با وجود آنکه تولیدات انیمیشن در سینمای ایران در طول سال به تعدادی نیست که برای آن‌ها رقابتی جداگانه در نظر گرفت، اما در سال‌های اخیر کیفیت تولیدات آنقدر پیشرفت کرده‌است که جشنواره فیلم فجر را مجاب کند تا در بخش سودای سیمرغ، سهمی برای انیمیشن در نظر بگیرند. «بچه زرنگ»، محصول کانون پرورش فکری و گروه هنر پویا است که به تهیه‌کنندگی حامد جعفری و با کارگردانی مشترک بهنود نکویی، محمدجواد جنتی و هادی محمدیان، تولید شده و در چهل و یکمین جشنواره فیلم فجر رونمایی شد. جعفری و محمدیان، در سال‌های گذشته نیز در جشنواره فیلم فجر حضور داشته‌اند و همکاری مشترک آن‌ها باعث خلق آثاری، چون «شاهزاده روم» و «فیلشاه» شده است؛ آثاری که در دوره خود به عنوان خط‌شکنان تولید صنعتی انیمیشن به شمار می‌رفتند و باعث شدند دیگر انیماتور‌های ایرانی نیز به فکر تولید آثار بلند سینمایی بیفتند. در تولید «بچه زرنگ» نام بهنود نکویی نیز دیده می‌شود. نامی آشنا در بین اهالی هنر پویانمایی که با اثر «استریپی» در بین دوستداران انیمیشن شناخته می‌شود. انیمیشن کوتاه استریپی که به کارگردانی برادران نکویی تولید شده‌است، یکی از معدود آثار ایرانی است که توانسته در جمع انیمیشن‌های پذیرفته‌شده اسکار حاضر شود. کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان که از جمله اولین مراکز تولید انیمیشن در ایران است، پس از مدت‌ها دوری از ساخت اثر بلند سینمایی، امسال بچه زرنگ را به جشنواره فیلم فجر آورده‌است. کانون در چهل و نهمین جشنواره فیلم فجر با «یدو» توانست عنوان بهترین فیلم جشنواره را به دست آورد. کانون در سال‌های نه چندان دور با فیلم‌هایی مثل «بچه‌های آسمان» پرچمدار سینمای کودک در جشنواره فجر بوده‌است و پس از مدت‌ها دوری، در سال‌های اخیر فعالیت خود را در عرصه سینما رونقی تازه داده‌است.
انیمیشن سینمایی «بچه زرنگ»، در شرایطی به عنوان تنها فیلم پویانمایی در فجر چهل و یکم حضور دارد که تا آخرین روز احتمال اینکه یک اثر دیگر به نام «ببعی» در این جشنواره حاضر باشد و امکان رقابت بین آثار انیمیشن به وجود آید، بود، ولی با کناره‌گیری ببعی، «بچه زرنگ» پرچمدار انیمیشن ایرانی در جشنواره فیلم فجر شد. در خلاصه داستان این انیمیشن آمده‌است: «محسن پسربچه‌ای است که عاشق ابرقهرمان‌های فیلم‌هاست و همیشه تلاش می‌کند با وسایل ابرقهرمانی‌اش به هر کس و هر چیزی کمک کند، اما در یک اتفاق نادر، محسن با حیوانی مواجه می‌شود که از گونه حیوانات منقرض‌شده ایران است. محسن تصمیم می‌گیرد به آن حیوان هم کمک کند و او را به زادگاهش بازگرداند، اما سفر به دل جنگل، نبرد با شکارچیان و رویارویی با حیوانات منقرض‌شده دیگر، شروع یک ماجرای پیچیده برای محسن است.»
کار به خوبی به دنیای کودکانه و علاقه گروه سنی کودک به تقلید از قهرمانان و الگوبرداری از آن‌ها پرداخته است. استفاده مناسب از موسیقی و ترانه‌های کودکانه که کمتر در آثار ایرانی به آن توجه شده‌بود از نقاط قوت بچه زرنگ به شمار می‌آید. فیلمساز مانند دو اثر قبلی که به فجر آورده‌بود، در کنار دنیای فانتزی کودکانه، نگاه جدی به موضوع باور‌های دینی داشته و به نوعی تربیت دینی از طریق آموزش غیر‌مستقیم را مد‌نظر قرار داده‌است. جنتی در نشست رسانه‌ای «بچه زرنگ» در سینمای اهالی رسانه اذعان می‌کند: «پایان‌بندی مرتبط با امام‌رضا (ع) در انیمیشن هم امضای ماست. اثری بدون ایدئولوژی وجود ندارد و ممکن است برخی مخاطبان ایدئولوژی ما را نپسندند. در هر صورت ما در کارمان ایدئولوژی داشتیم و آن را نشان دادیم.»، اما نکته‌ای که باید در بچه زرنگ به آن توجه کرد، وزن پایین‌تر فیلمنامه در مقابل مباحث فنی کار است. گویا فیلمساز تلاش کرده تا جای ممکن توان خود را بر ارتقای کیفیت فنی و مباحث صرف انیماتوری بگذارد تا اینکه روی فیلمنامه متمرکز باشد. به‌رغم اینکه می‌شود حدس زد داوران جشنواره به تک اثر انیمیشن در داوری‌ها توجهی نداشته‌باشند، اما این اثر برای گیشه تولید شده و قطعاً در اکران عمومی می‌تواند فروش خوبی داشته‌باشد.