روزنامه صهیونیستی «هاآرتص» گزارش کرد مقام‌های اسرائیلی می‌گویند که ایران قادر به استفاده از فناوری فضایی برای توسعه قابل توجه برد موشک‌های متعارف خود است. بر اساس این گزارش، مقام‌های رژیم صهیونیستی همچنین تأکید کرده‌اند که دو موشک «ذوالجناح» و «قائم-۱۰۰» که ایران برای پرتاب ماهواره به مدار تولید کرده، قابلیت‌های مشابهی از جمله موتورها و مخازن سوختی دارد که قادر است سوخت جامد را در خود جای دهد و در نتیجه ایران از طریق آن‌ها درس‌هایی را خواهد آموخت که بتواند در مقاصد نظامی استفاده کند.
مقام‌های رژیم صهیونیستی همچنین بر این باورند که اگر ایران نسخه نظامی هریک از دو موشک را تولید کند، این موشک‌ها قادر به حمل کلاهک نیم تنی در مسافتی بیش از چهار هزار کیلومتر خواهد بود.
روزنامه هاآرتص در ادامه گزارش خود درباره فناوری فضایی ایران نوشت که «ساخت موشک‌های بالستیک بین قاره‌ای با چنین بردی، یکی از اهداف راهبردی ایران است که این موشک‌ها احتمالاً اروپا را در فهرست کشورهایی قرار می‌دهد که به وسیله سلاح‌های متعارف یا اتمی ایران تهدید خواهد شد».
ایران در ماه نوامبر از «مرکز پرتاب موشک شاهرود» موشک قائم-۱۰۰ را شلیک کرد. موشک ذوالجناح در ماه ژوئن از پایانه فضایی امام خمینی (ره) شلیک شد.
هاآرتص با اشاره به این موارد ادامه داد که استفاده از سوخت جامد به طرز چشمگیری قابلیت ایران برای آماده‌سازی موشکهایی برای شلیک در لحظه فرمان پرتاب را تقویت می‌کند و همچنین توانایی آژانس‌های اطلاعاتی خارجی برای شناسایی یک پرتاب از قبل را به طور چشمگیری کاهش می‌دهد.
این روزنامه صهیونیستی در بخشی از گزارش خود همچنین مدعی شد که «ایران در کنار پیشرفت‌های خود در زمینه غنی‌سازی اورانیوم، در سال‌های اخیر به دنبال توسعه زرادخانه موشکهایی بوده که قابلیت حمل بمب را داشته باشند؛ با این حال، تصور می‌شود که هنوز تصمیمی برای ادامه برنامه هستهای نظامی وجود ندارد».
به نوشته هاآرتص، ایران موشکهایی با بردهای مختلف دارد که برد برخی از این موشک‌ها بین ۵۰۰ تا ۷۰۰ کیلومتر است که برای رسیدن به نزدیک‌ترین همسایگان ایران یعنی کشورهای حاشیه خلیج فارس، عربستان سعودی و عراق کافی است. این روزنامه همچنین نوشت که حزب‌الله لبنان نیز می‌تواند با استفاده از این موشک‌ها، رژیم صهیونیستی را هدف قرار دهد.
بر اساس این گزارش، ایران همچنین موشکهایی با برد یکهزار تا دو هزار کیلومتر نیز دارد و طبق گزارش‌هایی، ایران ۱۶ مدل مختلف از موشکهایی با بردهای مختلف دارد و چهار مدل دیگر نیز در مرحله آزمایشی قرار دارد که بهترین مدل شناخته شده موشک‌های ایران، موشک بالستیک «سجیل» است؛ این موشک بردی معادل دو هزار کیلومتر دارد و مورد دیگر، «شهاب-۳» است که بردی معادل یکهزار و ۵۰۰ کیلومتر دارد.
هاآرتص در ادامه به قابلیت‌های موشک ذوالجناح نیز اشاره کرد و نوشت که ذوالجناح که گمان می‌شود مورد استفاده برخی آزمایش‌های فضایی ایران است، برای پرتاب ماهواره طراحی شده و هنوز عملیاتی نشده است اما در صورتیکه عملیاتی شود و برای اهداف تهاجمی مورد استفاده قرار گیرد، انتظار می‌رود که بردی بسیار طولانی‌تر و معادل چهار هزار کیلومتر یا بیشتر داشته باشد و بعلاوه این یکی از چندین موشک‌های ایران است که از سوخت جامد استفاده می‌کند که قابلیت آن برای حرکت بسیار سریع‌تر، شناسایی آن سخت‌تر و ذخیره سوخت برای مدت زمان طولانی‌تر را افزایش می‌دهد.
پیشرفت‌های ایران در زمینه فناوری فضایی و موشکی موجب نگرانی بسیاری از کشورهای غربی شده اما جمهوری اسلامی ایران بارها تأکید کرده که طبق توافق هستهای و همچنین طبق قوانین بین‌المللی، می‌تواند برنامه فضایی خود را بدون محدودیت ادامه دهد.