به گزارش خبرنگار ایلنا، در ابتدای این نشست بهروز افخمی گفت: به نظرم الان که فیلم را برای اولین بار دیدم، به نظرم فیلم‌ گرمی است و از محصول نهایی راضی هستم. اینکه شنیدم کسی سالن را ترک نکرده هم برایم بسیار باعث خوشحالی است. من نزدیک زمان فیلمبرداری به این گروه پیوستم.

در ادامه عماد حسینی درباره مفهوم فیلم‌ گفت: برداشت درباره مفهوم را بهتر است به مخاطبان واگذار کنیم و من خیلی به مفهوم در فیلم اعتقاد ندارم اما درباره موضوع باید بگویم که این فیلم موضوعی جهانی دارد و آن هم مواجهه اصحاب قدرت با زنان است و در کشور خودمان هم این موضوع به نوعی داغ شده و درباره آن بسیار صحبت می‌شود و من هم چون موضوع داغی بود به سراغش رفتم.

حسینی درباره پرداختن به موضوع تعرض جنسی و گفت: به نظرم شخصیت‌های واقعی همیشه خاکستری هستند و همه آدم‌هایی که شخصا در زندگی تجربه کردم هم غالبا خاکستری هستند. ما هم سعی کردیم نگاهی واقع‌بینانه داشته باشیم اما درباره عدم موضع‌گیری فیلم باید بگویم که اتفاقا اینگونه نیست و فیلم موضع خود را مشخص می‌کند.

وی افزود: طبیعتا هر فیلمساز شواهد و ریشه‌هایی در جامعه‌اش پیدا می‌کند که به سراغشان می‌رود. این فیلم در آخرین شورای پروانه ساخت دولت قبل مطرح شد و کارگردانی که در این گروه بود به ما پیام داد که همه مخالف این فیلم هستیم و مجوز نمی‌دهیم. حتی یک بازیگر با من تماس گرفت و گفت که این شروع خوبی برای تو نیست و بایکوت می‌شوی. این برایم جالب بود که در دنیا همیشه افراد مطرحی که به این موضوع متهم می‌شوند بایکوت می‌شوند ولی در کشور ما برعکس است و یک نفر با سیزده فرد شاکی پس از این ماجراها اثرش در حراج تهران با قیمت بیشتری به فروش می‌رود.

این کارگردان درباره فیلمنامه گفت: ما یک برداشت آزاد از اولئانا داشتیم و نمیتوان این فیلم را اقتباسی دانست.

او درباره شباهت این فیلم با فروشنده اصغر فرهادی گفت: من هیچ شباهتی بین این فیلم با فیلم فروشنده نمیبینم و صرفا پرداختن به موضوع تجاوز دلیل بر شبیه بودن یا اقتباس نمی‌شود.

در ادامه بهروز افخمی گفت: مخارج این فیلم کمتر از سه و نیم میلیارد تومان است اما اکثر کسانی که در این فیلم کار کرده‌اند با ما شریک شده‌اند و درصدهایی برای مالکیت فیلم دریافت کرده‌اند.

وی در ادامه گفت: من فکر نمیکنم فیلم کارش برطرف کردن فساد در سینمای ایران باشد، هر چند که برخی افراد معتقدند ما اصلا در سینمایمان فساد نداریم.

در ادامه هدیه حسینی‌نژاد بازیگر این فیلم گفت: فکر میکنم کمتر خانمی باشد که حداقل یک بار از کنار مسئله‌ای که در فیلم مطرح می‌شود، رد نشده باشد. من هم موارد مشابهی برایم پیش آمده و یکی از دلایلی که این فیلم را دوست داشتم هم همین بود و این فیلم برایم کار چالش‌برانگیزی بود و آنطور که من در این فیلم متاثر شدم، آقایان این حس را درک نکنند.

در ادامه افخمی در پاسخ به پرسشی درباره ساخت فیلم آپارتمانی گفت: من خودم گفتم دوره فیلم آپارتمانی تمام شده است. واقعیت این است که من اول فیلم را رد کردم، بعد که دوست تهیه‌کننده‌ام به من پیشنهاد داد این فیلم را بخوانم و فهمیدم به «می‌تو» مربوط می‌شود اصلا مایل به همکاری نبودم اما وقتی اصرار کردند، استخاره کردم و فیلمنامه را خواندم و دوباره استخاره کردم و دوباره «خیلی خوب» آمد و بعد که یکی از ارگان‌ها فیلم را برای حمایت مالی رد کرده بودند، به من گفتند که فیلم موضوعش کهنه است، من دوباره استخاره کردم و باز هم «خیلی خوب» آمد. در نهایت فیلم بدون حمایت نهادی دولتی یا نیمه‌دولتی ساخته شد.

افخمی در ادامه درباره شباهت فیلم استاد به مرگ و دوشیزه گفت: فیلم هیچ ربطی به مرگ و دوشیزه ندارد. به نظرم مرگ و دوشیزه از بدترین فیلمهای پولانسکی است او هر وقت به سراغ سیاست می‌رود به شدت بی‌منطق می‌شود و در این فیلم که اقتباسی از نمایشنامه دورفمن است و در تئاتر هم بی‌منطق است اثری ضعیف را خلق کرده است. هیچکاک در اواخر عمرش در توصیه به فیلمسازهای امروزی گفت؛ به فیلمسازان امروزی توصیه میکنم که از شکنجه زنان در فیلمهایشان غافل نشوند. شاید این پیشنهاد شبیه شوخی باشد اما گویا هیچکاک کلید موفقیت را به فیلمسازان داده است، فیلمی که زنی در آن شکنجه بشود احتمالا فیلم موفق می‌شود ولی فیلمی که زنی شکنجه کند احتمالا نمی‌تواند اثری موفق باشد. کسی که این فیلم را به مرگ و دوشیزه مربوط میداند با همین مثال به نظرم قیاس اشتباهی داشته است.

حسینی تصریح کرد: شورای پروانه ساخت قبلی که به من مجوز نداد بر این عقیده بود که این فیلم وهن اساتید دانشگاه است ولی من چنین عقیده‌ای ندارم و خودم استاد دانشگاه هستم و جالب است که هیچ یک از اعضای شورای پروانه ساخت استاد دانشگاه نبودند. اصولا این اتفاق در سینمای ما رخ می‌دهد، آقای افخمی فیلم شوکران را زمانی ساختند و اعتراض پرستاران را به همراه داشت.

سجاد بابایی درباره ایفای نقش در فیلم استاد گفت: آن چیزی که من را برای ایفای نقش در این فیلم جذب می‌کرد، به نظرم کاراکتر نوعی تکروی داشت و درگیر تصمیم‌گیری آنی و لحظه‌ای بود و آنارشی که این کاراکتر داشت را دوست داشتم و دلم میخواست این نقش را بازی کنم.