روزگذشته روابط عمومی دانشگاه امام‌صادق(ع) در پی هک‌شدن سایت این دانشگاه توسط یک گروه هکری بیانیهای صادر کرد که در آن آمده بود: «حملات سایبری مکرر در آستانه آغاز نیمسال تحصیلی جدید به مجموعهای علمی که به‌دنبال تولید، رشد و تعالی علوم انسانی اسلامی است، هدفی جز برهم‌زدن آرامش و امنیت روانی استادان، دانشجویان و پژوهشگران این مجموعه و ایجاد خلل در حرکت علمی کشور ندارد و بیانگر هراس دشمنان از حرکت رو به رشد این مجموعه علمی است. دانشگاه امام‌صادق(عل) مفتخر است که در طول حیات ۴۱ ساله خود توانسته با تربیت نیروهای متعهد و متخصص، ظرفیت علمی و پژوهشی دانشآموختگان خود را به مراکز اثرگذار ملی و بینالمللی تقدیم نماید که تنها به‌عنوان یک نمونه شاخص، میتوان از حضور بیش از یک سوم دانشآموختگان این دانشگاه در جامعه اعضای هیأت علمی دانشگاه‌های معتبر کشور یاد کرد. بدیهی است اطلاعات موجود در دانشگاه امام‌صادق علیهالسلام مانند همه مراکز علمی دیگر، مربوط به امور علمی، پرسنلی و اداری است. از همین‌رو، با توجه به سابقه اخیر گروه حمله‌کننده در جهت تخریب وجهه مجموعههای موثر از طریق ایجاد شایعات، اطلاعات منتشره از سوی آن، به‌ویژه در زمینههایی غیر از مطالب مرسوم و موجود در مراکز علمی، مخدوش خواهد بود.»
نگرانی برای چیست؟
تاکید دانشگاه امام صادق(ع) بر مخدوش بودن اطلاعاتی که شاید از سوی هکرها منتشر شود، قابل تامل است، چرا که هنوز هیچ اطلاعاتی منتشر نشده که قابل تکذیب باشد و از سوی دیگر چه اطلاعاتی وجود دارد که انتشار احتمالی آنها سبب نگرانی برخی مسئولان دانشگاه شده است؟ شاید برنامهریزیهایی در ساختمان سبز نزدیک پل مدیریت صورت میگیرد که گمانه نگرانی از انتشار محتوای آن در بیانیه این دانشگاه مطرح است. تفکر امام‌صادق(ع) تنها در داخل ساختمان این دانشگاه و حتی وزارتخانههایی که به فارغالتحصیلان این دانشگاه سپرده میشد، متبلور نبود چنانکه دیدگاههای این دانشگاه در بخشهای مختلف حضور داشت، مانند برنامههای صداوسیما. برنامههایی مثل بدون توقف، تاثریا، جهان‌آرا، میدون، عصرجدید پای مجریان، مداحان و کارشناسان امام‌صادقی مثل وحید یامین‌پور، عبدالملکی، لطیفی و... را به صداوسیما باز کرد. با توجه به عملکرد فارغالتحصیلان دانشگاه امام‌صادق(ع) اکنون این گمانه مطرح است که جلساتی میان آنها در این دانشگاه تشکیل و تصمیمگیریهایی شده است چرا که رفتار و عملکرد آنها شباهت زیادی به هم دارد که میتواند نتیجه یک هماهنگی باشد. شاید سخنرانی یا جلسات مهم دیگری در دانشگاه امام‌صادق(ع) برگزار شده که باهک‌شدن سایت این دانشگاه محتوای آنها علنی میشود. مهمانان خاص هم شاید به این دانشگاه آمده باشند که لزومی به اعلام عمومی آنها نبود.
آنهایی که امام صادقی بودند
۸ سال پیش از انقلاب، مرکز مطالعات هاروارد که یکی از معتبرترین دانشگاه‌های دنیاست، در پل مدیریت تهران تاسیس شد. با وقوع انقلاب این مرکز مصادره و به دانشگاهی تبدیل شد که امروز آن را با نام دانشگاه امام‌صادق (ع) میشناسند. بدون شک دانشگاه امام‌صادق(ع) را نباید مشابه دانشگاه‌های دیگر در کشور دانست چرا یکی از مراکز تولید نیرو برای مدیریت کشور است. فارغالتحصیلان دانشگاه امام‌صادق(ع) در دولت خاتمی عبارت بودند از: عبدا... رمضان‌زاده سخنگوی دولت، مصطفی کواکبیان نماینده سابق مجلس و خسرو تهرانی مشاور امنیتی خاتمی. مدیران امام‌صادقی در دولت احمدی‌نژاد هم شامل سیدمحمد حسینی در وزارت ارشاد و سعید جلیلی بودند. در دولت روحانی، حضور امامصادقیها به چهرههای امنیتی- فرهنگی مثل حسام‌الدین آشنا و کاظم جلالی خلاصه شد. در دولت رئیسی، این بار امامصادقیها با قدرت بیشتری آمدهاند مانند حجت عبدالملکی، وزیر کار بود، علی باقرکنی، معاون سیاسی وزارت امورخارجه، احسان خاندوزی، وزیر اقتصاد، محمد حسینی، معاون رئیسجمهور در امور مجلس، میثم لطیفی، رئیس سازمان اداری و امور استخدامی کشور، مجید عشقی، رئیس سازمان بورس، وحید یامین‌پور، معاون وزیر ورزش و علی صالحآبادی، رئیس سابق کل بانک مرکزی. «فریدالدین حدادعادل، فرزند غلامعلی حدادعادل هم از این دانشگاه برآمده است. وی عضو شورای اندیشهورزی شبکه سوم صداوسیماست. حسین کرمی (قائممقام پیشین معاونت صداوسیما)، جهانگیر بیابانی (رئیس سابق شبکه آموزش سیما)، علی جعفری و… هم همگی دانشآموخته این دانشگاه هستند. همچنین رضا معینآبادی، سیداحمد سادات، ناجی چنانی، خسرو فریادرس، حسین رضی و علی درستکار… از مدیران و مجریان سابق و فعلی شبکه برونمرزی العالم و شبکههای داخلی هستند که بخشی از جمع امامصادقیهای این سازمان را تشکیل میدهند.
بیشتر بخوانید:
۲۱۲۲۰
نظر شما