینما را اختراع کنم و ادعاهای عجیبی کنم که کار مهمی کرده ام.

وی درباره اینکه به سیمرغ فکر می کنید یا خیر؟ عنوان کرد: برای من قصه گویی مهم است و چندان به جایزه فکر نمی کنم. همین که مخاطب بتواند فیلم را تا پایان تحمل کند کار بزرگی کرده ام.

صمدی در ادامه این نشست گفت: تناقضی برایم در زندگی وجود دارد و انسان هایی دیده‌ام که دانشی دارند، اما به آن عمل نمی کنند. برشت می گوید او که نمی داند و کاری می کند نادان است و او که می داند و اشتباه می کند جنایتکار است.

وی درباره اینکه چقدر موافق واقعیت آزارگری علیه زنان بوده است، اظهار داشت: موافق هستم اما فکر می کنم مرجعی برای بررسی اینها باید وجود داشته باشد. من در این فیلم هم روایتی دروغ دارم و هم روایتی راست و فکر می‌کنم مرجعی باید وجود داشته باشد.

رضابالا تهیه کننده این فیلم سینمایی درباره دغدغه ساخت این پروژه تصریح کرد: در وهله اول درک و شناخت من از علیرضا صمدی و انگیزه او باعث این همراهی شد. او فیلمنامه هایی نوشته بود که با هم خواندیم. فیلمنامه این اثر را که خواندم و احساس کردم موضوعی به‌روز است که با آن دست به گریبان هستیم.

فکر می کردم «روایت ناتمام سیما» می تواند یک منظومه فکری باشد

وی اضافه کرد: فکر می کردم این اثر می تواند یک منظومه فکری باشد که بتوانیم شخصیت های این چنینی را که در فیلم مطرح می شود، بشناسیم. شخصیت جدی فیلمنامه برای من غزل شاکری یا سیماست؛ کسی که رنج را تحمل می کند و می تواند آن را در شخصیتی متعالی تر نمایش دهد.

صمدی درباره روایت آزارگری زنان در نسبت با فضای مجازی تصریح کرد: من روایت درستی گذاشتم که یک نفر این روایت درست را منتشر می کند و روایت غلطی هم وجود دارد که در سطح جهان هم پیش از این رخ داد و درباره جانی دپ و کوین اسپیسی دیدیم. من در وضعیتی که در فیلم ترسیم کردم می خواستم بگویم سره از ناسره باید جدا شود. مسأله این است که ما در خلوت آدم ها نیستیم و نمی توانیم به طور مثال بگوییم شاهد بیاور و این موضوع را هم باید در نظر بگیریم.

این کارگردان سینما در واکنش به یکی از دیالوگ های کلیدی فیلم عنوان کرد: دیالوگی در فیلم هست که کاراکتر می گوید «من رضایت نداشتم» این واژه «رضایت» برای من خیلی اهمیت دارد.

با تیتراژ خواستم بگویم قصه این رنج و درد همچنان ادامه دارد

صمدی درباره تیتراژ متفاوت این فیلم در توضیحی گفت: من در این قصه که روایت ناتمام سیماست می خواستم نشان دهم داستان ادامه دارد. این را در فرم و بعد از تیتراژ آوردم و خواستم بگویم قصه این رنج و درد همچنان ادامه دارد.

وی در پاسخ به سوالی مبنی بر کامل نبودن لیست عوامل در تیتراژ این فیلم سینمایی اظهار کرد: ما فیلم را در شهریور ماه شروع کردیم و برخی دوستان خواستند فعلا اسمشان نباشد.

تهیه‌کننده «روایت ناتمام سیما» در پایان درباره آسیب شناسی فیلم در فضای مجازی گفت: فیلم اسپانسر نداشت، اما مسایلی هست برای مدیران که به من ارتباطی ندارد و آقای رضابالا هم مصاحبه کردند و بعد از آن ماجراهایی پیش آمد. در این فیلم آسیب شناسی نداشتم و حرفم این است که فضای مجازی بخشی از زندگی ماست.

انتهای پیام/