شناسهٔ خبر: 58131936 - سرویس علمی-فناوری
نسخه قابل چاپ منبع: مادرشو | لینک خبر

هر آنچه باید در مورد ترشحات واژن بدانید

صاحب‌خبر - ترشحات واژن چیست و چرا انواع مختلفی از ترشحات واژینال را در طول هر ماه می‌بینیم؟ در این مطلب با تمام اطلاعات مورد نیاز شما، از انواع و علل ترشحات گرفته تا شرایط مراجعه به پزشک برای ترشحات واژینال خطرساز آشنا شوید. ترشحات واژن چیست؟ ترشحات واژینال مایعاتی حاوی سلول‌های مردۀ پوست واژن، باکتری‌ها و ترشحات دهانهٔ رحم و واژن است. بدن با این کار به تمیز نگه داشتن واژن و محافظت از ناحیهٔ تناسلی و مجاری ادراری در برابر عفونت کمک می‌کند. این ترشحات کاملاً طبیعی است اما رنگ، بافت و مقدار آن با توجه به سن شما و این‌که در کجای چرخهٔ قاعدگی خود هستید، می‌تواند متفاوت باشد. با این حال، برخی تغییرات می‌تواند نشانه‌ای از یک بیماری زمینه‌ای باشد. اگر ترشحات به شکل غیرمنتظره‌ای رخ داد یا اگر تغییر قابل توجهی در رنگ، قوام، مقدار یا بوی آن مشاهده کردید و به ویژه اگر تغییرات با درد یا خارش همراه بود، با پزشک خود مشورت کنید. انواع ترشحات واژن کدامند؟ انواع مختلفی از ترشحات واژن وجود دارد که اغلب بر اساس رنگ و قوام طبقه‌بندی می‌شوند: سفید ترشحات سفید رنگ به خصوص در آغاز یا پایان چرخهٔ قاعدگی شایع هستند. به طور معمول، این ترشحات غلیظ و چسبنده نیز خواهند بود و بوی تندی ندارند. شفاف و آبکی در حوالی زمان تخمک‌گذاری، ترشحات اغلب شفاف‌تر و مرطوب‌تر می‌شوند. همچنین ممکن است هنگام بارداری یا برانگیختگی جنسی متوجه ترشحات بیشتری از این نوع شوید. بارداری به دلیل تغییر در هورمون‌ها باعث افزایش ترشحات واژینال می‌شود. هنگام برانگیختگی جنسی نیز رگ‌های خونی واژن منبسط می‌شوند و فشار آنها باعث آزاد شدن مایعاتی از واژن می‌شود که به افزایش ترشحات شفاف و آبکی می‌انجامد. این نوع تغییر ناشی از هیچ مشکلی نیست. شفاف و کش‌دار وقتی ترشحات شفاف است اما بیشتر کش‌دار و مخاط‌‌مانند است تا آبکی، احتمالاً نشان‌دهندهٔ این است که تخمک‌گذاری کرده‌اید. این نوع ترشحات ممکن است قوامی شبیه سفیدهٔ تخم‌مرغ داشته باشد. قهوه‌ای یا خونی ترشحات قهوه‌ای یا خونی می‌تواند در طول چرخهٔ قاعدگی یا بلافاصله بعد از آن دیده شود. رنگ‌ آنها ممکن است از قرمز گیلاسی در ابتدای پریود تا قهوه‌ای سوخته در اواخر آن متغیر باشد. همچنین ممکن است مقدار کمی ترشحات خونی را بین دوره‌های قاعدگی تجربه کنید که لکه‌بینی نامیده می‌شود. برخی زنان به طور معمول قاعدگی و لکه‌بینی نامنظمی دارند. برخی دیگر به دلیل روش کنترل بارداری یا تغییرات هورمونی لکه‌بینی را تجربه می‌کنند. اما اگر در تمام طول ماه ترشحات قرمز می‌بینید، ممکن است نشانه‌ای از یک بیماری زمینه‌ای مانند عفونت باشد. اگر اخیراً رابطهٔ جنسی بدون روش پیشگیری داشته‌اید و بعد در زمان معمول قاعدگی خود لکه‌بینی داشتید، ممکن است نشانهٔ بارداری باشد. همچنین، لکه‌بینی در اوایل بارداری می‌تواند علامت سقط جنین هم باشد. گل‌بهی تا صورتی ترشحات صورتی، از صورتی روشن تا تیره، اغلب فقط نشانهٔ شروع چرخهٔ قاعدگی است. اما گاهی اوقات می‌تواند نشانه‌ای از یک مشکل سلامت جدی باشد. به علاوه، برخی از زنان ممکن است پس از دخول با انگشت یا آلت تناسلی به صورت دوره‌ای خونریزی خفیفی را تجربه کنند که می‌تواند منجر به ترشحات صورتی‌رنگ شود. زرد یا سبز ترشحات مایل به زرد ممکن است نشان‌دهندهٔ مشکل سلامت نباشد، زیرا ترشحات هنگام قرار گرفتن در معرض هوا می‌توانند به این رنگ دربیایند. اما ترشحات زرد یا سبز تیره‌تری هستند و به خصوص زمانی که غلیظ، توده‌ای یا همراه با بوی نامطبوع هستند، نشانهٔ آن است که باید به یک متخصص زنان مراجعه کنید. راهنمای رنگی ترشحات واژن را ببینید. چرا ترشحات واژن بو می‌دهد؟ ترشحات سالم واژن بوی خاصی دارد. این بو از ترکیب سلول‌ها و ارگانیسم‌های موجود در آن می‌آید. البته، بوی عرق غدد کشالهٔ ران که در همسایگی واژن هستند نیز به آن اضافه می‌شود. همان‌طور که میزان ترشحات واژن به هورمون‌ها ارتباط دارد، بوی آنها نیز به هورمون‌ها وابسته است. به همین دلیل هست که در طول ماه متوجه تفاوت در بوی ترشحات خود می‌شوید. به‌طورکلی، داشتن بوی معمول ترشحات دلیلی برای نگرانی نیست، مگر این‌که بو بیش از حد قوی یا ناخوشایند باشد و مثل همیشه نباشد. اگر بوی ترشحات واژن شما را آزار می‌دهد، اولین قدم، شستن اندام و ناحیهٔ تناسلی با آب ولرم و تعویض روزانهٔ لباس زیر است که می‌تواند آن را به حداقل برساند. علل ترشحات واژن چیست؟ واژن یک اندام خودتمیزکننده است و ترشحات واژن یک عملکرد بدنی سالم و ناشی از تغییرات طبیعی در سطح استروژن است. میزان ترشحات می‌تواند به دلایلی مانند تخمک‌گذاری، برانگیختگی جنسی، قرص‌های ضدبارداری و بارداری افزایش یابد. از سوی دیگر، تغییر در تعادل باکتریایی واژن می‌تواند تأثیر نامطلوبی در رنگ، بو و بافت ترشحات ایجاد کند، زیرا با افزایش باکتری‌های مضر، احتمال عفونت واژن بیشتر می‌شود. برخی از عفونت‌های احتمالی و دیگر عللی که باید از آنها آگاه باشید در زیر توضیح داده شده است. علل مرتبط با عفونت یا التهاب علل احتمالی ترشحات غیرطبیعی واژن عبارتند از: واژینوز باکتریال (Bacterial vaginosis) التهاب دهانهٔ رحم یا سرویسیت (Cervicitis) کلامیدیا تراکوماتیس (Chlamydia trachomatis) سوزاک (Gonorrhea) بیماری التهابی لگن (PID) تریکومونیازیس (Trichomoniasis) التهاب واژن یا واژینیت (Vaginitis) عفونت قارچی واژینال (Yeast infection) تامپون باقی‌مانده در واژن علل مختلف دیگر برخی از علل کمترشایع دیگر شامل موارد زیر است: برخی اقدامات بهداشتی، مانند استفاده از دوش‌های واژینال، یا اسپری‌ و صابون معطر سرطان دهانهٔ رحم بارداری آتروفی واژن (Vaginal atrophy) یا سندرم ادراری-تناسلی یا یائسگی سرطان واژن (Vaginal cancer) فیستول واژینال (Vaginal fistula) این را نیز باید گفت که ترشحات واژن به ندرت نشانهٔ سرطان است. واژینوز باکتریایی واژینوز باکتریایی یک عفونت باکتریایی شایع است. این مشکل باعث افزایش ترشحات واژن می‌شود و بوی تند و بدی دارند که گاهی اوقات شبیه بوی ماهی است. ترشحات همچنین می‌تواند خاکستری، رقیق و آبکی به نظر برسند. در برخی موارد نیز این عفونت هیچ علامتی ایجاد نمی‌کند. اگرچه واژینوز باکتریایی از طریق تماس جنسی منتقل نمی‌شود، اما اگر از نظر جنسی فعال باشید یا به تازگی با یک شریک جنسی جدید وارد رابطه شده‌اید، خطر ابتلا به آن بیشتر می‌شود. این عفونت همچنین می‌تواند ریسک شما را برای ابتلا به عفونت‌های آمیزشی (STI) افزایش دهد. تریکومونیازیس تریکومونیازیس نوع دیگری از عفونت ناشی از انگل است. این عفونت معمولاً از طریق تماس جنسی منتقل می‌شود، اما می‌تواند با استفاده از حوله یا لباس‌ زیر یا شنای مشترک نیز منتقل شود. بیش از نیمی از افراد مبتلا به تریکومونیازیس هیچ علامتی ندارند. آنهایی که علائم دارند اغلب ترشحات زرد، سبز یا کف‌آلود با بوی نامطبوعی را تجربه می‌کنند. درد، التهاب و خارش در اطراف واژن و همچنین هنگام ادرار کردن یا رابطهٔ جنسی نیز از علائم شایع این بیماری هستند. عفونت قارچی عفونت قارچی زمانی رخ می‌دهد که رشد مخمر در واژن افزایش یابد. این وضعیت باعث تولید ترشحات غلیظ و سفیدرنگی شبیه پنیر کاتیج می‌شود که معمولاً بویی ندارند. علائم دیگر عفونت قارچی شامل سوزش، خارش و سایر تحریکات اطراف واژن همراه با درد در حین رابطهٔ جنسی یا هنگام دفع ادرار است. شرایط زیر می‌توانند احتمال ابتلا به عفونت‌های قارچی را افزایش دهند: استرس دیابت استفاده از قرص‌های ضدبارداری بارداری مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها، به ویژه استفاده طولانی‌مدت بیش از 10 روز سوزاک و کلامیدیا سوزاک و کلامیدیا عفونت‌های آمیزشی هستند که به دلیل عفونی کردن دهانه رحم می‌توانند ترشحاتی غیرطبیعی ایجاد کنند. این ترشحات اغلب به رنگ زرد، سبز یا ابری است. همچنین در صورت ابتلا به سوزاک و کلامیدیا ممکن است علائم زیر دیده شود: درد هنگام ادرار کردن دل‌‌درد خونریزی بعد از رابطهٔ جنسی واژینال خونریزی بین پریودها اما برخی از افراد ممکن است هیچ علائمی نداشته باشند. تبخال تناسلی این بیماری آمیزشی می‌تواند منجر به ترشحات غلیظ واژن با بوی تند، به ویژه پس از رابطهٔ جنسی شود. زخم‌ها و تاول‌ها می‌توانند در اطراف اندام تناسلی ظاهر شوند و خونریزی بین قاعدگی و احساس سوزش هنگام ادرار نیز وجود داشته باشد. با این حال، نداشتن علائم یا خفیف بودن علائم رایج‌تر است. اگر علائم ظاهر شوند، ممکن است در طول زندگی خود ابتلای مکرر به این عارضه را تجربه کنید. در مورد تبخال تناسلی بیشتر بدانید. بیماری التهابی لگن ترشحات شدید و بدبو و درد در معده بعد از رابطهٔ جنسی، یا هنگام قاعدگی یا ادرار کردن ممکن است نشانهٔ بیماری التهابی لگن باشد. بیماری التهابی لگن زمانی اتفاق می‌افتد که باکتری‌ها به داخل واژن و سایر اندام‌های تولیدمثلی حرکت می‌کنند. این بیماری می‌تواند توسط بیماری‌های مقاربتی درمان‌نشده مانند کلامیدیا یا سوزاک ایجاد شود. ویروس پاپیلومای انسانی یا سرطان دهانهٔ رحم عفونت ویروس پاپیلومای انسانی یا همان HPV از طریق تماس جنسی منتقل می‌شود و می‌تواند منجر به سرطان دهانهٔ رحم شود. این نوع سرطان ممکن است هیچ علامتی نداشته باشد اما می‌تواند علائم زیر را ایجاد کند: ترشحات خونی، قهوه‌ای یا آبکی با بوی نامطبوع خونریزی غیرمعمول بین پریودها یا بعد از رابطهٔ جنسی درد هنگام ادرار کردن یا افزایش نیاز به ادرار کردن در موارد نادر، ترشحات قهوه‌ای یا خونی می‌تواند نشانهٔ سرطان آندومتر، فیبروم یا سایر تومورها نیز باشد. چه زمانی برای ترشحات واژن به پزشک مراجعه کنید؟ چه زمانی باید به پزشک یا سایر متخصصان مراقبت‌های بهداشتی مراجعه کرد؟ اگر در مورد ترشحات واژن خود نگران هستید، در اسرع وقت با یک پزشک زنان صحبت کنید. این امر به ویژه در صورتی صادق است که ترشحات شما تغییر رنگ، بو یا تغییر قوام داده باشد یا اگر مقدار آنها بیشتر از حد معمول است. علائم دیگری که باید مراقب آنها بود عبارتند از: قرمزی، خارش، سوزش، تحریک ناحیهٔ واژن و اطراف آن خونریزی بین قاعدگی، بعد از رابطهٔ جنسی واژینال، یا بعد از یائسگی درد هنگام ادرار کردن درد در لگن تب درد در شکم یا در حین رابطهٔ جنسی واژینال کاهش وزن بی‌دلیل خستگی افزایش ادرار وقتی به متخصص مراقبت‌های سلامت مراجعه می‌کنید، احتمالاً یک معاینهٔ فیزیکی از جمله معاینهٔ لگن را انجام خواهد داد. پزشک همچنین چندین سؤال در مورد علائم، چرخهٔ قاعدگی و سبک زندگی کلی شما خواهد پرسید. در بسیاری از موارد، عفونت با معاینهٔ فیزیکی یا لگنی قابل تشخیص است. اگر پزشک نتواند فوراً مشکل را تشخیص دهد، ممکن است با یک سواب واژن را لمس کند تا نمونه‌ای از ترشحات را بردارد و برای آزمایش بیشتر به آزمایشگاه بفرستد. او همچنین ممکن است یک نمونه از دهانهٔ رحم بردارد تا وجود ویروس پاپیلومای انسانی یا سرطان دهانهٔ رحم را بررسی کند که این آزمایش تست پاپ اسمیر نام دارد. وقتی پزشک متوجه علت ترشح شود، گزینه‌های درمانی را معرفی می‌کند. این گزینه‌ها می‌تواند از یک دورهٔ کوتاه آنتی‌بیوتیک تا جراحی در موارد نادر، متغیر باشد. مراقبت‌های خانگی برای ترشحات واژن چیست؟ از آنجا که ترشحات واژن طبیعی است، نمی‌توان از آن جلوگیری کرد. اما می‌توان اقداماتی را برای کاهش احتمال عفونت انجام داد: ناحیهٔ واژن و اطراف آن را با ملایمت با آب بشویید. از استفاده از محصولات معطر و دوش‌های واژینال که ممکن است باعث تحریک شوند اجتناب کنید. خشک کردن کامل ناحیهٔ و پوشیدن لباس زیر نخی و تنفس‌پذیر نیز می‌تواند کمک‌کننده باشد. علاوه بر این، برای کاهش خطر ابتلا به بیماری‌های آمیزشی سعی کنید در طول فعالیت جنسی از کاندوم یا سایر روش‌های محافظتی فیزیکی استفاده کنید. هنگام پریود نیز تامپون و نوار بهداشتی را مرتب عوض کنید. اگر به عفونت قارچی مشکوک هستید یک کرم ضدقارچ بدون نسخه را امتحان کنید. برای تسکین خارش، ورم یا ناراحتی فرج از نوعی کمپرس سرد، مانند حولهٔ سردشده یا کیسه‌یخ استفاده کنید. البته، اگر این اولین مورد عفونت قارچی شماست حتماً با پزشک مشورت کنید. اگر تحت درمان پزشکی قرار گرفتید، از همسر خود بخواهید تا یک هفته پس از شروع درمان از کاندوم استفاده کند یا برای رابطهٔ جنسی یک هفته صبر کند. اگر علائم شما بعد از یک هفته یا بیشتر از بین نرفت به پزشک مراجعه کنید. توجه داشتن به ترشحات واژن می‌تواند کمک کند تا بفهمید چه چیزهایی برای بدن شما معمولی است و در سریع‌ترین زمان ممکن متوجه تغییرات شوید. هر چیز غیرعادی مستلزم صحبت با یک متخصص زنان است. به یاد داشته باشید که در مورد بیشتر عفونت‌ها، هرچه تشخیص و درمان سریع‌تر انجام شود، احتمال عوارض درازمدت کمتر خواهد بود. با دوستانتان به اشتراک بگذارید مقالات مرتبط دیلاتاسیون و کورتاژ یا D&C 1401/05/22 آمیزش دردناک یا دیسپارونی 1401/05/24 نمونه‌برداری آندومتر یا پایپل بیوپسی 1401/05/29

نظر شما